دوشنبه ۱۰ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 29
علم بهتر است یا ثروت/ پاسخی به معادله دو مجهولیِ اندیشه و اندوخته
مجادله میان برتری اندیشه و علم و اندخته های مالی، از موضوعاتی است که نسل جوان جامعه به دفعات آن را استماع کرده و البته در مقام پاسخگویی، بر برتری ثروت تاکید می کند.
گروه اجتماعی «تیتریک»، مَثَل علم بهتر است یا ثروت، از عباراتی است که به کرات در نظام آموزشی و رسانه های جمعی مکتوب و مجازی مطرح شده و در دو سطح عوام و کارشناسان نیز به آن پاسخ داده شده است.
به
واقع، مجادله میان برتری اندیشه و علم و اندخته های مالی، از موضوعاتی است
که نسل جوان جامعه به دفعات آن را استماع کرده و البته در مقام پاسخگویی،
بر برتری ثروت تاکید می کند.
اگر
چه آمار دقیقی از میزان اعتقاد و باور افراد به غلبه مسائل مالی و ثروت بر
علم و دانش و جود ندارد،اما با یک بررسی و تحقیق میدانی، به روشنی پی می
بریم که بخش قابل توجهی از افراد جامعه،معتقدند،ثروت و برخورداری از آن،
شرطی اصلی و اساسی موفقیت در شرایط کنونی به شمار می‌رود.
منصور حاجی بابایی، استاد دانشگاه، در
خصوص دوگانه علم و ثروت اظهار داشت: به واقع باید گفت هم علم بهتر است و
هم ثروت، و کسر هر کدام از مولفه های مذکور،زندگی و حیات اجتماعی را با
نارسایی هایی مواجه می سازد.
وی
افزود: در صورت انتخاب رشته مورد نیاز جامعه، قطعا تحصیلات، مولد ثروت نیز
خواهد بود و امروز بخش قابل توجهی از مشکلات اشتغال جامعه،معطوف به تحصیل
در رشته هایی می شود که اشباع شده اند و ظرفیت چندانی برای پذیرش آن و جود
ندارد.
حاجی
بابابی عنوان کرد: یکی از چالش های کنونی جامعه،معطوف به این و اقعیت تلخ
می شود که متاسفانه قضاوت اجتماعی در خصوص افراد بر مبنای رشته تحصیلی آنها
انجام می پذیرد.
این
استاد دانشگاه گفت:در جوامع توسعه یافته،مهم نقش افراد در پیشبرد اهداف
جامعه است و ملاک عمل برای ارزیابی صرفا به مولفه های ظاهری خلاصه نمی شود و
یا حداقل اینکه به آن میزانی که در جامعه ایرانی به ظواهر توجه می شود،در
جوامع توسعه یافته،چنین مولفه هایی مد نظر قرار نمی گیرد.
وی
افزود:همین ذهنیت نادرست باعث می شود،جوانان متقاضی ادامه تحصیل در مقاطع
عالی دانشگاهی،قضاوت عمومی را در انتخاب رشته مد نظر قرار دهند و با توجه
کمتر به نیاز جامعه،صرفا در صدد تامین پرستیژ و جایگاه اجتماعی می باشند،در
صورتی که این موضوع نه تنها کشور را با هزینه های سنگینی مواجه می
سازد،بلکه باعث ناکارآمد نیروی انسانی و کاهش نقش آفرینی نیروهای تحصیل
کرده نیز می شود.
حاجی
بابایی عنوان کرد:به واقع،برخی رشته های دانشگاهی،علیرغم بی نام و نشان
بودن،اما از کار آمدی و خروجی بسیار سازنده ای برخوردار هستند.
