اجلاس دوحه سرآغاز پیروزی های حزب الله در جنگ 22 روزه

گروه استانی«تیتریک»، به نقل از اسنا، رژیم جعلی صهیونیستی در طول این سالها از زمان تاسیس تاکنون جنایات زیادی را بر علیه مردم جهان، منطقه، بالاخص ملت مظلوم فلسطین انجام داده است. از جمله ی این جنایات جنگ 22 روزه بر علیه مردم بی دفاع باریکه ی غزه می توان اشاره کرد. یکی دیگر از مصادیق تضعیف سیاسیت های منطقه ی اسرائیل حمله این رژیم به نوار غزه و شروع جنگ 22 روزه می باشد.

رژیم صهیونیستی متاثر از رادیکال شدن فضای منطقه دست به اقداماتی زد که جنگ 22روزه نیز یکی از آن اقدامات می باشد. به همین دلیل در این گفتار به بررسی حمله ی اسرائیل به نوار غزه خواهیم پرداخت.

می دانیم که گروه حماس مولد جبهه مقاومت اسلامی می باشد. گروه های مقاومت در منطقه همواره مورد حمایت جمهوری اسلامی ایران بوده است، اما با توجه به تحولات منطقه پس از حوادث 11 سپتامبر این گروه ها در موضع انفعال قرار گرفتند، چرا که مهمترین حامی آنها یعنی جمهوری اسلامی ایران، خود شدیدا تحت فشار بود.

تا اینکه با روی کار آمدن دولت نهم به ریاست محمود احمدی نژاد و اتخاذ مواضع ضد صهیونیستی و ضد آمریکایی شدید توسط وی و همچنین حمایت ها و کمک های فراوان ایران به این گروه ها، دوباره روحی تازه در آنان دمیده شده و آنها بار دیگر به ادامه ی مقاومت مصمم شدند.

گروه حماس با الهام از گفتمان انقلابی احیا شده توسط دولت وقت جمهوری اسلامی ایران با سه شعار محوری: اسلام خواهی، مقاومت و خدمات رسانی به مردم وارد انتخابات پارلمانی فلسطین شد و در این انتخابات با کسب 9/42 درصد آرا در مجموع 74 کرسی بدست آورد، در حالی که فتح توانست 35 کرسی را تصاحب کند. پیروزی حماس باعث شگفتی کشورهای اروپایی، آمریکا و اسرائیل شد.

این انتخابات نشان داد که مردم فلسطین گزینه ی مقاومت را انتخاب کردند و نشان دادند که با رژیم صهیونیستی سرسازش ندارند. از سوی دیگر بزرگترین منادی مقاومت و عدم سازش در منطقه جمهوری اسلامی ایران بود. که رئیس جمهور وقت جمهوری اسلامی ایران با قاطعیت تمام این موضوع را در مجالس بین الملل مطرح می کرد.

کشورهای غربی مخصوصا اسرائیل نتوانستند پیروزی حماس را تحمل کنند، مقامات اسرائیلی از آن به عنوان زلزله ی سیاسی یاد کردند و اعلام کردند حاظر به همکاری با این دولت نیستند. با پیروزی حماس 5/11/84 قرار بود که مجلس قانوان گذاری فلسطین در 29 بهمن 84 افتتاح شود، اما نیروهای اسرائیلی همزمان با این روز تدابیر شدید امنیتی و ایست های بازرسی را در اطراف رام الله به اجرا گذاشتند و به نمایندگان جنبش حماس برای شرکت در این جلسه اجازه داده نشد، نمایندگان حماس ناچار شدند از طریق ویدئو کنفرانس در این مراسم شرکت کنند.

اصولا بعد از پیروزی حماس در انتخابات سیاسی گرسنه نگه داشتن ملت فسطین و محاصره ی همه جانبه ی باریکه ی غزه با هدف مجازات دسته جمعی فلسطینی ها و وادار ساختن حماس به تغییرموضع در قبال رژیم صهیونیستی با حمایت غرب به مرحله ی اجرا گذاشته شد.

با آغاز به کار دولت حماس در تاریخ 10/1/85 (2006) اسرائیل پرداخت در آمدهای گمرکی و سایر عوارضی را که از تشکیلات خودگردان جمع آوری می شد، متوقف کرد. در این بین محاصره ی غزه شدیدتر شد و بعد از گذشته حدود چند ماه از این وضعیت، اسرائیل حملات شدیدی را علیه حماس در غزه شروع کرد.

در اولین اقدام اسرائیل نیروگاه برق غزه را منهدم کرد و غزه را در خاموشی فرو برد. بعد از گذشت دو هفته از این اوضاع، حماس در خطر جدی بود که نیروهای حزب الله با انهدام یک تانک مرکاوا و به اسارت گرفتن دو سرباز اسرائیلی، جبهه  ی جدیدی را در برابر اسرائیل گشودند که منجر به جنگ 33 روزه گشت که بررسی این جنگ خود به صورت مفصل فرصتی دیگر طلب می کند.

