مدیریت مطلوب شهری در نظرآباد اعمال نشده است
در حال حاضر رويکردي که به عنوان اثر بخش ترين، کم هزينه ترين و پايدارترين شيوه اعمال مديريت معرفي مي شود حکمروايي خوب شهري است. حکمروایی شهری اصلی ترین و مقبول ترین راهبردهای مدیریت شهری برای نیل به حداکثر مطلوبیت و پایداری است. حکمروایی شهری با بهره گیری از سیاست از پایین به بالا و طراحی شبکه های خود سازماندهی، رویکردهای قدیمی سلسله مراتبی از بالا به پایین و دیوان سالاری را کمرنگ و ناکارآمد کرده، و زمینه نفوذ پذیری مرزهای بین سازمانی موجود در ساختار دولتی را فرآهم آورده است.
سازمان ملل ، حکمروایی خوب شهری را مشارکت همه شهروندان در تصمیم گیری ها می داند که نه تنها دولت بلکه جامعه مدنی و بخش خصوصی را شامل می شود.
ویژگی های حکمروایی خوب شهری عباراتند از : مشارکت، قانون مداری، شفاف سازی، انعطاف پذیری، امینت، عدم تمرکز، عدالت، کارآمدی، تخصص گرایی، پاسخگویی. در کشور ایران نهاد مدیریت شهری در ایران متشکل از دو سازمان شهرداری و شورای شهر است، که پتانسیل بالایی دارد که بتواند موجب تحقق حکمروایی شهری شود.
شهر
نظرآباد به عنوان یکی از شهرهای پرجمعیت منطقه تا کنون نتوانسته است که
مدیریت مطلوب شهری را نهادینه و اعمال کند. این در حال است که رسیدن به
حکمروایی مطلوب شهری در نظرآباد، با توجه به وضعیت فعلی و گذشته ی شهرداری و
شورای شهر این شهر امری محال و ناممکن است.
بدون تعارف باید گفت که وضعیت نامناسب و شرایط نامطلوب شهر نظرآباد در حال کنونی نتیجه عملکرد مجموعه مدیریت شهری از سی سال گذشته تا کنون است.
مواردی از جمله عدم وجود تخصص لازم در بین منتخبین شورای شهر و
همچنین پرسنل شهردای، عدم مطالبه گری و پاسخ خواستن شهروندان از مجموعه
مدیریت شهری، نبود چشم انداز مطلوب توسعه شهری و در نتیجه اعمال نفوذ عناصر
قدرت در توسعه آتی شهری، عدم کارایی و اثربخشی مجموعه مدیریت شهری به علت
ساختار لجام گسیخته و بدون پشتوانه علمی، نبود عدالت اجتماعی و اقتصادی در
سطح محلات و نواحی شهری، نبود شفافیت لازم در قرارداد های مالی شهرداری،
نبود نظارت کافی بر عملکرد شورا و شهرداری از سوی دستگاه های اجرایی مسئول و
همچنین معتمدین اجتماعی شهرستان و ... را به عنوان ضعف در مدیریت شهری از ابتدای تشکیلات شهری نظرآباد تاکنون برشمرد.
برای تحقق مدیریت شهری مناسب در قالب حکمروایی شهری باید یک تحول عظیم ساختار و بدنه ادارای مجموعه مدیریت شهری و ایجاد شفافیت مالی و اولویت بندی علمی و کارشناسی شده مسائل شهری و برنامه ریزی برای حل و بهبود این مشکلات و از سوی دیگر لزوم توجه شهروندان بر حوزه وظایف و اختیارات شورای شهر به عنوان نهاد قانون گذاری و سیاست گذاری و در پی آن انتخاب اصلح توسط شهروندان در انتخابات شورای شهر با معیارهایی چون تدین، تخصص، تعهد و ... است.
انتهای پیام/