گفتگوی "تیتر1" با تولید کننده 80 ساله کرجی؛
حاصل عمری تجربه کاری ام با بی توجهی دولت به تولید داخلی ثمری ندارد/ پارتی نباشد کار انجام نمی شود
حاج حسین کمالی دهقان گفت: چهار سال است که به دنبال گرفتن یک انشعاب گاز دوندگی می کنم و این نشان می دهد که یک تولید کننده چقدر دارای ارج و قرب در دم و دستگاه اداری دولت است.
به گزارش گروه استانی «تیتریک»، حاج حسین کمالی دهقان که با تلاش زیاد و زحمت فراوان، همچنین استفاده از حاصل فروش زمینهای پدری و یک عمر تجربه کاری امروز دارای یک مرغداری با 40 هزار مرغ تخمگذار است گفت: چهار سال است که به دنبال گرفتن یک انشعاب گاز دوندگی می کنم و موفق نشده ام.
وی افزود: این نشان می دهد که یک تولید کننده چقدر دارای ارج و قرب در دم و دستگاه اداری دولت است و منی که در این سن توانسته ام بخش بزرگی از تخم مرغ استان البرز و حتی برخی از استانهای دیگر را فراهم کنم باید اینگونه در رفت و آمد باشم و مدام بشنوم برای این طرح پیمانکار وجود ندارد یا در حال حاضر دستوری برای این مسئله وجود ندارد و من با این سردواندن ها در سال 70 هزار لیتر گازوئیل استفاده می کنم .
این تولید کننده هم استانی ادامه داد: به فرمانداری رفتم گفتند به ما چه، به اداره گاز رفتم گفتند نمی شود، آخر تا به کی باید بروم و بیایم، اگر می دانستم که تا این حد باید با مشکلات واهی روبرو شوم هرگز وارد اینکار نمی شدم و با اموالی که امروز هزینه تولید و اشتغال کرده ام به راحتی و آسودگی زندگی میکردم، تولید کننده هیچ ارج و قربی در دم و دستگاه دولتی ندارد و اینکه مدام از راه اندازی ساخت و ایجاد در داخل کشور می گویند همه اش بی اساس است.
کمالی دهقان با بیان اینکه تجربه 40 سال تکنیسین بودن خود در مؤسسه سرم سازی رازی را با خود به مرکز تولیدم بردم اظهار داشت: تجربیاتم خوب بود ولی در پیچ و خم اداری گرفتن امکانات وا ماندم، 200 میلیون تومان زمین پدری را هزینه کردم ولی تا امروز نتیجه نگرفتم و باید مدام در رفت و آمد و تقاضا باشم.
وی گفت: مشکل امثال من نداشتن رابطه و پارتی در ادارات است، در سال 81 به رئیس یکی از ادارات مربوطه گفتم این استعلام را امضاء کن و او در جواب گفت، 200 هزار تومان می گیرم و امضاء می کنم، آن روز من خیلی عصبانی شدم و به آن رئیس بی اخلاق گفتم می توانستم با پولم کارها کنم ولی نکردم و ترجیح دادم برای کشورم تولید محصول نمایم ولی آن مرد در جوابم گفت، می خواستی انجام ندهی.
این تولید کننده البرزی افزود: آن روز با عصبانیت از نزد رئیس مذکور بیرون آمدم تا دوری بزنم، نهایتأ 30 هزار تومان به منشی آن اداره دادم که رفت و با امضاء برگشت و من واقعأ نمی دانم با چنین افرادی که در رأس کارهای اجرایی می نشینند و به کشور و مردم صدمه می زنند باید چکار کرد.
کمالی دهقان در پایان افزود: اکنون نیز اگر گیر و گرفتاری تولیدی بزرگ من به همین منوال ادامه پیدا کند نمی دانم باید چکار کنم، ده ها میلیون تومان سرمایه خوابانده شده و 40 هزار مرغ تخمگذار که بخش بزرگی از نیاز استان را تأمین می کنند با مشکل تأمین گرمایش روبرو هستند و من همچنان باید دوندگی کنم تا مشکلات را به سرانجام برسانم.
وی خاطر نشان کرد: لااقل مسئولینی که هستند و آنهایی که می آیند و می روند اینقدر دم از حمایت و توجه به کشور نزنند چرا که دیگر باورمان نمی شود.
انتهای پیام/
وی افزود: این نشان می دهد که یک تولید کننده چقدر دارای ارج و قرب در دم و دستگاه اداری دولت است و منی که در این سن توانسته ام بخش بزرگی از تخم مرغ استان البرز و حتی برخی از استانهای دیگر را فراهم کنم باید اینگونه در رفت و آمد باشم و مدام بشنوم برای این طرح پیمانکار وجود ندارد یا در حال حاضر دستوری برای این مسئله وجود ندارد و من با این سردواندن ها در سال 70 هزار لیتر گازوئیل استفاده می کنم .
این تولید کننده هم استانی ادامه داد: به فرمانداری رفتم گفتند به ما چه، به اداره گاز رفتم گفتند نمی شود، آخر تا به کی باید بروم و بیایم، اگر می دانستم که تا این حد باید با مشکلات واهی روبرو شوم هرگز وارد اینکار نمی شدم و با اموالی که امروز هزینه تولید و اشتغال کرده ام به راحتی و آسودگی زندگی میکردم، تولید کننده هیچ ارج و قربی در دم و دستگاه دولتی ندارد و اینکه مدام از راه اندازی ساخت و ایجاد در داخل کشور می گویند همه اش بی اساس است.
کمالی دهقان با بیان اینکه تجربه 40 سال تکنیسین بودن خود در مؤسسه سرم سازی رازی را با خود به مرکز تولیدم بردم اظهار داشت: تجربیاتم خوب بود ولی در پیچ و خم اداری گرفتن امکانات وا ماندم، 200 میلیون تومان زمین پدری را هزینه کردم ولی تا امروز نتیجه نگرفتم و باید مدام در رفت و آمد و تقاضا باشم.
وی گفت: مشکل امثال من نداشتن رابطه و پارتی در ادارات است، در سال 81 به رئیس یکی از ادارات مربوطه گفتم این استعلام را امضاء کن و او در جواب گفت، 200 هزار تومان می گیرم و امضاء می کنم، آن روز من خیلی عصبانی شدم و به آن رئیس بی اخلاق گفتم می توانستم با پولم کارها کنم ولی نکردم و ترجیح دادم برای کشورم تولید محصول نمایم ولی آن مرد در جوابم گفت، می خواستی انجام ندهی.
این تولید کننده البرزی افزود: آن روز با عصبانیت از نزد رئیس مذکور بیرون آمدم تا دوری بزنم، نهایتأ 30 هزار تومان به منشی آن اداره دادم که رفت و با امضاء برگشت و من واقعأ نمی دانم با چنین افرادی که در رأس کارهای اجرایی می نشینند و به کشور و مردم صدمه می زنند باید چکار کرد.
وی خاطر نشان کرد: لااقل مسئولینی که هستند و آنهایی که می آیند و می روند اینقدر دم از حمایت و توجه به کشور نزنند چرا که دیگر باورمان نمی شود.
انتهای پیام/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده