دوشنبه ۲۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 May 13
بهترین آب آشامیدنی ایران در کدام منطقه پیدا می‌شود؟
عید نوروز فرصت مناسبی است تا به گوشه ای از سرزمین پهناور ایران سری بزنیم و از تماشای جاذبه های طبیعی و تاریخی آن لذت ببریم .
گروه گوناگون "تیتریک"؛ عید نوروز فرصت مناسبی است تا به گوشه ای از سرزمین
پهناور ایران سری بزنیم و از تماشای جاذبه های طبیعی و تاریخی آن لذت ببریم
و با دلی آسوده به شهر خود بازگردیم. بدین منظور به معرفی جاذبه های شهر
اندیمشک در این مجال می پردازم تا علاقه مندان به سفر به این شهر زیبا با
جاهای دیدنی آن بیشتر آشنا شوند.
اَندیمِشک از شهرهای شمال استان خوزستان است که در ارتفاع ۱۷۶ متری از سطح دریا، در کوه‌پایه زاگرس میانی قرار دارد. در این شهر سه سد به نام‌های کرخه، دز (شهدای چهارآذر) و بالارود دیده می شود. 
اندیمشک در کنار خرابه‌های شهر قدیم «لور» و «اری‌ترین» ساخته شد. لور شهری آباد بود که مورخین نیز از آن نام برده‌اند، اما به مرور از آبادی آن کاسته شد. تاریخ نگارانی همچون اصطخری و … در نوشته‌های خود به این شهر اشاره کرده اند و آن را شهری آباد خوانده‌اند. نام اندیمشک در دهه بیست خورشیدی به پیشنهاد فرهنگستان ایران برای دهکده صالح آباد برگزیده شد.
سدی استوار در ناحیه اندیمشک به نام اندمشن (گیلگرد) برپا بود که به «انوشبرد» شهرت داشت. در برخی از مآخذ کهن، نام آن دژ را اَنوش یا انهش، به معنای فراموش شده آورده‌اند. به نقل از کریستن سن، شخصی موسوم به صالح خان مکری (حکمران شوشتر در زمان قاجار) بناهایی چند از جمله دژی برای سکونت خویش ساخت که به قلعه صالح یا قلعه لور معروف شد و در دوره حکومت رضاشاه پهلوی و مقارن با احداث راه آهن در ایران، در مجاورت قلعه لور، ایستگاه راه آهن اندیمشک بنا نهاده شد که به تدریج با آغاز ساختمان سازی در اطراف آن، اندیمشک رو به گسترش نهاد.
در دوره پهلوی دوم با ورود شرکت‌های متعدد داخلی و خارجی، اندیمشک به شهری صنعتی تبدیل شد و بدین ترتیب از هزاران نفر از پزشکان، مهندسان، کارمندان و کارگران داخلی و خارجی میزبانی کرد. اندیمشک در این دوران راه گسترش و پیشرفت را پیمود. این شهر تنها شهری است که استان خوزستان، لرستان، ایلام و کرمانشاه را به هم مرتبط می کند. در سمت شمال شرقی شهر، دشتی بایر دیده می شود که از قدیم مردم به آن لور گفته‌اند و همان سرزمین عیلامِ تاریخی است.
اندیمشک در شمالی‌ترین قسمت استان خوزستان قرار دارد و از غرب با شهرستان دره شهر هم‌مرز است. به همین سبب آب و هوای این شهر در اواخر زمستان و بهار به علت بودن در دامنه‌های سبز زاگرس بسیار مطلوب و یکی از مقصدهای مسافران نوروزی در ایام بهار است. این شهر در فصل تابستان روزهای نسبتاً گرم و شب‌های خنک را تجربه می کند. در روزهای سرد فصل زمستان نیز در برخی مناطق بارش برف در اندیمشک دیده می شود. دمای این منطقه در روزهای گرم سال به ۵۰ درجه بالای صفر و در روزهای سرد سال در پایین‌ترین حد خود در برخی مناطق به چند درجه زیر صفر نیز می‌رسد. 
دسترسی شهر اندیمشک به آب شیرین و سرچشمه‌های دریاچه دز باعث شده این شهرستان صاحب یکی از بهترین آب‌های آشامیدنی کشور شود. سد دز اندیمشک در بیست کیلومتری شمال شرقی و سد کرخه اندیمشک در بیست و دو کیلومتری جنوب غربی این شهرستان واقع شده‌اند که برق مصرفی مناطق زیادی از استان و کشور را تأمین می‌کنند. سد دز یک سد بتُنی برق‌آبی است که در ۲۳ کیلومتری شمال شرقی «اندیمشک» و بر روی ارتفاعات سلسله کوه‌های زاگرس احداث شد. با احداث این سد دریاچه‌ای به طول ۵۶ کیلومتر و با ظرفیت ۳/۳ میلیارد متر مکعب به وجود آمد. احداث سد عظیم دز، در سال ۱۳۳۸ خورشیدی در دوران سلطنت محمدرضا پهلوی توسط ایتالیایی‌ها در کوه‌های زاگرس آغاز شد و در سال ۱۳۴۱ خورشیدی پایان یافت. این سد همواره یکی از مهم‌ترین بخش‌های شهرستان اندیمشک بود که در زندگی عده کثیری از مردم خوزستان تأثیر داشته است.
