گروه ورزش «تیتریک»، غلامرضا بهروان در گفت‌وگویی از شرایط و برنامه‌های سازمان لیگ، تلاش‌های سازمان لیگ برای گرفتن حق پخش تلویزیونی از صداوسیما، وضعیت تعداد سهمیه‌های ایران در لیگ قهرمانان آسیا و همچنین مسئله تبلیغات محیطی مسابقات لیگ برتر صحبت کرد.
* شرایط و وضعیت مالی سازمان لیگ به چه شکلی است؟
یک سری اقدامات انجام شده است. شاید خیلی وضعیت مالی سازمان لیگ درخشان
نباشد ولی آن بخش‌هایی که باید کار مالی انجام دهند، وظیفه خودشان را انجام
می‌دهند. اصل درآمدهای فوتبال در هر کشور حق پخش تلویزیونی است که همه
بخش‌های فوتبال در اثر نگرفتن این مبلغ ضرر می‌کنند. اولین جایی هم که ضرر
می‌بیند باشگاه‌ها هستند، چون در فوتبال توسعه یافته، باشگاه‌ها شاکله اصلی
فوتبال هستند. آنها تنور لیگ را گرم می‌کنند، بازیکن‌سازی آنجا انجام
می‌شود و از همه مهم‌تر اینکه به تیم ملی کمک می کنند. وضعیت اقتصادی جامعه
را که می‌بینید. فوتبال هم در یک کلام تحت تاثیر وضعیت اقتصادی کل جامعه
است. البته می‌توانم این امیدواری را بدهم که همه قسمت‌ها کار خودشان را
انجام می‌دهند ولی باید بگویم که وضعیت مالی باشگاه‌هایمان رو به راه نیست.
* مسئله حق پخش تلویزیونی به کجا رسید؟ آیا جلسه‌ای با صداوسیما برای رفع این مشکل برگزار کرده‌اید؟
ما با صداوسیما جلسات متعددی داشتیم. آنها هم مسائل را مورد بررسی قرار
داده‌اند. ولی قسمتی از آن، دست مجلس است که یکسری موانع را باید از بین
ببرد. بالاخره صداوسیما هم برای خودش مشکلاتی دارد. باشگاه‌ها هم خدماتی که
می‌دهند در زمینه فوتبال است. در هفته حدود ۱۹ برنامه در صداوسیما برای
فوتبال داریم که قابل توجه است. ما منکر زحمات دوستان در تلویزیون و رسانه
ملی نیستیم ولی اصل قضیه مجموعه باشگاه‌ها هستند که همه آنها تحت پوشش
سازمان لیگ قرار دارند. سازمان لیگ به عنوان پوشش دهنده تمام این فعالیت‌ها
از بخش عظیمی از درآمدش بخاطر خدمات زیادی که می‌دهد محروم است. تا مسئله
حق پخش حل نشود، باشگاه‌های ما نمی‌توانند تراز مثبت مالی داشته باشند. ما
نمی‌توانیم باشگاه‌های بزرگ کشور که از طریق فضای مجازی و راه‌های دیگر
درآمد دارند را بجای کل باشگاه‌ها در نظر بگیریم. باید تمامی امکانات برای
همه یکسان باشد. باشگاه‌ها اگر به درآمدشان نرسند فوتبال پایه ضرر می‌کند.
در حال حاضر فیفا و AFC همه تیم‌ها را الزام کرده که آکادمی تشکیل دهند که
این کار برای فوتبال ما هم خوب است.
* به تازگی به دلیل محرومیت باشگاه کویتی و امتیاز کم فدراسیون
عراق برای حضور در جام باشگاه های آسیا، سهمیه این تیم به پرسپولیس رسیده
تا ایران در آسیا ۳+۱ سهمیه داشته باشد. تیم‌های کشور باید چطور عمل کنند
تا سهمیه ایران در آسیا علاوه بر اینکه کاهش نیابد، افزایش هم پیدا کند؟
برای حفظ این سهمیه و افزایش تعداد آن باشگاه‌های ما باید عملکردشان را در
آسیا بهبود بخشند. البته باید به باشگاه‌ها هم حق داد. آنها نیاز به
سرمایه‌گذاری بیشتری دارند. حریفان آنها از بهترین بازیکنان خارجی استفاده
می‌کنند. البته قوانین هم طوری است که دست تیم‌های ما بسته شده است. مثلا
تیم‌های ما مجاز به استفاده از چهار بازیکن خارجی در لیگ برتر هستند ولی
تیم‌های عربستانی می‌توانند پنج بازیکن در لیگشان به خدمت بگیرند و چهارتای
آن را در آسیا استفاده کنند یا قطر و امارات که پاسپورت کشورشان را برای
بازیکنان خارجی می گیرند تا برای استفاده از آنها مشکلی نداشته باشد. البته
ما واقعا دارای استعدادهای نابی هستیم ولی باید یک ساز و کار فراهم کنیم
تا بتوانیم از آنها استفاده کنیم. در حال حاضر لژیونرهای ما در اروپا
عملکرد خوبی دارند که آنها هم جزوی از این استعدادها هستند. ولی باشگاه‌های
ما در چندسال اخیر در مسابقات آسیایی عملکرد خوبی نداشتند که باعث شده
سهمیه ما کم شود.
