حال و روز کارگران ایرانی مساعد نیست/ دخل و خرج کارگری با هم نمی سازد/ از مسئولین تنها امنیت شغلی می خواهیم

کارگرانی که دستانشان ترک برداشته، اما این ترک‌ها در طول سالیان طولانی لطف بزرگی برای آنها داشته و آن افزایش صبر آنها و ساختن کشور با همین دستان ترک خورده است.
شاید این روزها نگاه داشتن همان حقوق وزارت کاری که در سال ۹۶ به ۹۳۰ هزار تومان افزایش یافته یکی از دغدغه های مهم کارگران شده است.

وقتی درشهرستانی مانند فردیس تنها در سال ۹۵ ، ۷۵۰ نفر روانه خانه هایشان می شوند بی آن که حتی کسی خبر دار شود در بحبوحه ی این روزگار چه سرنوشتی در انتظار آنها و خانواده هایشان است باید حساب کار دستمان بیاید.

بسیاری از کارگران با دریافت عیدی خود آخرین حقوق  کاری خود را دریافت کردند و روانه خانه شدند.

اگرچه هرساله در هفته کار و کارگر از این قشر زحمت کش یادی می کنیم و مسئولین هم برای این که کارنامه ی عملکرد خود را نشان دهند جشنی می گیرند و شاخه گلی هدیه می دهند اما حقیقت این است که شاید کمتر کسی در سایر ایام سال یاد این قشر زحمت کش و دغدغه های زندگی آنان باشد.

همزمان با هفته ی کارگر و کارگر فارغ از همه ی تریبون ها ی یک روزه و یک هفته ای با یکی از کارگران شهرمان هم کلام شدیم که با آمدن سال نو آخرین حقوق کاری خود را دریافت کرده است.

م.ش جوان ۳۵ ساله ای اهل خراسان و ساکن شهرستان فردیس است او مدت ۵ سال است که در یکی از کارخانه های شهرک صنعتی سیمین دشت مشغول به کار بوده است.

او می گوید: مدت ۲ماه است که از کار بیکار شده ام و بعد از تعطیلات نوروز وقتی برای کار به کارخانه رفتیم گفتند فعلا تولیدی نداریم، تولید سال پیش درانبار مانده است،حدود ۵۰ نفری بودیم که همه به خانه هایمان بازگشتیم.

این جوان فردیسی می گوید: این مختص من نیست در این چند سال خیلی از همکارانم که مشغول به کار بوده اند بیکار شده اند و روزگار را به سختی می گذرانند.

از او در مورد تامین هزینه های زندگی در این چند ماه می پرسیم و می گوید: اندک پس اندازی که داشته ام خرج کرده ام ،از پدر و مادرم هم کمک گرفته ام تا زندگی را دراین چند ماه بگذرانم.

برای کار به هرجایی سر زدم و حاضرم برای گذراندن زندگی هر کاری را انجام دهم تنها پیش خانواده ام شرمنده نباشم اما کاری را پیدا نکرده ام .

از او درباره بیمه بیکاری می پرسیم و او می گوید: ما بیمه نیستیم و دراین مدت هیچ حقوقی را دریافت نکرده ام .

این جوان فردیسی می گوید: با همین حقوق کارگری هم زندگی سخت می گذرد چه برسد یه این که حتی آن هم نباشد .

او می گوید یک فرزند دختر دارد ، گاهی حقوقی که می دهند در کمتر از نیمه ی ماه تمام می شود و واقعا زندگی را با این هزینه های سرسام آور سخت و دشوار می گذرد.

از او درباره  دغدغه های یک کارگر می پرسیم و او در پاسخ می گوید: امنیت شغلی برای کارگران وجود ندارد و با این وضعیت کار هر روزیی که کارفرما بخواهد ما خانه نشین می شویم در این وضعیت کنونی هم به دست آوردن شغل جدید خیلی سخت و شاید غیرممکن است.

او می گوید:حقوق های کارگران بسیار پایین است و واقعا توان خرید را نداریم به حداقل های زندگی بسنده می کنیم شاید بعضی وقت ها همین حداقل ها را هم نمیتوانیم انجام دهیم.

او  درپایان تنها خواسته اش را از مسئولین این طور بیان می کند: ما  تنها امنیت شغلی می خواهیم واز مسئولین می خواهم کمی به ما کمک کنند و توجه بیشتری به کارگران داشته باشند.

وضعیت معیشت کارگران در سال‌های اخیر هر روز فشارهای تازه‌ای را به این قشر وارد می‌کند. رشد آمار بیکاری، افزایش نرخ تورم و بالا رفتن قیمت‌ها در حالی طبقه کارگر را با مشکلات جدی روبه‌رو کرده است که حداقل دستمزدهای تعیین شده برای سال ۹۶ پاسخ گوی نیازهای انان نیست.

در هر حال امیدواریم گذر ما بر نقش موثر کارگران در کشورمان که بخشی موثر از جامعه و به تعبیر رهبر معظم انقلاب ستونی از انقلاب را تشکیل می‌دهند تلنگری باشد تا به امنیت شغلی و وضعیت اجتماعی این قشر زحمتکش کشورمان توجه بیشتری شود.
دیدن کارگران و تاثیرگذاری آنها در جامعه را شاید بتوان ساده‌ترین کار برای مسئولان دانست. کارگرانی که همواره در طول سال‌های پس از انقلاب با حضور همیشگی شان در صحنه، وفاداری خود به نظام و انقلاب را اثبات کرده‌اند این روزها نیازمند توجه بیشتری هستند.

 

انتهای پیام/