پروین: از برخورد خانواده پورحیدری با جدیدی درس گرفتم

گروه ورزش «تیتریک»، درگذشت منصور پورحیدری پیشکسوت باشگاه استقلال باعث ناراحتی اهالی فوتبال شده و این روزها توجهات به افتخار آفرینی بزرگان فوتبال بیش از پیش شده است.

نام پورحیدری و حضور پر افتخار او در استقلال یادآور روزهایی است که پرسپولیس و استقلال به عنوان دو قطب اصلی فوتبال ایران حرف اول را می‌زدند و این دو تیم با هدایت علی پروین در پرسپولیس و پورحیدری در استقلال خاطرات زیادی را برای فوتبال ایران رقم زدند.

پروین همبازی پورحیدری در تیم ملی و رقیب در پرسپولیس مورد پورحیدری و بردن عباس جدیدی به منزل وی صحبت‌های زیر را انجام داد.

در مراسم تدفین و تشییع مرحوم پورحیدری حضور داشتید. این مراسم چطور بود؟

مراسم خیلی خوبی برگزار شد. در وهله اول از مردم خوب ایران تشکر می‌کنم. آنها تحت هیچ شرایطی قهرمانان را تنها نمی گذارند. دلخوشی ورزشکاران و دلگرمی آنها همین مردم هستند. مردم در قلب شان چه در گذشته و چه در حال ورزشکاران را درک می‌کنند و دست تک‌تک آنها را می‌بوسم که برای پورحیدری سنگ‌تمام گذاشتند.

در این مراسم‌ها علاوه بر استقلالی‌ها پرسپولیسی‌ها نیز حضور پرشوری داشتند.

چه استقلالی‌ها و چه پرسپولیسی‌ها همه به خاطر از دست دادن یکی از بزرگان فوتبال ناراحت بودند. چشمم را که در مراسم می‌چرخاندم قدیمی‌ها و اعضای جدید استقلال و پرسپولیس را می دیدم. آنها سنگ تمام گذاشتند.

قدیمی‌ها در این مراسم کنار هم جمع شده بودند و بیشتر به چشم می آمدند.

بله درست است. خدا پورحیدری را رحمت کند. او فردی خوش اخلاق بود که هیچ حاشیه‌ای هم نداشت. چه در زمان بازی و چه در زمان مربیگری فقط خوش اخلاقی از پورحیدری می‌بینیم. روزی که او سرمربی شد خیلی‌ها علیه‌اش صحبت می کردند اما پورحیدری مثل من یک اخلاق داشت و آن این بود که جواب هیچ‌کسی را نمی‌داد. او با استقلال به قهرمانی‌ آسیا رسید و افتخارات زیادی کسب کرد ولی هیچ وقت این مسائل را بنام خودش بزرگ جلوه نمی‌داد و هیچ حاشیه‌ای نداشت. او مردی بود که بیش از هر چیزی به اخلاق توجه می‌کرد.

خیلی‌ها می‌گویند شما و پورحیدری شباهت عجیبی به یکدیگر دارید. یکی پرسپولیس را و دیگری استقلال را زنده نگه می‌داشتند.

بله، عمرم را برای پرسپولیس گذاشتم و پورحیدری هم عمرش را برای حفظ استقلال گذاشت. او هم مثل من صندوق عقب ماشینش رختکن استقلال بود.

شما درون زمین در دفاع و حمله هم رقیبان جدی برای یکدیگر بودید.

همینطور است. در امجدیه بارها مقابل یکدیگر به عنوان رقیب بازی کردیم اما روزهای زیادی در خارج از میدان رفیق بودیم. در تیم ملی با یکدیگر هم اتاق بودیم و خاطرات بسیار خوشی داشتیم که نمی‌توانم آنها را فراموش کنم.

حقیقت را نباید فراموش کنیم. نسل ما پیر شده و وقتی پیری می‌رسد باید منتظر چنین روزهایی هم بود. این حقیقتی است غیر قابل کتمان است. تنها موضوعی که ما را امیدوار می‌کند لطف و حمایت مردم است.

بعد از حواشی که به وجود آمد عباس جدیدی را برای رفع سوءتفاهمات بابت انتشار عکسش با مرحوم پورحیدری روی تخت بیمارستان به منزل وی بردید.

واقعیت را باید بیان کنم. جدیدی یک قهرمان ملی که مدال‌های جهانی و المپیک دارد. وقتی به منزل پورحیدری رفتیم واکنش پسر پورحیدری بسیار جالب بود. او یک جمله خطاب به جدیدی بیان کرد و گفت شرایط شما را درک می‌کنم و می‌دانم به عنوان قهرمان ملی از درگذشت پدرم ناراحت هستید. واکنش فریده شجاعی همسر پورحیدری هم برایم درس جالبی داشت. او در واکنش به اتفاقاتی که افتاده بود اعلام کرد می‌داند این اتفاقات بر حسب اشتباه رخ داده است.

خود شما آن عکس را دیدید؟

من که خودم از این وسایل‌ها استفاده نمی‌کنم. نحوه کارکردن آنها را بلد نیستم. آن عکس را روز گذشته دیدم و نمی‌دانم چه کسی آن را گرفته است.

چرا باید پیشکسوتان بعد از مدت‌ها به خاطر درگذشت یکی از اهالی ورزش کنار هم جمع شوند؟

همیشه یک جمله را بیان کردم. متأسفانه تصمیم‌گیران و مسئولان منتظر مرگ یک پیشکسوت هستند تا سریعا جمع شوند و مراسم تشییع برگزار کنند. با معرفت‌ها هم در همان مراسم به بهشت زهرا می‌آیند تا مراسم تدفین برگزار شود. خدا را شکر خیلی از پیشکسوتان مشکل مالی ندارند اما آنها نیاز معنوی دارند تا افراد زنده هستند باید قدرشان را بدانیم.

دوستان قدیمی؛ پیشکسوتان ورزش تا زنده هستید قدر همدیگر را بدانید و با عشق و محبت کنار همدیگر زندگی کنیم. نوبت ما هم می‌رسد و دنیا ارزش کدورت را ندارد.


انتهای پیام/