مدال قهرمانی جنگ به نام جانبازان ولی به کام مسئولین است/جانبازی که پای مصنوعی خود را برای خریدن برنج گرو گذاشت

به گزارش گروه استانی «تیتریک»؛  بیشتر از 30 سال است که از جنگ تحمیلی می گذرد و دیگر غیر از مناسبتهایی که یادآور دوران خاطره انگیز دفاع مقدس است، کمتر کسی از خیل عظیم جانبازان سراغی می گیرد، همانها که جنگ هنوز برایشان تمام نشده و درد و رنج جراحتهایشان تمام شدنی نیست که هیچ، روز به روز هم بر شدت آن افزوده می شود، روز جانباز فرصتی مناسب است تا نسل امروز این ایثارگران ازخود گذشته را بشناسند و بدانند که امنیت و آرامش امروز خود را مدیون چه کسانی هستند.

به مناسبت فرا رسیدن میلاد اسوه فضائل و اخلاق، شجاعت و رزم آوری حضرت ابوالفضل العباس (ع) شخصیتی با هیبت و مهابت در کربلا، چنان بود که افواج سپاه دشمن یارای ایستادگی در برابرش نداشتند و در مقابل برادر و امام خود نیز به غایت اخلاص و ولایتمداری حاضر می شد، به گفتگو با یکی از جانبازان و رزمندگان دفاع مقدس پرداختیم.

جمشید کمیلی که از 17 سالگی در جنگ حضور داشت و صحنه های مقدس دفاع جوانان وطن را از خاک و ناموس در عملیاتهای کربلای 4 و عملیات مرصاد دیده است اکنون جراحتهای شیمیایی، فلج قسمتهایی از بدن و پارگی های داخلی را با خود حمل می کند و حرفهای زیادی از دردها و رنجهای شنیده نشده جانبازان مظلوم جنگ در سینه دارد.

 وی می گوید : سالها است که تصمیم گرفته ام دیگر از رنجها و مشکلاتمان با کسی صحبت نکنم و رنجهایمان را تنها با دوستان همدرد واگویه کنیم، به خصوص این روزها که گوش شنوای هیچ مسئولی با ما نیست، همه تنها به میز و موقعیت خود فکر می کنند و وقتی برای پرداختن به درد و عذاب زندگی جانبازان، این شهدای زنده ندارند، جانبازانی وجود دارند که امروز به تنهایی روزگار می گذرانند و افراد خانواده خود را از دست داده اند و مجبورند کارهای خود را به تنهایی انجام دهند، جانبازانی وجود دارند که به دلیل مشکلات اعصاب و التهابات درونی توانایی کار کردن و گذران زندگی را ندارند و کسانی هم هستند که به مشکلات اقتصادی دچارند و تورم و گرانی در کنار تأمین هزینه های زندگی آنان را از پای انداخته است.

این جانباز 55 درصد دفاع مقدس افزود: حتی جانبازی را می شناسم که پای مصنوعی خود را گرو گذاشت تا برای خانه برنج تهیه کند و این بی توجهی و مشکلات عدیده حق کسانی نیست که در راه حفظ وطن و خاک و ناموس سلامتی و زندگی خود را فدا کرده اند، هرچند آنان هیچگونه چشمداشتی از کسی ندارند و تنها با عزت و قناعت زندگی کردن را می خواهند، همان که در روزگار خاطره انگیز دفاع مقدس آموختند و به خوبی عمل کردند.


کمیلی با بیان اینکه امروز جانبازان به اشیاء تزئینی و مورد استفاده برخی از مسئولین تبدیل شده اند تا با نمایش آنان در مناسبتها فخر بفروشند و داستان سرایی کنند ولی در اصل مدال قهرمانی جنگ را جانبازی بر گردن دارد که تمام مدت در خانه خوابیده و چشم به سقف دارد و با دردهای زخم بستر دست و پنجه نرم می کند، مدالی که به نام این شهدای زنده است و به کام برخی از مسئولین.

وی ادامه داد: گاهی وقتها با حرفهایی که در مورد جانبازان می زنند و آنان را به استفاده از امکانات متهم می کنند دلمان را بشدت می رنجاند ولی تنها خدا از روزگار و دلهای رنجور این قشر مظلوم خبر دارد و پاداش آن را قطعأ محاسبه خواهد کرد.


وی در پایان گفت: جانبازان با خدا معامله کرده اند و به صبر و طاقت ورزی عادت دارند ولی مسئولین نیز بدانند باید روزی در محضر خداوند جوابگوی بی توجهی به دردهای این قشر باشند.


انتهای پیام/