گوجه سبز علاوه بر فایده ضررهایی هم دارد

گروه سبک زندگی «تیتریک»،گوجه سبز غنی از ویتامین C است و تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف این میوه برای بهبود طعم دهان مفید است…
از خواص آلوچه ، خاصیت مسهلی آن است که بخوبی شناخته شده است.

به خاطر ماده زرد رنگی که شبیه جوهر زردک است و در بدن تبدیل به ویتامین A می شود در نتیجه برای درمان بیماری شبکوری و رشد بدن مفید است.

در آلوچه املاحی چون آهن، کلسیم، فسفر، منیزیم، پتاسیم، سدیم و منگنز می باشد.

از خواص آلوچه نرم کنندگی آن می باشد.

این میوه اثرات قابل‌توجهی در جلوگیری از بیماری‌هایی مانند چربی خون بالا، پیری سلول وسرطان دارد.

آلوچه خواص ضدقارچی و ضدباکتریایی دارد.

مطالعات نشان می‌دهد که این میوه می‌تواند در درمان تومورها موثر باشد.

آلوچه به‌دلیل وجود اسید اسکوربیک (ویتامین ث‌)، برای افراد مبتلا به نقرس توصیه می‌شود.

برای درمان بیماری ضعف اعصاب و درمان بیماری کم خونی از آش آلوچه استفاده کنید.

برای درمان بیماری نقرس آلوچه را مانند آلو بمکند. آلوچه مدر است و اعمال کلیه را تنظیم می کند.

برای دفع کرم معده ۲۵ تا ۳۰ گرم برگ درخت آلوچه در ۵۰۰ سی سی آب جوشانده سپس میل شود.

مغز هسته آلوچه نیز همین خاصیت فوق را داشته اما با احتیاط مصرف شود چون سمی است.

آلوچه برای قطع ترشحات سفید رنگ خانمها استفاده می شود. همچنین تنظیم کننده عادت ماهانه می باشد.

مطالعات نشان می‌دهد که این میوه می‌تواند در درمان تومورها موثر باشد. همچنین به دلیل وجود اسید اسکوربیک برای افراد مبتلا به نقرس توصیه می‌شود.

گوجه سبز باعث تعادل اسید و باز در جریان خون می‌شود.

مضرات

بالا بودن میزان اسید در گوجه سبز باعث ایجاد معده‌درد، سوزش معده یا حتی ریفلاکس در افراد مبتلا به ناراحتی‌های معده می‌شود.

توجه داشته باشید مصرف زیاد گوجه سبز، باعث نفخ معده می شود.

ترش و اسیدی بودن گوجه سبز باعث ساییده شدن موقتی مینای دندان و احساس درد خاصی در دندآن‌ها می‌شود.

این میوه اگر نشسته و آلوده باشد، احتمال ابتلا به بیماری های عفونی گوارشی از جمله حصبه و مسمومیت های غذایی را مطرح می سازد.

گوجه سبز طبع سردی دارد و بهتر است آن را با گلپر مصرف کنید.

هسته گوجه سبز کال، دارای ترکیب‌های سمی خطرناکی است و هرگز نباید آن‌ها را خورد

گوجه سبز مقادیر زیادی اگزالات دارد و می تواند در سیستم کلیوی بدن تجمع و سنگ های ادراری تولید کند. کسانی که سابقه سنگ هایی از جنس اگزالات دارند بهتر است در خوردن گوجه سبز احتیاط کنند. از طرف دیگر افراد دیگری هم که به خوردن گوجه سبز آن هم به مقدار زیاد علاقه دارند بهتر است همراه با آن مقداری هم آب بخورند تا اگزالات موجود در گوجه سبز رفع شود و با تولید سنگ های ادراری برای آنها ناراحتی ایجاد نکند.

ارزش غذایی ۱۰۰ گرم گوجه سبز:

کربوهیدرات ۸٫۵۱ گرم، چربی ۲٫۸۴ گرم، پروتئین ۱٫۶ گرم، فیبر خام ۰٫۵ درصد. با مصرف ۱۰۰گرم گوجه سبز، ۵ درصد ویتامین آ، ۲٫۱ درصد ویتامین ب ۱ (تیامین)، ۱٫۹ درصد ویتامین ب ۲(ریبوفلاوین)، ۲٫۸ درصد نیاسین، ۱۳ درصد ویتامین ث، ۵٫۱‌ درصد کلسیم، ۲٫۲ درصدفسفر، ۵ درصدآهن و ۳٫۶ درصد پتاسیم مورد نیاز در روز تامین می‌شود.

چقدر گوجه سبز بخوریم؟

مقدار مصرف به عوامل مختلفی بستگی دارد.

یک عامل مهم همان وضعیت گوارشی افراد است. به هر حال گوجه سبز، یک میوه نارس است و خوردن بیش از حد مجاز آن می تواند در فرد، سوءهاضمه، کرامپ های شکمی و نفخ را به وجود آورد اما از طرف دیگر از آنجا که این میوه قند پایینی دارد میوه کم ضرری است.

یکصد گرم گوجه سبز، حدود ۴۰ کیلو کالری انرژی دارد و به همین دلیل می شود به عنوان یکی از میان وعده ها روی آن حساب کرد اما با درنظر گرفتن این نکته که مقدار مناسب گوجه سبز در هر روز به میزان نصف لیوان تا یک لیوان گوجه سبز است.

از دیگر کاربرد های گوجه سبز

عده ای نیز به گوجه سبز علاقه وافری دارند و نه تنها تمایل دارند که آن را به صورت خام و همانند سایر میوه ها مصرف کنند و در سبد میوه خود قرار دهند بلکه با این میوه غذاهای متعددی نیز پخت می کنند. از جمله غذاهایی که می توان در آن از گوجه سبز استفاده کرد انواع آش ها و خورش هایی مثل خورش گوجه است. همچنین از این میوه می توان به عنوان طعم دهنده و ترش مزه کردن غذاها و جایگزین نمک استفاده کرد.

قرار دادن چند عدد گوجه سبز در خورشت هایی مثل بادمجان و مرغ طعم دلنشین تری به این غذاها می دهد. حتی می توان گوجه سبزهایی که مدتی مانده و نرم و یا شل شده را به عنوان آلو در خورشت آلو استفاده کرد.