عدم اعتماد مسئولین موجب انزوای معلولین شده است
- خودتان را معرفی کنید؟
علی خدایاری هستم متولد ۱۳۷۲ ، در رشته فقه و حقوق اسلامی تحصیل کرده ام و رئیس هیئت ورزشی نابینایان شهرستان فردیس هستم.
- آیا نابینایی شما مادرزادی بود یا در یک سانحه اتفاق افتاده است؟
من در سن ۱۲ سالکی به بیماری آب سیاه دچار شدم که به مرور زمان سبب کاهش بینایی من شد.
- نابینایی چه اندازه در زندگی شما تاثیر داشته است؟
خوشبختانه به دلیل خانواده ای که پای به پای من در زندگی همواره یار و یاور من بوده اند نابینایی تاثیری در روند زندگی من نداشته است ،به عبارتی رفتار انان بعد از نابینایی با من تغییر نکرد و من هرگز در کنار خانواده ام احساس نکردم که نقص عضوی دارم،یکی از عوامل موفقیت نابینایان استقلال آنان است متاسفانه افرادی در این جامعه وجود دارند که در عین سلامتی وابسته هستند اما یک نابینا با رفتار سنجیده خانواده می تواند مستقل باشد و درجات تحصیلی بالا و مشاغل مهمی را در جامعه کسب کند.
- ایا هدفی در زندگی داشته اید که نابینایی باعث عدم تحقق آن شود؟
من نمیخواهم بگویم که نابینایی هیچ مشکلی نیست بلکه حقیقتی است که یکی از مهم ترین حواس پنجگانه انسان وجود ندارد ، به طور قطع هر انسانی اهدافی را برای خود در زندگی ترسیم می کند که نبودن این حس مانع رسیدن به این اهداف می شود ولی نحوه ی برخورد اجتماع با نابینایان بسیار موثر است ، نگاه و برخورد به دور از ترحم و دلسورزی و فراهم کردن زمینه برای رشد این افراد می تواند بسیاری از اهداف این افراد را محقق نماید.
گر نباشد چشم ظاهر عیب نیست
در نبود چشم دل باید گریست
- آیا نابینایان حافظه قوی تری دارند؟
حافظه قوی به معنای این که یک هوش مادرزادی خارق العاده در این افراد وجود داشته باشند درست نیست بلکه مسلما به دلیل این که یکی از حواس در این افراد از کار افتاده است حواس دیگر به دلیل کار بیشتر و دقت بیشتر قوی تر می شوند، درست مانند فردی که یک دستش آسیب دیده و دست دیگرش به دلیل این که کار بیشتری انجام میدهد به مرور زمان قوی تر می شود.
- رفتار مردم در جامعه با شما چگونه است و شما چه توقعی دارید؟
برخوردهای نادرست از طرف مردم جامعه مانند زخمی بر دل است، چه بزرگ کردن نابینایی به این معنا که هیچ کاری قادر به انجام نیست و چه کوچک کردن موضوع نابینایی به معنای ناتوانی این افراد هر دو اسیب رسان است به نظر من نابینایی را باید درست دید نه درشت،
اما نباید فراموش کرد که مردم ایران دلسوزترین مردم جهان هستند و لطفی که نسبت به معلولان دارند بر کسی پوشیده نیست.
- چه مشکلاتی برای یک نابینا در جامعه وجود دارد؟
اولین و اصلی ترین مشکل نابینایان مشکل تردد در سطح شهر است،متاسفانه بسیاری از ادارات در سطح شهرستان برای معلولان بهسازی نشده است و این موضوع همواره باعث آزار نابینایان می شود و یا حتی در مراجعه به برخی ادارت یک انسان بینا را هم سردر گم میکند چه برسد به یک فرد نابینا،با توجه به این که هنوز بسیاری از ادارات در شهرستان فردیس ساختمان مستقلی ندارند امیدوارم تا موضوع تردد معلولان را در نظر بگیرند .
- آیا مسئولین شهرستان به معلولان توجه دارند؟
متاسفانه عدم اعتماد مسئولین شهرستان به معلولان و به ویژه نابینایان در واگذاری امور اجرائی سبب سرخوردگی و دل آزردگی و به نوعی انزوا و کناره گیری آنان در جامعه شده است، باید توجه داشت که نابینایان توانمندی های زیادی در کنار محدودیت خود دارند.
- یک خاطره برایمان تعریف کنید؟
خاطره ی من هم تلخ هست و هم شیرین ،روزی با لباس مرتب و رسمی به مراسمی در کرج دعوت شده بودم در حالی که در حال حرکت بودم که ماشینی سوار شوم و به محل اجرای برنامه برسم ،فردی با سرعت خودش را به من رساند و دست من را گرفت تا ازخیابان رد کند و یک پانصد تومانی هم در دست من گذاشت و گفت:برو عزیزم با آن برای خودت شکلات بخر” و با سرعت دور شد ،من ان فرد را صدا کردم وبه او گفتم ایا ظاهر من فرد نیازمندی را نشان می دهد یا سن و سال من به یک بچه می خورد که به من این حرف را می گویید و پول را به او پس دادم،امیدوارم تا مردم فکر نکنند تا هر معلولی که نیاز به کمک داشت نیاز مالی دارد و با رفتار خود این معلولین را آزرده خاطر نکنند.
حرف آخر؟
ادارات شهرستان فردیس تازه تاسیس هستند و هنوز نیروی اجرایی خود را به صورت کامل در اختیار نگرفته اند امیدوارم تا معلولان و نابینایان را هم به عنوان افراد توانمندی که قابلیت های مختلفی دارند به کار گیری نمایند و زمینه حضور را برای این افراد فراهم کنند.
انتهای پیام/