وی
در تشریح رشته هایی که در صورت انتخاب از سوی متقاضیان تحصیل،از بازار
کاری تضمین شده تری(حداقل در شرایط موجود)برخورادرند،عنوان
کرد:آشپزی،هتلداری،کودک یاری،بهداشت مواد غذایی،تولید نان،طراحی دوخت
و...از نمونه رشته هایی است که انتخاب آن،ضریب دستیابی و حصول موفقیت
بالاتری را در مقایسه با رشته ها و عناوین پرطمطراق اما فاقد کارآیی در پی
خواهد داشت.
*شایسته سالاری، از تسریع فرآیند توسعه تا بهبود وضعیت اشتغال
ناهید رضایی،جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی، ضمن
تایید نقش سازنده انتخاب رشته مبتنی بر نیاز جامعه در برخورداری از
اشتغالی مناسب گفت: در کنار این مولفه اساسی که هیچگونه شک و شبهه ای در
نقش و تاثیر آن در موفقیت متقاضیان عرصه اشتغال وجود ندارد،اما شایسته
سالاری و تلاش برای ارتقا و تقویت هر چه بیشتر آن در انتصاب ها و بکارگیری
افراد در پست ها و مشاغل دولتی و غیر دولتی،نیز از ضروریاتی است که باید
مورد توجه قرار گیرد.
وی
افزود:قطعا هر آنچه برای حصول این امر تلاش بیشتری شود،انگیزه نقش آفرینی
مثبت در فضایی سالم و رقابتی نیز تقویت خواهد شد که خروجی آن در
توسعه،پیشرفت و بالندگی مضاعف و فزاینده جامعه مثمر ثمر خواهد بود.
رضایی
گفت:فرهنگ سازی و آموزش لازم برای حصول نگاه منطقی به نیازهای جامعه و
لزوم تامین نگرش اجتماعی مثبت در قضاوت ها بر اساس کارآمدی و نقش آفرینی
افراد در پیشبرد امور جامعه و پرهیز از قضاوت های سطحی و ظاهری از دیگر
اولویت هایی است که با تحقق آن،ملاحظات جوانان و نوجوانان متقاضی تحصیل در
دانشگاه به نحو منطقی و معقولانه تری(متناسب با نیازهای جامعه)لحاظ می شود.
فریده
مظفری،یکی از کارشناسان مراکز کاریابی فعال در استان تهران در گفت و گویی
کوتاه با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،ضمن انتقاد از برخی
ذهنیت ها در میان جوانان و خانوارها مبنی بر لزوم اشتغال در مراکز و دستگاه
های دولتی گفت:امروزه در کشورهای توسعه یافته،کمترین میل و رغبت به فعالیت
در مشاغل دولتی مشاهده می شود و به واقع بخش قابل توجهی از اقشار و گروه
های اجتماعی تلاش می کنند در مشاغل غیر دولتی به فعالیت بپردازند.
وی
افزود:البته حصول چنین امری نیازمند تامین پیش نیازهای خاص به خود است که
بخشی از آن منوط به تضمین ثبات شغلی،فرهنگ سازی در جامعه و آگاهی بخشی هر
چه بیشتر در القاء واقع بینانه این ذهنیت که موفقیت اقتصادی یا اجتماعی
فرد،صرفا به فعالیت در مراکز دولتی خلاصه نمی شود و مضافا بر آن بستر سازی
برای جذب و مشارکت سرمایه های بخش خصوصی،از ضروریاتی است که با اتکای به
آن،بخش قابل توجهی از نارسایی های مرتبط با حوزه اشتغال مرتفع خواهد شد.
مظفری
در خاتمه یادآور شد:خروجی سرمایه گذاری و مشارکت بخش خصوصی به تولید و
افزایش فرصت های شغلی منتهی می شود که ثمره آن در ابعاد و عرصه های گوناگون
همچون کاهش آسیب های اجتماعی و تنش های روحی و روانی در میان جوانان،رونق و
شکوفایی هر چه بیشتر جامعه از حیث اجتماعی،فرهنگی،اقتصادی و حتی سیاسی
ملموس و برجسته خواهد بود.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
