سه‌شنبه ۱۸ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 May 07
گفتگوی "تیتر1" با دهقان فداکار به مناسبت روز روستا؛
دلم برای نسل جدید می سوزد/ مهربانی و آداب و رسوم گذشته حلقه گمشده زندگی های امروز
از برعلی خواجوی گفت: نه تنها من بلکه تمام کسانی که اصالت خود را دوست دارند دلشان برای آن روزهای روستا تنگ می شود و همیشه دلم برای بچه ها و نسل امروز می سوزد که نمی توانند حال و هوای خوش آداب و رسوم روستایی قدیم را بفهمند و ببینند.
گروه استانی «تیتریک»؛ روستایی معروف "ازبرعلی"(ریزعلی) خواجوی که قهرمان ملی ایران است و شهرتی جهانی دارد به مناسبت روز روستا در گفتگو با خبرنگار "تیتر1" با ابراز گلایه شدید از فراموش شدن آداب و رسوم روستاها و مجازی شدن تمام بخشهای زندگی گفت: زندگی روستایی به معنای قدیمی آن دیگر وجود ندارد و همه چیز شهری و غیر سنتی شده است، اقوام دیگر به همدیگر سر نمی زنند مگر اینکه عزا یا عروسی پیش بیاید و یا اینکه همدیگر را در خیابان ببینند.
وی که اهل روستایی با صفا به نام الاچق از توابع شهرستان میانه در آذربایجان شرقی است با همان لهجه شیرین آذری ادامه می دهد: آن زمانها در روستا به هرمناسبتی دور هم جمع می شدیم و با مردان فامیل و همسایه به بازدید همسایگان بیمار و گرفتار می رفتیم وعید سیاه از رسوم خیلی مهم بود به این معنی که عید سیاه یا قارا بایرام، برای دیدار با خانواده ای بود که عضوی از آن به تازگی فوت کرده بودو یا به افرادی که اقوام و آشنایی وفرزندی نداشتند سر میزدیم ولی امروز هیچ نشانی از این رسوم نیست و همه به کار خود مشغول هستند و از همدیگر بی خبر می مانند به خصوص قومیتهایی که به شهر های بزرگ مهاجرت کرده اند.
ازبرعلی ادامه داد: امروز اگر کنار هم جمع هم بشویم همه با گوشی های مبایل خود مشغول می شوند وانگار در این دنیایی که هستیم قرار ندارند و این خودشان هستند که ضرر کرده و روزی که هیچکس کنارشان نبود تنها می شوند.
وی افزود: این روزها همه از مشکلات زندگی و کمبودها گله می کنند در حالی که خودشان برای خود گرفتاری درست می کنند و قدیم ها که کمبودها بیشتر بود مردم بهتر زندگی می کردند و خوشحال و راضی بودند.
دهقان فداکار تاریخ ایران با بیان اینکه همه چیز به شکل بدی پیشرفت می کند اظهار داشت: انگار مهربانی کردن و دورهم بودن با پیشرفت زندگی های مردم بهتر و بیشتر نمی شود بلکه در حال خاطره شدن و فراموشی است و این شامل روستاهای امروز هم می شود و اخلاق مردم روستاها هم در حال شهری شدن است.
ازبرعلی خواجوی ادامه داد: نوع غذا در رفتار آدمها تأثیر زیادی دارد دارد، آن روزها ما در روستا حتی نان را هم خودمان در تنور می پختیم و همان نان آنقدر خوشمزه و سالم بود که اگر خورشت هم کنارش نداشت به چشم نمی آمد و اگر مهمان می آمد دیگ های آبگوشت و کوفته و آش دوغ به پا می شد.
وی گفت: برای همین غذاها بود که مریضی ها هم کمتر به وجود می آمد و عمر مردم بیشتر و بهتر می گذشت، اما متأسفانه روستاها هم دیگر عطر و بوی غذای سنتی و سالم ندارد و نان هایش هم شهری شده است.
این روستایی ساده دل که زمانی برای جان دیگران جان خود را به خطر انداخت خاطر نشان کرد: نه تنها من بلکه تمام کسانی که اصالت روستایی خود را دوست دارند دلشان برای سفره ها و بوی علف و سبزه صحرا و حال خوش آن روزها تنگ می شود.
وی در پایان افزود: همیشه دلم برای بچه های امروز می سوزد که نمی توانند حال و هوای خوش آداب و رسوم روستایی قدیم را بفهمند و ببینند.
انتهای پیام/
وی که اهل روستایی با صفا به نام الاچق از توابع شهرستان میانه در آذربایجان شرقی است با همان لهجه شیرین آذری ادامه می دهد: آن زمانها در روستا به هرمناسبتی دور هم جمع می شدیم و با مردان فامیل و همسایه به بازدید همسایگان بیمار و گرفتار می رفتیم وعید سیاه از رسوم خیلی مهم بود به این معنی که عید سیاه یا قارا بایرام، برای دیدار با خانواده ای بود که عضوی از آن به تازگی فوت کرده بودو یا به افرادی که اقوام و آشنایی وفرزندی نداشتند سر میزدیم ولی امروز هیچ نشانی از این رسوم نیست و همه به کار خود مشغول هستند و از همدیگر بی خبر می مانند به خصوص قومیتهایی که به شهر های بزرگ مهاجرت کرده اند.
ازبرعلی ادامه داد: امروز اگر کنار هم جمع هم بشویم همه با گوشی های مبایل خود مشغول می شوند وانگار در این دنیایی که هستیم قرار ندارند و این خودشان هستند که ضرر کرده و روزی که هیچکس کنارشان نبود تنها می شوند.
وی افزود: این روزها همه از مشکلات زندگی و کمبودها گله می کنند در حالی که خودشان برای خود گرفتاری درست می کنند و قدیم ها که کمبودها بیشتر بود مردم بهتر زندگی می کردند و خوشحال و راضی بودند.
دهقان فداکار تاریخ ایران با بیان اینکه همه چیز به شکل بدی پیشرفت می کند اظهار داشت: انگار مهربانی کردن و دورهم بودن با پیشرفت زندگی های مردم بهتر و بیشتر نمی شود بلکه در حال خاطره شدن و فراموشی است و این شامل روستاهای امروز هم می شود و اخلاق مردم روستاها هم در حال شهری شدن است.
ازبرعلی خواجوی ادامه داد: نوع غذا در رفتار آدمها تأثیر زیادی دارد دارد، آن روزها ما در روستا حتی نان را هم خودمان در تنور می پختیم و همان نان آنقدر خوشمزه و سالم بود که اگر خورشت هم کنارش نداشت به چشم نمی آمد و اگر مهمان می آمد دیگ های آبگوشت و کوفته و آش دوغ به پا می شد.
وی گفت: برای همین غذاها بود که مریضی ها هم کمتر به وجود می آمد و عمر مردم بیشتر و بهتر می گذشت، اما متأسفانه روستاها هم دیگر عطر و بوی غذای سنتی و سالم ندارد و نان هایش هم شهری شده است.
این روستایی ساده دل که زمانی برای جان دیگران جان خود را به خطر انداخت خاطر نشان کرد: نه تنها من بلکه تمام کسانی که اصالت روستایی خود را دوست دارند دلشان برای سفره ها و بوی علف و سبزه صحرا و حال خوش آن روزها تنگ می شود.
وی در پایان افزود: همیشه دلم برای بچه های امروز می سوزد که نمی توانند حال و هوای خوش آداب و رسوم روستایی قدیم را بفهمند و ببینند.
انتهای پیام/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
