آنان که با بیگانگان در ارتباط هستند بیمار سیاسی اند/ کسانی که برای دوستی با بیگانگان شتاب می کنند قلبشان بیمار است

خدای بزرگ می فرماید: ای کسانی که ایمان آورده اید! دشمنان من و دشمنان خودتان را دوست مگیرید، شما با آنان طرح دوستی می افکنید در صورتی که آنان قرآن و آیینی را که برای شما آمده و سراسر حق است، انکار کردند(سوره ممتحنه آیه 1)

در آیه دیگر می فرماید: ای کسانی که ایمان آورده اید! یهودیان و مسیحیان را دوستان :[و به رهبری] خود مگیرید...

در ادامه آیه درباره پیامد های دلبستگی به اهل کتاب می فرماید: هر کس از شما آنان را به دوستی بگیرد[ و ولایت آنان را بپذیرد] قطعاً از آنان به شمار می آید و از ستمکاران است و خدا مردم ستمکار را هدایت نمی کند.

نهی از انحراف

خدا به پیامبر(ص) می فرماید: هرگز یهودیان و مسیحیان از تو خوشنود نمی شوند مگر اینکه از آیین آنان پیروی کنی؛ به آنان بگو:فقط هدایت خدا [که قرآن بیانگر آن است ] هدایت است و اگر پس از آنکه آگاهی برای تو حاصل شده است، از کیش آنان که برخاسته از هواهای نفسانی ایشان است پیروی کنی، در برابر خدا هیچ سرپرست و یاوری نخواهی داشت.(سوره بقره آیه 120)

مصونیت از کینه آنان نسبت به مومنان

بی گمان سرسخت ترین مردم را در دشمنی با کسانی که ایمان آورده اند یهودیان و مشرکان خواهی یافت.(سوره مائده آیه 82)(2)

 اگر چه ممکن است برخی اهل کتاب واقعاً  ایمان داشته باشند، ولی نباید هوشیاری را از دست داد؛ از این رو خدا در قرآن می گوید: گروهی از اهل کتاب (عالمان یهود) به همکیشان خود گفتند: آنچه را که بامدادان بر مسلمانان فرو فرستاده شد[و قبله شما را پذیرفت] تصدیق کنید و آنچه را که در پایان روز نازل شد [و قبله دیگری برای آنان مشخص کرد] انکار کنید شاید از آن بازگردند.

برخورد محتاطانه با اهل کتاب

امیر مومنان (س) فرمود: در دیدار با اهل کتاب آغاز به سلام نکنید و هرگاه آنان به شما سلام کردند در پاسخ بگویید: و علیکم.

رسول خدا(ص) فرمود: شارب خود را کوتاه کنید و ریش را کوتاه نکنید و خود را شبیه یهود نسازید؛ و روایت شده است در تشییع مردگان اهل ذمه شرکت نکنید.

این نهی به جهت پیشگیری از تاثیر فرهنگ و اعتقادات آنان بر مسلمانان است.(3)

 همان گونه که مشاهده می شود سبک زندگی اسلامی در ارتباط با بیگانگان توصیه های دقیق و مفصلی دارد که می تواند در رفتار همه امت اسلامی راه گشا و سازنده گردد.

انتهای پیام/

منابع:

1- مفاتیح الحیات صفحه 127

2- مفاتیح الحیات صفحه 314

3- مفاتیح الحیات صفحه 316