پروژه های نافرجام «جِم»

کمی بعد ذائقه مردم از سریال های سطح پایین ترکی اشباع شد و همین امر، مدیران جم را وادار به گرفتن تصمیم دیگری کرد. آنها برای تولید سریال های اصل فارسی، بر اساس الگوی تولیدات ترکی دورخیز کردند که نتیجه اش شد جذب برخی بازیگران و کارگردان های وطنی. مدیران جم با چهار هدف اصلی سراغ تولید فیلم و سریال رفتند اما به هفت دلیل پروژه شان نافرجام ماند. حالا هم که به طور رسمی صدای اعتراض مدیر شبکه از کیفیت تولیدات بلند شده و این خود بهترین دلیل برای پی بردن به شکست یک شبکه جاه طلب است.

اهداف سریال سازی

1. افزایش سود و مخاطب

هر شبکه تلویزیونی دوست دارد حداکثر مخاطبان را جذب کند تا به سودآوری بیشتر برسد. یکی از روش های نشاندن بیننده پای شبکه، تولید فیلم و سریال و استفاده از هنرپیشه های معروف و محبوب در آنهاست؛ یعنی شبکه هایی که تولید فیلم و سریال دارند، از بازیگرانی دعوت می کنند که نزد مردم محبوبیت دارند.

این، روشی نهادینه شده است که شبکه های معتبر از آن بهره می برند. آنها حتی با استفاده از نام کارگردان های باسابقه و خوشنام سینمایی به فکر افزایش بیننده و بالا بردن وجاهت خود هستند. شبکه جم هم برای بالا بردن تعداد مخاطب خود و به تبع آن رسیدن به سود، سریال سازی را در دستور کار قرار داد و در گام اول برای صید چهره های معروف وطنی خیز برداشت.

2. قدرت نمایی

«جم گروپ در حال حاضر 14 شبکه به زبان فارسی، یک شبکه به زبان کردی، یک شبکه به زبان عربی و یک شبکه به زبان آذری را به صورت HD و SD پخش می کند.» این اطلاعات درباره گروه تلویزیونی جم یعنی این شبکه فراتر از نمونه های دیگر عمل می کند و تفکری که پشت آن است از ابتدا درصدد گسترش قارچ گونه خانواده جم بوده. وقتی بفهمیم شبکه های تلویزیونی جم در کمتر از یک دهه چقدر افزایش داشته اند (فارغ از کیفیت)، شست مان خبردار می شود که یکی از اهداف این گستردگی، به رخ کشیدن قدرت است تا مثلا وقتی اسم جم بیاید، رقبا به لرزه بیفتند که عجب غولی! برای چنین تفکری مهم ترین ابزار قدرتنمایی، ساخت فیلم و سریال است. تولیدات نمایشی اگر با کیفیت باشند، بیننده هر شبکه را تضمین می کنند و وجاهت آن را بالا می برند.

3. ترویج تفکری خاص

مگر می توان شبکه ای در دنیا پیدا کرد که بدون مانیفست و برنامه ای مدون فعالیت کند؟ شبکه های جم و امثال آن هم از این قاعده مستثنا نیستند و به راحتی می توان پی به سیاست حاکم بر آنها برد. اتفاقا بر سر این مسئله میان گروه های مختلف فکری و سیاسی اشتراک نظر وجود دارد که بیشتر برنامه ها و سریال های شبکه جم در تضاد با فرهنگ عرفی و عقیدتی جامعه ما هستند.

البته که جم و هیچ شبکه ای نمی توانند بر فرهنگی که واکسینه شده رخنه کنند اما واقعیت تلخی است که این شبکه در رسیدن به هدفش چندان هم ناموفق نبوده و برخی گوش ها بدهکار هشدار کارشناسان اجتماعی نیست. مدیران شبکه جم بعد از یک دوره به این نتیجه رسیدند که برای ترویج تفکر مورد نظر، چرا سراغ سریال های ترک بروند و خودشان آستین بالا نزنند؟!