کودک مقاومت همانند من و توست اما....
گروه اجتماعی«تیتریک»/ "دیشب خواب دیدم که دارم میروم خانه خواهرم در بیت جلا در بین راه چند سرباز صهیونیست یک دفعه بر سرم ریختند و مرا کتک زدند هر چه التماس کردم ، فایده نداشت . یک دفعه همه شان رفتند بعد دیدم توی دستم یک اسلحه است . نمیدانم از کجا آمده بود . ماشه را کشیدم و همین طور که به زمین شلیک میکردم ، شروع کردم به دویدن ..."
این نمونه ای از کابوس هر شب یک دختر 11 ساله فلسطینی است....
درد و رنج کودکان فلسطینی عمیق تر از آن است که با نوشتن و فریاد زدن از عمقش کاسته شود.
هر چه فریاد بزنیم که یا اهل العالم کودکانی در غزه در فلسطین اشغالی زیر شکنجه صهیون دارند از بین میروند و رویای شیرین کودکیشان دارد نابود میشود کم است . ما مسلمانیم مگر نه اینکه در دینمان داریم انما المومنون اخوة[1]... پس کجاست برادریمان؟!
کودک فلسطینی همانند کودکان ما نحیف است تاب شکنجه و ظلم ندارد در این غوغا او خیال آزادی می پرورد و به روزگار آرمانی فکر میکند روزگاری که همچون کودکان ما در شهری آرام و زیبا قدم بزند و به همراه مادرش به مغازه برود و اسباب بازی های دوست داشتنی برای خود بخرد و تنها دغدغه اش شیر نخوردن عروسکش باشد ... او اکنون در ذهنش نقشه جنگ جنگ تا پیروزی میکشد و فریاد آزادی سر میدهد کودک مقاومت همانند فرزندان ما دوست دارد شبهای آرام سپری کند در کنار اسباب بازی هایش نه شب های پر از اضطراب در کنار جنگ و خون!
کودک فلسطینی شبها به جای رویای شیرین آزادی کابوس وحشتناک اسیری و خون میبیند...
شوشن ابوترک دختر نوجوان فلسطینی است او هر روز در راه مدرسه مجبور بود از جلوی ایستگاه بازرسی سربازان اسرائیلی بگذرد وحشت هر روز همراهش بود از این همه اضطراب و تشویش خسته شده بود تصمیم میگیرد به سربازان اسرائیلی حمله کند او این کار را کرد اما چون کودک بود و ضعیف و کم زور دستگیر شد و سه ماه به زندان افتاد بعد از آزادی او دیگر نمی خندید... شیطنت های کودکی به چهره ای غمگین و مضطرب تبدیل شده بود او شبها به جای رویاهای شیرین کودکی کابوس اسارت میدید و وحشت زده و همراه فریاد بلندی از خواب بیدار میشد.
به راستی من و تو ایرانی مسلمان که داعیه حمایت از مظلوم داریم چرا در برابر این همه ظلم سکوت کردیم؟؟؟
چرا اندیشه های مقاومت و ظلم ستیزی را در گوش کودکانمان زمزمه نمی کنیم؟؟؟و چرا این اندیشه را در روح و جان کودکمان که نسل فردای این انقلاب و آرمانهای ما هستند تزریق نمی کنیم؟؟؟
مگر کودکان فلسطین کاغذ های رنگی ، جشنواره بادبادک ها و هزاران تفریح کودکانه دیگر را دوست ندارند؟؟؟چرا سهم آنان باید فقط جنگ باشد جنگ باشد و جنگ...
سخن آخر
تربیت نسل فردا ، امروز در دستان من و توست . همانگونه که پدران و مادران ما غیرت و همیت مسلمانی را از کودکی به ما آموختند ما نیز این رسالت بزرگ را انجام دهیم و به فرزندانمان بیاموزیم که کودک مقاومت همانند توست اما او خانه ندارد...
پدر ندارد...
پدرش را ، خانه اش را و رویاهای کودکی اش را آدم های بد از او گرفتند اما...
ما کمکش میکنیم و صدای او میشویم در جهان
[1] سوره مبارکه حجرات آیه 10