AFC در حال بررسی طرحی است که تمام امتیازات
سهمیه‌بندی کشورها را در حوزه عملکرد باشگاه‌ها در مسابقات آسیایی در نظر
بگیرد که با این کار ما نمی‌توانیم از امتیازاتی که بخاطر عملکرد خوب تیم
ملی کسب می‌کردیم برخوردار شویم. اگر این رویه پیش گرفته شود، امتیازدهی
AFC هم مانند یوفا صورت می‌گیرد. البته ما در این موضوع بحث‌هایی هم داریم.
مثلا اینکه در اروپا باشگاه‌ها محدودیت در به خدمت گیری بازیکن خارجی
ندارند. اینها تناقضاتی است که AFC باید روی آن کار کند. الان اتفاقی که رخ
داده این است که باشگاه‌های دیگر آسیا مخصوصا غرب آسیا سرمایه‌گذاری عظیمی
در بخش باشگاهی انجام داده‌اند و ما در توانمان نیست که چنین
سرمایه‌گذاری‌هایی کنیم.
ما در حال حاضر از لحاظ تعداد شکایات بازیکنان از باشگاه‌ها، کشور اول AFC و
فیفا هستیم. خیلی از دوستان عزیز و مدیران ما باید بخشی برای نقل انتقالات
داشته باشند که بطور تخصصی روی نقل و انتقالاتشان نظارت داشته باشد. ما
هفته قبل از فیفا مسئولان TMS و ITC را آوردیم تا باشگاه‌ها با ساز و کار
آن آشنا شوند. ولی خیلی از آنها نیامدند. باشگاه‌ها اغلب ساز و کار نقل و
انتقالات را بلد نیستند و اگر هم بلد باشند باید به روز شوند. در نهایت،
عدم حضور آنها در این کلاس‌ها و عدم نظارت دقیق بر قراردادهایی که منعقد
می‌کنند، اینطور می‌شود که باشگاه‌ها قرار داد می‌بندند و ما باید از منابع
بیت‌المال بدهی‌های آنها را بدهیم. شما ببینید چندتا از این بازیکنان
خارجی پنج بازی برای تیمشان کرده‌اند یا اینکه چرا بازیکن خارجی را به
عنوان نیمکت‌نشین جذب می‌کنیم؟
در کل باید عملکرد باشگاه‌های ما در مسابقات آسیایی بهبود یابد. ما الان در
کل آسیا کشور چهارم و در غرب آسیا کشور سوم هستیم. در حال حاضر امارات هم
از عربستان بالاتر قرار دارد و در رده اول است. امارات دو سال است که
تیم‌هایش به فینال لیگ قهرمانان آسیا می‌رسند و اینها همه پوئن مثبت برای
آن‌هاست. حالا ببینید که فوتبال‌شان چه رونقی پیدا کرده است. البته ما
یکسری چیزهای خدادادی داریم مثل تماشاگر. همچنین بار فنی لیگ ما خوب است
ولی وقتی به آسیا می‌رویم به مشکل برمی‌خوریم.
* در چند سال اخیر این مسئله مطرح بوده که چرا باید قهرمان جام
حذفی با پنج بازی به عنوان نماینده قطعی ایران به آسیا برسد ولی تیمی که ۳۰
بازی در لیگ برتر در طول فصل انجام داده و نایب قهرمان یا سوم شده، به
عنوان نماینده ایران در پلی‌آف تلاش کند. آیا سازمان لیگ برنامه‌ای برای
این مشکل دارد؟
خود ما به عنوان کمیته برگزاری مسابقات طرحی برای حل این موضوع داریم. در
حال حاضر جام حذفی ارزش روایی ندارد و تنها ارزش توصیفی دارد. ما در نظر
داریم وقتی تیمی که با ۳۰ بازی قهرمان می‌شود و در جام حذفی با پنج بازی به
جام می‌رسد، از یک مرحله به بعد جام حذفی را به طور رفت و برگشت برگزار
کنیم که به جای پنج دیدار با ۱۰ دیدار قهرمان مسابقات مشخص شود تا جام حذفی
هم ارزش روایی پیدا کند و ارزش فنی جام هم افزایش یابد. در حال حاضر نکته
قابل تامل این است که اگر یک تیم دسته دویی قهرمان جام حذفی شود، توان و
امکانات این را دارد که به مسابقات آسیایی برود؟ ما در نظر داریم جام را
بین تیم‌های لیگ برتری و لیگ یکی، آن هم به صورت رفت و برگشت برگزار کنیم
که این مسائل پیش نیاید. تمام این طرح ها که در نظر داریم باید در هیئت
رئیسه سازمان لیگ تایید شود و بعد از تایید آنها به هیات رئیسه فدراسیون
فوتبال ارائه کنیم تا آنجا هم تصویب شود و در مرحله آخر این طرح را اجرایی
کنیم. ما برای تصویب این طرح دلایل فنی داریم و می‌توانیم از آن دفاع کنیم.