سد کرخه یکی از بزرگترین سدهای خاکی دنیا و بزرگترین سد خاکی ایران و خاورمیانه است که بر روی رودخانه کرخه در ۲۲ کیلومتری شمال غربی شهرستان اندیمشک در استان خوزستان ساخته شد. کرخه با تاجی به طول ۳۰۳۰ متر و ارتفاع ۱۲۷ متر از لحاظ حجم بدنه بزرگترین سد تاریخ ایران است و با حجم مخزنی به میزان ۷ میلیارد و ۳۰۰ میلیون مترمکعب، بزرگترین دریاچه مصنوعی ایران را پدید آورد.
تنگوان نام کوهی در شمال شهر اندیمشک است. این کوه از جمله کوه‌های مهم ناحیه شمال خوزستان محسوب می شود و ضلع شمال غربی کوه تنگوان در بالارود شمالی با یک پرتگاه قطع می‌شود و سپس با یک شیب ملایم به طرف جنوب شرقی ادامه می‌یابد. ضلع جنوب شرقی تنگوان را کوه سنگ سیلان تشکیل می‌دهد که در نهایت به در ه‌های عمیق رود دز و قلعه مختار و چم سبز ختم می شود و رشته کوه تنگوان در این ناحیه پایان می‌پذیرد. ارتفاع تنگوان حداکثر ششصد متر است. هرچه به طرف جنوب شرقی تنگوان پیش می‌رویم از ارتفاع آن با یک شیب کند کاسته می‌شود. 
منطقه گردشگری منگره از چند دره تشکیل می شود و در شمال بخش الوار گرمسیری واقع شده است؛ و یکی از مناطق کوهستانی محسوب می شود که و از شمال و غرب به کوه «چوونی» و دورق محدود است. رودخانه‌ای که از دهکده گرداب سرچشمه می‌گیرد، پس از عبور از تنگه کول گاو به رودخانه انارکی می‌پیوندد و جاده سراسری را در محلی موسوم به بالارود قطع می‌کند.
یکی از با ارزشترین آثار تاریخی اندیمشک از عهد ساسانیان پل بالارود بر روی رودخانه بالارود است که در روستای بالارود شمالی وجود دارد. از ویژگی‌های بارز پل می‌توان به سنگهای تراشیده شده که به صورت آجر چیده شده‌اند و به پایه‌های پل نمای مستحکم بخشیده است، اشاره کرد.
باشگاه خبرنگاران
انتهاي پيام/
اَندیمِشک از شهرهای شمال استان خوزستان است که در ارتفاع ۱۷۶ متری از سطح دریا، در کوه‌پایه زاگرس میانی قرار دارد. در این شهر سه سد به نام‌های کرخه، دز (شهدای چهارآذر) و بالارود دیده می شود.
اندیمشک در کنار خرابه‌های شهر قدیم «لور» و «اری‌ترین» ساخته شد. لور شهری آباد بود که مورخین نیز از آن نام برده‌اند، اما به مرور از آبادی آن کاسته شد. تاریخ نگارانی همچون اصطخری و … در نوشته‌های خود به این شهر اشاره کرده اند و آن را شهری آباد خوانده‌اند. نام اندیمشک در دهه بیست خورشیدی به پیشنهاد فرهنگستان ایران برای دهکده صالح آباد برگزیده شد.
سدی استوار در ناحیه اندیمشک به نام اندمشن (گیلگرد) برپا بود که به «انوشبرد» شهرت داشت. در برخی از مآخذ کهن، نام آن دژ را اَنوش یا انهش، به معنای فراموش شده آورده‌اند. به نقل از کریستن سن، شخصی موسوم به صالح خان مکری (حکمران شوشتر در زمان قاجار) بناهایی چند از جمله دژی برای سکونت خویش ساخت که به قلعه صالح یا قلعه لور معروف شد و در دوره حکومت رضاشاه پهلوی و مقارن با احداث راه آهن در ایران، در مجاورت قلعه لور، ایستگاه راه آهن اندیمشک بنا نهاده شد که به تدریج با آغاز ساختمان سازی در اطراف آن، اندیمشک رو به گسترش نهاد.
