چهارشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 May 15
"لالایی" گنجشک لالا،مهتاب لالا +دانلود
“لالایی” ترانه نخستین است… اولین شعر؛ اولین آواز… نخستین ملودی آرامبخش که در گوشمان خوانده می شود…
گروه جامعه «تیتریک» ؛ "لالایی” نخستین پیمان آهنگین و شاعرانه ای است که میان مادر و کودک بسته می شود. رشته ای است، نامریی که از لب های مادر تا گوش های کودک می پوید و تأثیر جادویی آن خواب ژرف و آرامی است که کودک را فرامی گیرد.
رشته ای که حامل آرمان ها و آرزوهای صادقانه و بی وسواس مادر است و تکان های دمادم گاهواره بر آن رنگی از توازن و تکرار می زند و این آرزوها آنچنان بی تشویش و ساده بیان می شوند که ذهن شنونده در اینکه آنها آرزو هستند یا واقعیت، بی تصمیم و سرگردان می ماند. انگار که مادر با تمامی قلبش می خواهد که بشود و می شود.
لالایی ها در حقیقت ادبیات شفاهی هر سرزمینی هستند، چرا که هیچ مادری آنها را از روی نوشته نمی خواند و همه مادران بی آنکه بدانند از کجا و چگونه، آنها را می دانند. انگار دانستن لالایی و لحن ویژه آن – از روز نخست – برای روان زن تدارک دیده شده است.
آرزوها، گلایه ها و نیایش های معصومانه مادرانه
شاید بتوان گفت که لالایی ها طیف های رنگارنگی از آرزوها، گلایه ها و نیایش های معصومانه مادرانه هستند که سینه به سینه و دهان به دهان از نسل های پیشین گذشته تا به امروزیان رسیده و هنوز هم که هنوز است، طراوت و تازگی خود را حفظ کرده اند، به گونه ای که تاکنون هیچ ترانه دیگری نتوانسته جایشان را بگیرد.
لالایی ها؛ دیرپاترین ترانه های فولکوریک/آغازگاه ادبیات زنانه در پای گاهواره ها
در حقیقت لالایی ها – این دیرپاترین ترانه های فولکلوریک – آغازگاه ادبیات زنانه در پای گاهواره ها هستند که قدمت شان دیگر تاریخی نیست، بلکه باستان شناختی است.
از دو بخشی که هنگام خواندن یک لالایی به دست می آید؛ یعنی – آهنگ و شعر – آهنگ به کودک می رسد و شعر از آن مادر است. زیرا آنچه از نظر شنیداری برای کودک گاهواره ای دارای بیشترین اعتبار است؛ ضربآهنگ لالایی است، وگرنه همه می دانیم که شعر لالایی زبان فاخری ندارد وتازه اگر هم داشته باشد کودک گاهواره ای آن را دریافت نمی کند. تنها زمزمه و لحن گیرای مادر است که کودک را محظوظ می کند و او را می خواباند.
قصه های امروز برای کودکان امروز خاطراتی دلنشین خواهند بود که فردا از آن به نیکی یاد خواهند کرد و یادآور شب های شفاف و سرشار از عشق کودکانه آنهاست که روزی در فهرست خاطراتشان جستجو می کنند.
"لالایی” مصطفی رحماندوست برای تمام کودکان ایران زمین
شعر لالایی، سروده مصطفی رحماندوست است که پس از واقعه رودبار سال 1369، شاهد کودکی زنده زیر آوار بود، در حالیکه با خود آواز زیبای لالایی می خواند، رحماندوست آنچنان تحت تأثیر این صحنه قرار می گیرد که شعر زیبای لالایی را برای تمام کودکان ایران زمین می سراید.
جالب است بدانید، این ترانه را خانم پرشاد پیروزکار زمانی که فقط 8 سال داشت در استدیو رادیو خواند و این ترانه اکنون برای بسیاری از ما به خاطره دل انگیز تبدیل شده است.
منبع : موسیقی ایرانیان
ارسال نظر
اخبار برگزیده
مرسی
20سالمه اما هنوزم بهم ارامش میده
کیفیت بهتر بذارید باو
ama bazam ba in lalayi aroom misham :)