* برانکو ایوانکوویچ در یکی از مصاحبه‌هایش عنوان کرده بود که ملاک
رده‌بندی تیم‌ها پس از امتیاز، بازی رو در رو است. آیا این فصل به این
صورت است یا مانند فصل‌های گذشته تفاضل گل اولین ملاک تعیین رده تیم‌ها پس
از میزان امتیاز است؟
خیر، ملاک ما مثل سال‌های قبل، اول تفاضل گل است و دوست عزیز ما برانکو و
دیگر دوستان اشتباه فهمیده‌اند. ما آیین نامه مسابقات را می‌خواهیم چاپ
کنیم ولی اهم آن اعلام شده است.
* امیر قلعه‌نویی هم چندی پیش عنوان کرده بود که کسی برنامه لیگ برتر را قبل از شروع فصل به او نشان نداده تا موافقت او را بگیرد.
ما برنامه دو سال آینده لیگ را هم چیده‌ایم و حتی می‌توانم بگویم لیگ برتر
بعد از جام جهانی ۲۰۱۸ کی شروع می‌شود. پیش از شروع فصل ما دو برنامه
پیشنهادی به باشگاه ها دادیم که برنامه دوم تصویب شد. ما این برنامه‌ها را
برای مدیران باشگاه‌ها فرستادیم و آنها موظف هستند که به مربیان تیمشان
بدهند چون ما مستقیما با مربیان تیم‌ها در ارتباط نیستیم. همچنین بعد از
قرعه کشی لیگ برتر، این برنامه‌ها را به باشگاه ها اعلام کردیم. در حال
حاضر حتی برنامه فصل ۹۷-۹۸ لیگ برتر را بر اساس برنامه‌ای که AFC و فیفا
اعلام کرده‌اند، آماده داریم. طبق برنامه، لیگ ۹۷-۹۸ تاریخ ۱۸ مرداد شروع
می‌شود. این برنامه‌ریزی‌ها هم کار آسانی نیست و ما باید هنگام برنامه‌ریزی
چند تقویم را مورد بررسی قرار دهیم.
* درباره تبلیغات محیطی ورزشگاه ها
که سازمان لیگ مسئولیت فراهم کردن آن را برعهده گرفته، باشگاه‌هایی مثل
استقلال، پرسپولیس و تراکتورسازی تبریز خواستار آن هستند که با توجه به
اینکه ورزشگاه را برای بازی اجاره و برای این کار هزینه می‌کنند، تبلیغات
محیطی دیدارهایشان را خودشان برعهده بگیرند. نظر شما درباره این خواسته
آنها چیست؟
اولا این را بگویم که ۱۰۰ درصد حق با آنها نیست ولی در بعضی مسائل دیگر حق
دارند. وقتی ورزشگاه مال خود باشگاه‌ها باشد تبلیغات محیطی به آنها می‌رسد.
همچنین باشگاه‌ها پیش از شروع فصل این مسئولیت را به سازمان لیگ واگذار
کرده‌اند که قرارداد تبلیغات محیطی را ما ببندیم. در حال حاضر با توجه به
اینکه باشگاه‌ها مالک استادیوم‌ها نیستند، این امکان فراهم نیست که تبلیغات
محیطی را به اختیار باشگاه‌ها بگذاریم. در این قضیه سازمان لیگ، فدراسیون
فوتبال و سازمان اقتصادی فدراسیون فوتبال به شدت به دنبال منافع باشگاه‌ها
هستند ولی لیگ را تنها این ۳ تیم تشکیل نداده‌اند و ۱۳ تیم دیگر هم حق
دارند. حتی در هر مسابقه بخشی از درآمدها برای تیم میهمان هم هست. بخش
زیادی از مشکلات بین ما و این سه باشگاه حل شده منتها شاید صددرصد توقعات
طرفین برطرف نشده باشد. درباره مبلغ قرارداد بسته شده تبلیغات محیطی هم
اطلاع دقیقی ندارم. فقط می‌دانم که شرکت ایران نوین تسویه حساب کرده ولی
دعوایشان سر جای دیگر است. این موضوعات را باید از سازمان اقتصادی بپرسید.