در دوره پهلوی دوم با ورود شرکت‌های متعدد داخلی و خارجی، اندیمشک به شهری صنعتی تبدیل شد و بدین ترتیب از هزاران نفر از پزشکان، مهندسان، کارمندان و کارگران داخلی و خارجی میزبانی کرد. اندیمشک در این دوران راه گسترش و پیشرفت را پیمود. این شهر تنها شهری است که استان خوزستان، لرستان، ایلام و کرمانشاه را به هم مرتبط می کند. در سمت شمال شرقی شهر، دشتی بایر دیده می شود که از قدیم مردم به آن لور گفته‌اند و همان سرزمین عیلامِ تاریخی است.
اندیمشک در شمالی‌ترین قسمت استان خوزستان قرار دارد و از غرب با شهرستان دره شهر هم‌مرز است. به همین سبب آب و هوای این شهر در اواخر زمستان و بهار به علت بودن در دامنه‌های سبز زاگرس بسیار مطلوب و یکی از مقصدهای مسافران نوروزی در ایام بهار است. این شهر در فصل تابستان روزهای نسبتاً گرم و شب‌های خنک را تجربه می کند. در روزهای سرد فصل زمستان نیز در برخی مناطق بارش برف در اندیمشک دیده می شود. دمای این منطقه در روزهای گرم سال به ۵۰ درجه بالای صفر و در روزهای سرد سال در پایین‌ترین حد خود در برخی مناطق به چند درجه زیر صفر نیز می‌رسد.
دسترسی شهر اندیمشک به آب شیرین و سرچشمه‌های دریاچه دز باعث شده این شهرستان صاحب یکی از بهترین آب‌های آشامیدنی کشور شود. سد دز اندیمشک در بیست کیلومتری شمال شرقی و سد کرخه اندیمشک در بیست و دو کیلومتری جنوب غربی این شهرستان واقع شده‌اند که برق مصرفی مناطق زیادی از استان و کشور را تأمین می‌کنند. سد دز یک سد بتُنی برق‌آبی است که در ۲۳ کیلومتری شمال شرقی «اندیمشک» و بر روی ارتفاعات سلسله کوه‌های زاگرس احداث شد. با احداث این سد دریاچه‌ای به طول ۵۶ کیلومتر و با ظرفیت ۳/۳ میلیارد متر مکعب به وجود آمد. احداث سد عظیم دز، در سال ۱۳۳۸ خورشیدی در دوران سلطنت محمدرضا پهلوی توسط ایتالیایی‌ها در کوه‌های زاگرس آغاز شد و در سال ۱۳۴۱ خورشیدی پایان یافت. این سد همواره یکی از مهم‌ترین بخش‌های شهرستان اندیمشک بود که در زندگی عده کثیری از مردم خوزستان تأثیر داشته است.
سد کرخه یکی از بزرگترین سدهای خاکی دنیا و بزرگترین سد خاکی ایران و خاورمیانه است که بر روی رودخانه کرخه در ۲۲ کیلومتری شمال غربی شهرستان اندیمشک در استان خوزستان ساخته شد. کرخه با تاجی به طول ۳۰۳۰ متر و ارتفاع ۱۲۷ متر از لحاظ حجم بدنه بزرگترین سد تاریخ ایران است و با حجم مخزنی به میزان ۷ میلیارد و ۳۰۰ میلیون مترمکعب، بزرگترین دریاچه مصنوعی ایران را پدید آورد.
تنگوان نام کوهی در شمال شهر اندیمشک است. این کوه از جمله کوه‌های مهم ناحیه شمال خوزستان محسوب می شود و ضلع شمال غربی کوه تنگوان در بالارود شمالی با یک پرتگاه قطع می‌شود و سپس با یک شیب ملایم به طرف جنوب شرقی ادامه می‌یابد. ضلع جنوب شرقی تنگوان را کوه سنگ سیلان تشکیل می‌دهد که در نهایت به در ه‌های عمیق رود دز و قلعه مختار و چم سبز ختم می شود و رشته کوه تنگوان در این ناحیه پایان می‌پذیرد. ارتفاع تنگوان حداکثر ششصد متر است. هرچه به طرف جنوب شرقی تنگوان پیش می‌رویم از ارتفاع آن با یک شیب کند کاسته می‌شود.
منطقه گردشگری منگره از چند دره تشکیل می شود و در شمال بخش الوار گرمسیری واقع شده است؛ و یکی از مناطق کوهستانی محسوب می شود که و از شمال و غرب به کوه «چوونی» و دورق محدود است. رودخانه‌ای که از دهکده گرداب سرچشمه می‌گیرد، پس از عبور از تنگه کول گاو به رودخانه انارکی می‌پیوندد و جاده سراسری را در محلی موسوم به بالارود قطع می‌کند.
یکی از با ارزشترین آثار تاریخی اندیمشک از عهد ساسانیان پل بالارود بر روی رودخانه بالارود است که در روستای بالارود شمالی وجود دارد. از ویژگی‌های بارز پل می‌توان به سنگهای تراشیده شده که به صورت آجر چیده شده‌اند و به پایه‌های پل نمای مستحکم بخشیده است، اشاره کرد.
باشگاه خبرنگاران
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