پس از جنگ 33 روزه اوضاع بر رژیم صهیونیستی بیش از پیش سخت شد. محاصره ی نوار غزه همچنان ادامه داشت و رژیم صهیونیستی توانست با اختلاف افکنی بین حماس و فتح درگیری ایجاد کند و پس از آن، ضمن بیرون راندن فتح از نوار غزه با مساحتی حدود360 کیلومتر مربع کنترل این منطقه را بدست آورد.

نوار غزه از حیث جغرافیایی در حاشیه ی دریای مدیترانه قرار دارد. این منطقه از جنوب غربی به مصر و از شمال و شرق با رژیم صهیونیستی هم مرز است. مردم غزه عموما مسلمان و فلسطینی هستند و کمتر از 1 درصد مسیحی در آنجا ساکن است.

غزه نسبت به مساحتش یکی از نقاط پرتراکم جمعیتی در سطح دنیا است. رژیم صهیونیستی و ایالات متحده سعی داشتند به هر نحوی شده گروه های حماس را با چنین تفکراتی از صحنه ی سیاسی فلسطین حذف کنند. مخصوصا اینکه این گروه متحد ایران نیز بود. از سوی دیگر بعد از جنگ 33 روزه شکاف های اجتماعی اسرائیل زیاد شده بود و همچنین بسترهای اجتماعی مسلماَ در رفتار سران صهیونیست اثرگذار بوده است.

مخصوصا در پی تبادل اسرای اسرائیل و لبنان در 16 ژوئیه ی 2008 که به ((عملیات رضوان)) معروف گشت، در ازای دو سرباز اسرائیلی، پنج اسیر لبنانی از جمله سمیر قنطار با 199 جسد از رزمندگان عرب مبادله شد. رژیم صهیونیستی که جنگ 33 روزه را به خاطر آزادی این دوسرباز آغاز کرده بود تا لحظه ی مبادله از زنده نبودن دو سربازش آگاهی نداشت و پس از مبادله مشخص شد دو سربازش کشته شده اند.

این موضوع بسیار برای جامعه ی اسرائیل گران آمد و فضای سنگینی را برای جامعه ی اسرائیل تحمیل کرد؛ چرا که در لبنان مراسم شادی و شادمانی و در سویی دیگر در اسرائیل مراسم تشییع جنازه برپا شده بود. این امر بیش از پیش مسئولین رژیم صهیونیستی را در فشار قرار داد و باعث احساس ضعف و بن بست این رژیم شد و از سوی دیگر دولت جمهوری خواه ایالات متحده در حال پایان دوره ی خود بود.

با توجه به شکست های آمریکا در منطقه ی خاورمیانه و جواب ندادن سیاست های جنگ طلبانه ی آمریکا، قدرت گرفتن جمهوری اسلای ایران و جبهه ی مقاومت و همچنین با دوسال محاصره ی غزه و در پیش بودن انتخابات داخلی در سرزمین های اشغالی و تمایل به حزب کادیما برای ماندن در قدرت، رژیم صهیونیستی آماده ی حمله به نوار غزه شد تا خود را از این وضعیت اسف بار خارج کنند.

با روی کار آمدن دولت باراک اوباما اولین سخنرانی او در مورد اسرائیل در 22 ژانویه 2008 با حمایت همه جانبه از اسرائیل و تحدید حماس، از حماس خواست حق بقای اسرائیل را تایید کند، خشونت را کنار گذارد و به توافقات پیشین وفادار بماد. بعد از اولین سخنان اوباما درمورد اسرائیل، سخنان ایهود المرت نخست وزیر وقت اسرائیل در تاریخ 27 ژوئیه ی 2008 جالب توجه است.

وی در بخشی از سخنان خود از حمایت های آمریکا از اسرائیل اظهار خوشحالی کرد. سخنان نخست وزیر وقت اسرائیل ناشی از هماهنگی کامل آمریکا و اسرائیل در رابطه با موضوع فلسطین است و همین امر بستر را برای شروع جنگ 22 روزه فراهم کرد. در کمتر از چندماه سخنان ایهود المرت عملی شد و اسرائیل در تاریخ 7دی 87 ( 27 دسامبر 2008) حمله شدیدی را علیه حماس در نوار غزه شروع کرد.

البته شایان ذکر است این جنگ امر غیر منتظره ایی نبود؛ چرا که هم مقامات اسرائیلی به این امر هشدار داده بودند و از سوی دیگر حدود ده ماه قبل از آغاز جنگ غزه رئیس جمهور وقت ایران در تاریخ 14/12/86 در این باره چنین گفته بود: (( اینها خیال نکنند با ماجراجویی می توانند شکست پارسال (جنگ33 روزه) را جبران کنند. شما می دانید رژیم صهیونیستی با زور حاکم بود. در کشورهایی هم که سازش می کردند و این دوروبر می روید، می گویند آقا زور دارد، باید با او کنار بیایم. سال گذشته این فلسفه و افسانه شکست ناپذیری شکسته شد. آنها می خواهند این را جبران کنند. مقدمه اش حمله به غزه است. اصلش جای دیگر است، ما می دانیم، خودشان هم می دانند. بدانند هم این مقدمه و هم اصل طراحیشان با شکست مواجه خواهد شد و این دفعه از ریشه کنده خواهد شد)).

این سخنان رئیس جمهور وقت جمهوری اسلامی ایران حاکی از رصد و اشراف کامل ایران به اوضاع منطقه بود و نشانگر این موضوع بود که جمهوری اسلامی ایران به آینده ی گروه حماس بشدت حساس است.

مهمترین حوادث جنگ 22 روزه

در روز اول هجوم اسرائیل به نوار غزه طی چند دقیقه 60 جنگنده ی f16 اسرائیلی 50 عدد نقطه را درغزه بمباران کردند که طی آن 200 فلسطینی کشته و نزدیک 1000 نفر زخمی شدند و این حملات ادامه پیدا کرد تا اینکه پس از یک هفته در شامگاه روز 14 دی، 20 هزار عدد نیروی نظامی در پناه تانک های پیشرفته ی مرکاواو با پشتیبانی خط آتش بمب افکن ها به سمت غزه یورش بردند.

این نیروها از پنج محور به سمت عرض کوتاه بین 11-6 کیلومتر هجوم بردند. اسرائیل تلاش داشت تا مناطق مسکونی را تهدید و بر آن مسلط شود، اما در طول هفت روز عملیات زمینی تنها توانست یک روستای کوچک را به تصرف درآورد. از سوی دیگر رزمنده های حماس با شلیک موشک به شهرک بئر السبع در عمق خاک فلسطین اشغالی مقابله با مثل کردند.

طی این جنگ چندین نیروی اسرائیلی کشته شدند و چندین تانک آنها منحدم شد؛ موضوع بسیار قابل توجه در این جنگ هماهنگی کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی بود که در این میان هماهنگی مصر با ریاست حسنی مبارک با اسرائیل مهمتر بود.

حسنی مبارک ضمن بستن مرز رفح اجازه ی عبور هیچ کمکی را برای مردم غزه نمی داد. در این جنگ، اسرائیل بی توجه به تمام کنوانسیون های بین المللی در برابر چشم دوربین های تلویزیونی از بمب فسفری علیه مردم غزه استفاده کرد که افکار عمومی در سطح منطقه ای و بین المللی به شدت این امر را محکوم کردند.

 طی این جنگ 22 روزه، جمهوری اسلامی ایران در عرصه ی دیپلماتیک بسیار فعال بود. در همین راستا با فعالیت های جمهوری اسلامی ایران علی رغم مخالفت کشورهایی چون مصر و عربستان جهت محکومیت منطقه ایی و بین المللی رژیم صهیونیستی، اجلاس دوحه را برگزار نمود. در این اجلاس سران برخی کشورها از جمله کشورهای عربی، در سطح سران و پایین تر و همچنین جنبش حماس حضور داشتند.

این اجلاس مصوبات مهمی داشته که محکومیت و تضعیف رژیم صهیونیستی در سطح منطقه ایی و بین المللی منجر شد. با توجه به چنین اوضاعی کابینه ی رژیم صهیونیستی پس از 22 روز جنگ به طور یک جانبه اعلام آتش بس کرد.

پس از 22 روز تلاش رژیم صهیونیستی به هیچ یک از اهداف خود نرسید و در هنگامی که نخست وزیر وقت این رژیم آتش بس یک جانبه را اعلام می کرد، گروه های مقاومت مبادرت به شلیک چندین موشک به شهرک های صهیونیست نشین کردند تا شکست اهداف اسرائیل را به همه ی جهانیان اعلام کنند.

همانگونه که بیان شد تشکیل اجلاس دوحه با تلاش جمهوری اسلامی ایران و محکومیت شدید تجاوز وحشیانه ی رژیم صهیونیستی به نوار غزه و حمایت های کشورهای مختلف از گروه های مقاومت باعث شد موضع اسرائیل در منطقه بسیار تضغیف شود.

منابع:
 پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه ی اسلامی
کتاب صهیونیسم و نقد تاریخ نگاری معاصر غرب
مرکز اسناد انقلاب اسلامی
موسسه فرهنگی و هنری انتشارات مرکز انقلاب اسلامی
شکاف های اجتماعی و امنیت ملی در اسرائیل، فصل نامه روابط خارج شماره سوم پاییز 1389 ص73-105
نوام چامسکی، جنگ 22 روزه ترجمهی زهرا مرادی نسب تهران خرسندی 1388 ص23
پیروزی حماس و چشم انداز آینده، قم، دفتر تبلیغات اسلامی 1387 ص147
کنفرانس هشتم هرتزیلیا 2008، پیشین، ص316

یادداشت: رسول کبودبند

انتهای پیام/