بردن جایزه ی گلدن گلوب برای برندگان اسکار، چه معنایی می دهد؟

اکنون، «انجمن نشریات خارجی هالیوود» (HFPA)، متشکل از یک گروه تقریباً نود نفره ی رأی دهنده که جوایز گلدن گلوب را اعطا می کنند، متفاوت از «آکادمی» و اعضای  بیش از شش هزار نفره ی رأی دهنده ی آن می باشد. گروه بعدی نسبت به بردهای روز یکشنبه اهمیت خاصی نمی دهد، اگرچه پیروزی قطعی از آن «لالا لند» است و این فیلم، عشق و علاقه ی خاصی را در صنعت نسبت به خود نشان می دهد.

حساسیت های میان «HFPA» و «آکادمی»، بسیار متفاوت اند. ممکن است که اولی کمی غیر عادی باشد اما با گروه موسیقی و طنزی که دارد، پریشان خاطر نشوید.

می گوید: «لالا لند»، «مهتاب» و «منچستر کنار دریا»، سه تا از بهترین فیلم های بزرگ سینمایی هستند که در بیست و شش فوریه، اسکار می گیرند.

به دلیل آن که HFPA، فیلم را تقسیم بندی می کند و جوایز بازیگران را در دو دسته رهبری می کند، سوالی به ذهن می رسد که کدام بازیگر، از پیشگامان آکادمی خواهد بود.

هرگاه آکادمی، نامزدهای خود را در روز بیست و چهارم معرفی کند، سر نخی خواهیم داشت اما به نوعی به نظر می آید که بازیگر تئاتر و برنده ی گلدن گلوب، ایزابل هاپرت، یکی از آن پنج برنده خواهد بود.

این ستاره ی فرانسوی، در چند ماه اخیر، با کسب افتخار از همه جا، در راه است. او وضعیتی قوی برای خود ایجاد کرده است.

شخص بعدی که بی تردید به او ملحق می شود، اِما استون است. اِما استون، ستاره ی لالا لند که جوایز طنز و موسیقی گلدن گلوب را از آن خود کرد. برندگان جوایز اسکار تلاش می کنند تا بازی های جدی تری را بپذیرند، مانند ناتالی پورتمن برای نمایش «جکی» و اِمی آدامز برای اجرای «ظهور» که این بار به عنوان نامزدهایی قوی ظاهر می شوند؛ احتمالاً به همراه انت بنینگ در «زنان قرن بیستم».

درحالیکه فقط استون، پورتمن و آدامز، از لیست بالا، ازسوی هیئت منصفه ی بازیگران سینما (SAG) به نامزدی منصوب شده اند، آینده نمایی قوی نشان می دهد که بسیاری از بازیگران، به اسکاری ها رأی می دهند.

لیست SAG شامل اِمیلی بلانت برای «دختری در قطار» (که نامزد جایزه ی گلدن گلوب نبود) نیز می شود و این یک نابسامانی جذابی است، تا جایی که او  موفق به نامزدی برای جوایز اسکار (به حساب هر کدام از بازیگران مذکور) گردیده است.

مِریل استریپ نیز برای اجرای «فلورنس فاستر جکینز» و سخنرانی پس از قبولی خود در روز یکشنبه برای جایزه ی شورانگیز «سسیل بی دیمایل»، در لیست SAG قرار می گیرد. ممکن است که دوباره رأی دهندگان اسکار بخواهند به او نشان تاییدی در مسیری فوق العاده دهند. برای مثال، ممکن است که تریبونی در اختیارش بگذارند تا رئیس جمهور منتخب، دونالد ترامپ، را بکوبد.

رقابت میان افراد باعث می شود تا تعدادی از رأی دهندگان اسکار، بازی «کیزی افلک» را در «منچستر کنار دریا»، » ببینند. سالهاست که این، شایسته ترین اجرا می باشد و افلک باید رقابت را ببرد، علی رغم این که دیگر چه کسی، جایزه ی فصل را برده است. رایان گاسلینگ، نامزد خوبی برای اسکار نخواهد بود، حتی اگر نامزدها را مدیریت کند.

گروه های کمکی بایستی کشمکش و مشاجره میان «ویولا داویس» برای «فنسز» (برنده ی جایزه ی گلدن گلوب در روز یکشنبه) و «مایکل ویلیامز» (همکار افلک) را ببیند.

ماهرشالا علی، برای «مهتاب» یک پیشگام اسکار باقی خواهد ماند، علی رغم بزرگ ترین جوایز گلدن گلوب که تیلور جانسون به خاطر «حیوانات شب زی»، از آن خود کرد.

دامِین چزل شبی عالی را با هفت پیروزی به خاطر فیلمش و دو جایزه ی شخصی به خاطر کارگردانی و نویسندگی خود، پشت سر گذاشت. او یک حریف باقی خواهد ماند و با رقیب های سرسخت خود مقابله خواهد کرد؛ رقیبانی چون بری جنکینز در «مهتاب»، کنث لانرگان در «منچستر کنار دریا» و احتمالاً با دنزل واشینگتن در «فنسز» یا مِل گیبسون در «ستیغ ارّه ای».

و خوش شانس های «آکادمی» را فراموش نکنید؛ مارتین سورسس در «سکوت» و کلینتت ایستوود در «سالی».

چزل، به خوبیِ تیلور شریدان در «جهنم یا بالا» (که به طرز شگفت انگیزی برنده شد) و یا نوح اپنهیم در «جکی»، با لانرگان در رقابت فیلم نامه نویسی مقابله خواهد کرد. «مهتاب» نیز در گروه های فیلم نامه نویسی اسکار، به رقابت می پردازد و به یک فیلم محبوب، در کنار «فنسز» و «ظهور»، تبدیل خواهد شد.

فیلم «اِل»، خارج از رقابت های اسکار، چشم به انتظار روز یکشنبه است و این رقابت ها به تقدیم فرانسوی مشهور هستند. تونی اِردمن هم از آلمان، برای غلبه بر رقیبان خود آماده خواهد ماند.

مترجم: مرتضی ناطقی

منبع: اسکرین دیلی/ 9 ژانویه