براساس داستان کوتاه فانتزی نقاشی می کنیم/ از رنگ سیاه در نقاشی کمتر استفاده می کنیم

خودتان را معرفی کنید؟
ترنج عبدوی هشت ساله و کلاس دوم ابتدایی هستم.

میتوانید راجع به کارهایی که کشیدید توضیح بدید؟

من خودم رنگهایی که میکشم خوشم میاد. کارهایی که میکشم اول در ذهنم تصمیم میگیرم که چه جوری نقاشی کنم، بعد به ذهنم می سپارم و وقتی که سپردم کاغد را بر میگردونم و اتود میزنم و وقتی اتود زدم با همفکری معلمم کاغذ را برمیگردونم و خود نقاشی را میکشم.

سارا مومنین مربی کودکان اظهار داشت: جسارت میکنم،ما کارمون بر اساس داستان کوتاه فانتزی است. چون تصویر گری بر مبنای داستان در واقع شکل میگیرد یعنی مثلا به آنیتا می گویم یک فیلی می خواهم که سوار یک فنجونی که دارد برای خودش راه می رود. کاملا دنیای فانتزی است.،نمی گویم میریم در باغ و میوه میچینیم اینکه چند تا درخت باشد و آن اتفاق های معمولی یا مثلا یک زرافه ای که کلاه بافتنی سرش دارد یا شال پشمی دور گردنش است.از فانتزی های کوچک شروع میکنیم و فضا سازی میکنیم و کاراکتر سازی می کنیم و بعد ترکیب رنگ و رنگ شناسی، همه چیز کار را وقتی می بینیم،لذت میبریم. روی رنگ ها گردش داریم و روی رنگ خاصی متمرکز نمی شویم و تجربه کار روی مقوا ، کاغد گرافت داشتیم و این اتفاق ها را رقم زدیم. با بچه ها رنگ شناسی هم کار کردم.

ترنج راجع به کلاس رنگ شناسی توضیح دهید؟ چه جوری رنگهای اصلی را شناختی و چه جوری ترکیب میکنید؟
وقتی من رفتم سر کلاس معلمم به من توضیح داد که رنگ زرد و ابی و قرمز رنگ های اصلی هستند و می توانیم با این 3 تا رنگ،هر رنگی را بسازیم.

راجع به استفاده از رنگ سیاه چی گفتیم؟

سیاه توی کار معمولا کاربردی نداره ولی آنجایی که نیاز هست ازش استفاده می کنیم. چون رنگ سیاه رنگی است که حفره بصری ایجاد می کند و ما سعی میکنیم سیاه را حتی الامکان فقط در موارد خاص و نه اینکه کلا حذف کنیم چون یک رنگ است ولی به صورت محافظت شده از رنگ سیاه استفاده میکنیم. رنگ های ما همه شاد و بسیار جذاب هستند.

 از اینکه نمایشگاه دارید چه احساسی دارید؟
احساس خوشحالی دارم چون همه میایند و نقاشی های من را می بینند.

در ادامه مصاحبه با مربی نقاش دو کودک را می خوانید:

ابتدا خودتون را معرفی کنید و مختصری از سوابق کاری تان را بفرمایید؟
سارا مومنین هستم. 18سال کار نقاشی در مرکز آفرینش ها،کانون پرورش فکری کودک و نوجوان کردم. این نمایشگاه حاصل یک سال فعالیتی است که با آنیتا دهستانی و ترنج عبدوی انجام دادم. بسیار تدریس خصوصی در زمینه نقاشی داشتم. خودم لیسانس گرافیک گرایش تصویر سازی هستم و تصویر سازی کار می کنم. این نمایشگاه در واقع یک جور تصویر گری نقاشی است و قطعا نقاشی خالص نیست و موضوع ها رل پروراندیم و رنگ شناسی یاد گرفتیم و ترکیب بندی یاد گرفتیم و موضوع ها با موضوعاتی که همیشه معمول و متداول است در نمایشگاه هاخیلی متفاوت است. از فراخوان های مختلفی که برامان می آید کار می کنیم و می فرستیم. یکیش فراخوان سلامتی است که ما کار کردیم و به تازگی فرستادیم و تمام فراخوان هارا دسته بندی میکنم و بررسی میکنم و کار انجام میدهیم. آنیتا دهستانی را باهاش یک کتاب کار کردم به نام قایق کوچک که توسط انتشارات زرتاب به چاپ رسید. ترنج عبدوی هم نفر سوم مسابقات لوک ان لنر انگلستان شده و یکی از آثارش دیپلم افتخار دارد. خلاصه بچه هایی هستند که فوق العاده فعال هستند و نفرات شایسته ای بودند همانطور که رزومه اش هم مجود است.