* پیش از شروع فصل قرار بر این بود که بلیط فروشی و وظیفه برگزاری
دیدارهای لیگ بر عهده باشگاه‌ها باشد. با این وجود چرا هنوز سازمان لیگ این
وظایف را برعهده دارد؟
بلیط فروشی حق باشگاه است و این در آیین نامه‌های لیگ هم آمده است. بلیط
فروشی در تهران برای دو تیم بزرگ پایتخت بصورت الکترونیکی است که مبالغ آن
مشخص است. ما مسئولیت بلیط فروشی را بر عهده شرکتی به نام برهان مبین
هوشمند واگذار کرده‌ایم و داریم بررسی‌های لازم را انجام می‌دهیم که
باشگاه‌ها یا با این شرکت یا با هر شرکتی که می‌خواهند قرارداد ببندند تا
بلیط فروشی تماما بصورت الکترونیکی انجام گیرد و باشگاه‌ها هم از این موضوع
درآمدزایی کنند. ما در حال حاضر برنامه‌ای همراه با این شرکت داریم که
گیت‌های لازم را در ورزشگاه های اصفهان، تبریز و اهواز قرار دهیم تا بلیط
فروشی در این شهرها هم الکترونیکی شود. البته این از ملزوماتی است که AFC
سال‌هاست قرار داده و هنوز در ایران پیاده نشده است. باشگاه ها می‌گویند که
بلیط فروشی را خود سازمان لیگ انجام دهد ولی باید به ساز و کاری برسند که
این کار را خودشان بر عهده بگیرند. در حال حاضر ۸۰ درصد از قیمت هر بلیط،
بین میزبان و میهمان تقسیم می‌شود.
* شما پیش از شروع فصل در مراسم بهترین های لیگ برتر از صعود ۲+۱
تیم از لیگ یک به لیگ برتر خبر دادید ولی در ادامه این سهمیه صعود کاهش و
به دو سهمیه تقلیل یافت. دلیل اینکه این سهمیه کاهش یافت چه بود و آیا
احتمال این وجود دارد که سهمیه‌ها به همان چیزی که قبل از شروع فصل اعلام
کردید بازگردد؟
من در آن جلسه با استناد به مصوبه هیئت رئیسه سازمان لیگ سهمیه‌های صعود و
سقوط لیگ برتر و لیگ آزادگان را اعلام کردم ولی همان زمان هیات رئیسه آمد و
با آن مخالفت کرد. البته من فکر می‌کنم که باید طرحی نو برای این موضوع
اندیشید. در حال حاضر ۱۶ تیم در لیگ برتر حضور دارند که چهار تیم سهمیه
آسیایی کسب می‌کنند که می‌شود ۲۵ درصد از تیم‌ها. ولی دو تیم به لیگ یک
سقوط می‌کنند که می‌شود یک هشتم تیم‌های لیگ برتر. این درحالی است که کیفیت
لیگ یک ما بالا رفته و باید حقوق باشگاه‌های لیگ یک هم در نظر گرفته شود.
ولی هر کاری که بخواهیم بکنیم باید قبل از شروع مسابقات تصمیم‌گیری
می‌کردیم. امسال دو تیم صعود و دو تیم سقوط می‌کنند که این قانون در این
فصل تغییر نمی‌کند. باشگاه‌های لیگ یک درخواستی داده‌اند و ما باید آن را
بررسی کنیم و بعد آن را پیشنهاد دهیم تا در هیات رئیسه تصویب شود ولی برای
این فصل تنها دو تیم از لیگ یک به لیگ برتر صعود می‌کنند.
* بهاروند در حال حاضر سرپرست سازمان لیگ فوتبال کشور است. او با
اینکه عضو مجمع فدراسیون فوتبال بود به این پست منصوب شد و الان مدتی است
با این عنوان کار می‌کند تا مجمع فدراسیون فوتبال برگزار و برای سمت مدیریت
سازمان لیگ، رای گیری شود. آیا بهتر نبود که به جای بهاروند فرد دیگری را
برای این پست انتخاب می‌شد؟
این انتخاب به این دلیل است که اساس نامه اجازه نمی‌دهد سرپرست سازمان لیگ از بیرون از مجمع انتخاب شود. در نتیجه بهاروند برای این سمت انتخاب شد. من هم مثل سایر اعضای مجمع از تاریخ دقیق برگزاری مجمع فدراسیون فوتبال اطلاع ندارم. بهاروند تا موقعی که مجمع برگزار شود به عنوان سرپرست سازمان لیگ باقی می‌ماند. امیدوارم که بعد از رای گیری هم او انتخاب شود به دلیل اینکه فردی فوتبالی است. همچنین خارج از هر گونه دوستی که با او دارم ما هم به او کمک می‌کنیم چون این کار کمک کردن به فوتبال کشور است.
انتهای پیام/
