والدین یا فضای مجازی، دوراهی شکل گیری هویت فرزندان
تا به حال توجه کرده اید که بسیاری از خصوصیات، عادت ها و عقایدتان با افکار و رفتارهاب والدینتان تا چه حد نزدیک است؟
فرزندان نه تنها تحلیل گرا و منطق پذیر نیستند بلکه تقلید پذیر خواهند بود پس باید در تربیت فرزندان به الگو پذیری و تقلید محض از رفتار والدین و یا الگوها دقت ویژه ای داشت.
پدر و مادر مىتوانند هم اثر مثبت و هم اثر منفى روى فرزندان خود بگذارند و این تأثیر تا حدودى به نوع ارتباط کلامى و گفتارى والدین با فرزندان، بستگى دارد، اما به هر حال،چون ارتباطات تنها به صورت کلامى نیست،پس روابط عاطفى نیز در این عملکرد مؤثر است.
مى توان گفت که تقلید و تعیین هویت کاملا به طور طبیعى اتفاق مىافتد بدون این که کودک یا والدین طرح و برنامهاى را از پیش براى آن تعیین کنند.
در شرایط کنونی روابط عاطفی و ارتباطات کلامی میان والدین و فرزندان از حساسیت بسیاری بر خوردار است.
نگاهی به جامعه ی کنونی بیاندازیم، سوال؟ آیا در شرایط کنونی این تنها پدر و مادر هستند که نقش تعیین کننده ای در تربیت و شکل گیری هویت کودکان دارند؟
تکنولوژی و ارتباطات توانسته جای پای خود را در خانه ها محکم و استوار کند و اینترنت و شبکه های اجتماعی به عنوان الگوهای نسل جدید پای به عرصه ی تربیت فرزندان بنهند.
پرسه زدن فرزندان در چنین محیط هایی و اختصاص دادن بسیاری از اوقات فراغت خود به فضای مجازی دیگر فرصتی به ارتباط کلامی و عاطفی میان فرزندان و والدین نمی گذارد.
از سویی دیگر فرزند به دنبال ایده گرفتن و یافتن هویت خود در فضای مجازی می گردد و این به معنای از میان رفتن یک حلقه ی ارتباطی میان والدین و فرزندان خواهد بود.
این جاست که جنگی میان والدین و فضای مجازی بر سر مسند الگو پذیری رخ خواهد داد و فرزندان در این دوراهی بی شک به سمتی کشیده خواهند شد که با شیوه ای نرم، جذاب و بدون دغدغه و دعوا او را به سوی خود فرا خواند. حال باید از والدین امروز پرسید تا چه حد خود را به ایده آل های فرزندانتان نزدیک کرده اید تا در این نبر ، شما پیروز میدان باشید.
انتهای پیام/