هدف از برگزاری نمایشگاه چیست؟
اولا که واقعا کارهای بچه ها متفاوت است و دوست داشتم این تفاوت را نشان دهم به بچه های دیگری که دوست دارند دیدگاه متفاوتی از نقاشی را تجربه کنند و چون قول داده بودیم که این گروه با هم یک نمایشگاه گروهی داشته باشیم،سر قول مان ایستادیم و فرصت مناسب شد و ترجیح دادیم این زمان و این اتفاق اینجا رقم بخورد.

میزان استقبال از این نمایشگاه رو چه جوری ارزیابی می کنید؟
با توجه به اینکه یک گستره خیلی بزرگی را تبلیغ کردیم فکر می کنم که خیلی بازخوردهای خوبی داشته طوری که صبح که داشتیم میچیدیم خیلی از آدمها آمدند و فقط بر اساس فلش هایی که زده بودیم و اینقدر را صورت هاشون لبحند های عجیب و غریب بود که ما خودمون رضایت را همین امروز صبح گرفتیم و به نظر من عالی بود.

آیا از آثاری که گفتید بچه ها فرستادند و برنده شدند و کتابی که تدوین شده،درنمایشگاه است یا خیر؟
بله کتاب به صورت چاپ شده هست که برای فروش گذاشته شده و آن تعداد نقاشی هایی که حالا برنده آنلاین یک مسابقه بودند یا جوایزی گرفتند،همه شون اینجا است یعنی ما این مجموعه را کامل گذاشتیم که من میتوانم به شما نشان بدهم.

شما ساکن استان البرز هستید؟
بله من 5 ساله که این افتخار رت دارم که البرزی باشم.

شما فرهنگ و هنر استان البرز رو چگونه ارزیابی می کنید؟
اجازه بدهید که اینجوری بگم که خیلی نمیشناسم. حقیقتش این است که خیلی تسلط کاملی ندارم چون از تهران آمدم و هنو در آن فضا هستم ولی به نظرم میاد که فوق العاده پتانسیل های خیلی قوی اینجا وجود دارد و در این مدتی که در البرز کار کردم به نظرم همه چیز عالی و بی نظیر بوده است.

فرمودید که یک ساله که با این بچه ها کار میکنید یا نه،زمان بیشتری است که کار می کنید؟
ترنج عبدوی دخترم است و از 3 سالگی با هم کار کردیم و توی فراخوان هایی که از آن پایه می توانستیم شرکت کردیم. خانم آنیتا دهستانی دختر قشنگم را یک ساله که داریم با هم به صورت مستمر کار می کنیم و چون قول نمایشگاه داده بودیم این مجموعه را جمع کردیم و شروع کردیم و در واقع این حاصل شد با یک سال تلاش مستمر هفته ای یک بار با برنامه هایی که خودم داشتم توانستیم به اینجا برسیم. ترنج عبدوی و آنیتا دهستانی در نمایشگاه به نام آرزوی من در گالری دنا دو تا اثرشون بود که البته ما اینجا نداریم چون آن دو تا اثر به صورت مجازی فروخته شد و حاصلش خرج آرزوهای کوچک بچه ها شد.

