فاطمه (س)؛ مدافعی با معقول ترین منش سیاسی

گروه فرهنگی «تیتریک»،به نقل از «طنین شهر»، با وفات پیامبر اکرم (ص) و غروب غمبار خورشيد فروزان رسالت در28صفرسال دهم هجري،سياهي غصب حق و غبار غربت، انديشه هاي خردورزان را آزار می داد و اوضاع  به گونه اي بود  كه كمتركسي ياراي حضور درصحنه اعتقادي و دفاع از عرصه سياسي را در خود مي ديد.

دراين ميان بانوي بزرگ اسلام حضرت فاطمه زهرا(س)، برتراز هزاران مرد، بيرق باورهاي تابناك آسماني و عَلم پيكار با سران ظلم و غصب و غارت را بر دوش گذاشت تا هدايت نبوي وسعادت علوي را پاس داشته و آن را به گوش آيندگان برساند.

زهراي اطهر(س)، دربرابر جرياناتي كه بعد از رحلت حضرت رسول مكرم اسلام(ص)  به وجودآمد،ساكت ننشست ودست به مبارزه  سياسي زد. وی با سخنراني هاي افشاگرانه خود به بيان ماهيت غاصبان خلافت و مصيبت هاي وارده توسط آنها به بدنه دین اسلام پرداخت.

گرچه دوران حيات ريحانه محمدي پس از ارتحال پيامبراكرم(ص)بسياركوتاه بود،اما خط مشي سياسي آن حضرت درطول حيات نشان مي دهد كه موضع گيري اش معقول ترين و پسنديده ترين روش ممكن  در برابر خلفا بود و هرگونه حركت و موضع گيري ديگري غيرازآن، ممكن بود ضربات جبران ناپذيري را بر پيكراسلام وارد سازد.

حضرت زهرا(س)، به عنوان اولين حامي و مدافع ولايت،آغازگر دفاع ازحريم ولايت بود و دراين عرصه چون سياستمداري قهرمان درصحنه ظاهرشد.

اميرالمومنين(ع) که زمانی سياست سكوت اعتراض آميز و درعين حال همراه با همكاري حساب شده باخلفا را بعنوان بهترين راه نجات امت اسلامي ازهلاكت وگمراهي برگزيده بودند بیم آن داشتند که این سکوت مصلحت آمیز بنیان دین را خدشه دارد کند.

هرچند سكوت ايشان از یک سو  موجب وحدت امت اسلام وكوتاه شدن دست بدخواهان و همچنین  تحكيم حكومت اسلامي می شد ،اما يك مشكل اساسي باقي می ماند وآن اينكه اين سكوت امام موجب مي شدانحراف درامر خلافت ناديده گرفته شود،اگرهمين روند ازسوي خاندان اهل بيت(عليهم السلام)ادامه مي يافت، ممکن بود   اندک اندک زشتي انحراف پديدآمده درمسيرخلافت،درميان اصحاب،تابعين و مسلمانان نسل هاي آينده از بين برود وخط ولايت و تشيع  نیز درطول تاريخ محوگردد.

بر اساس دستور الهی، اهل بيت(عليهم السلام) مامور بودند در مقابل انحراف جامعه اسلامي در مسيراسلام ناب ايستادگي نموده وهمواره خط اسلام  را براي مسلمانان ترسيم کنند ، و در آن برهه ، درميان این بزرگواران حضرت علي(ع)به دلايلي كه روشن است مامور به سكوت بود،امام حسن وامام حسين(عليهم السلام)،حضرت زينب(عليها السلام) و ام كلثوم (عليها السلام) نیز به خاطر سن کم ،پذيرش مردمي جهت اقدام گسترده را نداشتند و تنها كسي كه  از میان اهل بیت (ع) باقی می ماند و ازموقعيت اجتماعي و قداست بسيار بالايي نیز برخوردار بود،حضرت زهرا(س)بودند.

فاطمه (س) با درک سیاسی خود از مسئله، بي درنگ اين بارسنگين رابر دوش گرفت و امام علي(ع)نيز رضايت خود را ازفرياد های افشاگرانه فاطمه (س) اعلام فرمود و به واقع،  اين چنين شد که منش ورفتارسياسي اين بزرگ بانوي جهان اسلام كه در بزنگاه ها هميشه حاضر و ازكيان اسلام و حريم ولايت حمايت و حراست می کرد، معقول ترین رفتار سیاسی در دوره حکومت اسلامی را رقم زد.

محمدعلی غلامی
كارشناس علوم سياسی

انتهای پیام/