چطور شد که شما این استعداد را در دختر خودتون و یا در آنیتا پیدا کردید؟
با ترنج از ابتدا که خودم،من هر روز خودم هم کار می کنم. دیدم که ترنج هم علاقه دارد. پدر بزرگ ترنج هم نقاش است. پس مطمئن بودم که یک اتفاقی به صورت ذاتی بیفتد. بعد که شروع کرد به کشیدن دیدم که خیلی آن چیزهایی که میکشد بسیار بهش علاقه مندم. شروع کردم به صورت خیلی غیر مستقیم هدایت کردن و آنیتا دهستانی عزیزم را در کلاس موسیقی دخترم با هم آشنا شدیم. خانواده اش از علاقه شدیدش به نقاشی با من صحبت کردند و چون فهمیدند که من تدریس میکنم باب آشنایی مان باز شد و وقتی آنیتا برای جلسه اول آمد و من قلم گیری های این بچه را دیدم مطمئن شدم که به عنوان یک نیروی فوق العاده عالی می توانم روش حساب کنم و این شد که ما الان اینجاییم.

توصیه شما برای پدر و مادرها برای اینکه بتوانند استعدادهای بچه های خودشون را تو همان کودکی پیدا کنند و شکوفا کنند چییست؟
اولا بچه ها را تشویق کنند. ما بچه ای که نتوانند نقاشی کنند نداریم. یعنی بارها شده بچه ها آمدند و گفتند مامانم می گوید تو بلد نیستی و پدرم میگه این چرت و پرت ها چیه که تو میکشی که حالا لفظ خوبی نبود. اینکه بچه ها را تشویق میکنیم و بعد بچه ها رو هدایت می کنیم. بعضی ها به طور ذاتی استعداد دارند و بعضی ها هم می توانند کسب اش کنند. به کسانی بسپارند که آن سوابق و  تربیت اصولی راخودشون شدند که بتوانند آموزش بدهند. ما ابتدا به ساکن در مرکز آفرینش ها آموزش در واقع تدریس را دیدیم.هر کسی نمیتواند تدریس کند ،معلم شاید باشند ولی اینکه ارتباط بگیریم و تدریس کنیم، برامون نکته بسیار مهمی هستند

آنیتا دهستانی کودک هنرمند 6 ساله که نمایشگاه نقاشی آن خانه هنرمندان کرج در حال برگزاری است.

صحبت پایانی اگر دارید بفرمائید؟
از شما سپاسگزارم و امیدوارم تمام بچه هایی که آرزو دارند نمایشگاه داشته باشند،بتوانند که یک اتفاق خوبی براشان رقم بخورد و امیدوارم که بتوانیم این نمایشگاه را در شهر های مختلف بذاریم و دوستان بیایند و لذت ببرند.

خودتان را معرفی کنید؟
آنیتا دهستانی 6 ساله هستم.

از چه زمانی نقاشی میکنید؟میدونید اسم رشته ای که کار میکنید چیست؟
یک ساله که نقاشی میکنم.

عکسهایی که در کتاب کشیدی چطور؟چی شد اینها را کشیدی؟
قایق کشیدم،ماهی کشیدم،اب کشیدم،پری دریایی کشیدم.

چه کسی کمکت کرد اینها را بکشید؟
معلمم

آنتیا ما چه جوری نقاشی می کنید ؟راجع به مراحل کار  بگویید؟
اول فکر میکنیم با معلمم بعد نظر میدیم و بعد نظرش که تایید شد،اتود مون رو می زنیم. اتودمون که فهمیدیم درسته،کاغد رو برمیگردونیم و اصل نقاشی رو می کشیم.

راجع به رنگها؟اینکه خودت رنگها رو انتخاب میکنی یا من میگم و چه جوری رنگها رو درست میکنی؟
من و معلمم با همدیگر فکر می کنیم و رنگ هامون رو به وجود میاریم.  رنگها رو با هم ترکیب میکنیم و راجع به رنگها صحبت میکنیم و اگر جایی که تیره است چکار کنیم که شاد بشه و اینکه ما از رنگ سیاه به ندرت استفاده میکنیم.

وقتی نقاشی میکشی از کارت لذت میبری؟
بله

وقتی نقاشی میکشید چه احساسی دارید؟
خوشحالم

وقتی از کلاس نقاشی میری خونه،ایا باز اونهایی که یاد گرفتی دوباره میکشی یا به خواهرت یاد میدی؟
به خواهرم یاد میدهم. تمرین هم میکنم ولی وقتی دفتر نداشته باشم فقط تو ذهنم میسپارم.

الان از اینکه این نقاشی ها رو نمایشگاه گذاشتید چه احساسی دارید؟
خیلی خیلی خوشحالم

انتهای پیام/