جمعه ۰۷ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 26
متنی تاثیر برانگیز از پروفسور کردوانی درباره پیش بینی ۳۵ سال بعد
به ياد دارم وقتی كودكی بودم همه چيز خيلی متفاوت بود. بچه های ۳۰ ساله من الآن، ۵۵ ساله بنظر می رسند.
گروه محیط زیست "تیتریک"،عید نوروز سال ۱۴۳۹ هست، من اکنون ۵۵ ساله هستم آنقدر پیر شدم که دیگه توان حرف زدن و ایستادن ندارم ۸۰ ساله به نظر مي رسم! بيماري وخيم كليه دارم، چون آب اندكی می نوشم و می دانم كه زمان زيادی از عمرم باقي نمانده. امروزه من يكی از پيرترين افراد جامعه هستم.
به ياد دارم وقتی كودكی بودم همه چيز خيلی متفاوت بود. بچه های ۳۰ ساله من الآن، ۵۵ ساله بنظر می رسند. من از آب تنی در رودخانه ها و دوش گرفتن و ماندن چند ساعتی زیر دوش حمام لذت می بردم!
اما امروزه با یک لیتر آب باید دوش بگیرم و بدون استفاده از آب سرم ر ا تميز نگه دارم. در آن زمان ما، ماشين هایمان را با آب لوله كشی می شستیم! امروزه بچه ها باور نمی كنند كه ما آب را اين چنين اسراف می کردیم.
من هشدارهايی را كه در آن می گفتند آب را هدر ندهيد، به خاطر می آورم. اما هيچ كس توجه نمی كرد و فكر می كردیم كه آب هرگز تمام نمی شود.
امروزه تمام رودخانه ها، سد ها، درياچه ها و ساير منابع آب تمام يا خشكيده اند يا آلوده شده اند. صحراهای بزرگ جايگزين مناظر طبیعی ما شده اند.
۱۸ استان از ۳۱ استانی که در سالهای ۱۳۹۴ داشتیم الان دیگر لم یزرع و غیرقابل سکونت بوده و در تمام مناطق که وضعیت بیابانی و کویری دارند.
عفونت هاي گوارشی، بيماری های پوستی و ناراحتی های سيستم كليوی عامل اصلی مرگ و مير شده است. صنعت به خاطر عدم تأمین آب مورد نیاز نیمه تعطیل شده و بيكاری چشمگير است؛ كارخانجات تصفيه آب كه آب قابل شرب از فاضلاب و آب های آلوده توليد می كنند، مراكز اصلی اشتغال شده اند.
هرج و مرج و حمله برای تهیه ی آب در خيابان ها رواج يافته و امری عادی شده بیشتر تنش های بین المللی بر سر منابع آب هست. سرانه آب ما زیر ۳۰۰ متر مکعب در سال رسیده که در سال ۱۳۹۴ درحدود ۱۷۰۰ متر مکعب بود.
هشتاد درصد غذای انسان ها در روز از مواد مصنوعی تهيه می شود و میوه ها گلخانه ای هستند. در گذشته مقدار آب توصيه شده برای شرب هر فرد، ۸ ليوان آب بود اما امروزه من فقط یک ليوان آب می نوشم.
لباس ها اکثرا جهت صرفه جوی در مصرف آب يك بار مصرف هستند كه آن هم باعث افزايش مقدار زباله ها شده است. ما مجبوريم از سپتيك تانک ها برای فاضلاب استفاده كنيم چون سيستم های تصفيه فاضلاب شهری به دليل كمبود آب كار نمی كنند.
مقاومت بدنی انسان ها نيز تحليل رفته است و چين و چروک ناشی از كم آبی در پوست انسان ها زياد شده است، بسياری از بچه ها با عقب ماندگی و جهش های ژنتیکی ناشی از آلودگی آب و مواد غذایی متولد می شوند. WHO این موضوع را به ایران در سال ۲۰۰۷ بعد از مطاله دشت خوزستان و در سال ۲۰۱۰ بعد از خشکی هامون هشدار داده و در سال ۲۰۱۵ نیز در مسئله خشکی دریاچه ارومیه اخطار مجدد داده شده که مردم و دولت مردان اعتنایی به هشدارهای جهانی ندارند، به طوری که یک مسئله ساده سیاسی انتخاباتی! را میلیون ها بار مهم تر از این دانستند.
شبکه های ارتباطی مشغول سیاسی کاری و سیاست بازی بودند که نتیجه ی آن امروزه موجب تنش آبی با کشور های همسایه زیاد هست.
تمام اکوسیستم های آبی از بین رفته است. نفس کشیدن مشکل شده و هوای آلوده و توده هوای گرد و خاکی بیداد می کند. بیماری های تنفسی زیاد شده، مراتع و جنگل ها نابود شده یا در حال نابودی هستند.
من احساس گناه می كنم، چون به نسلی تعلق دارم كه ويرانی محيط زيست را سبب شده و يا حداقل به توصيه های صرفه جويی آب توجهی نكرديم و امروزه فرزندان ما بهای بسيار سنگينی را براي آن پرداخت می كنند.
صادقانه بگويم مردم اشتياق و امیدی برای زندگی ندارند و مهم تر از همه، تخريب محيط زيست به نقطه ی غير قابل برگشتی رسيده است.
آه كه چقدر دلم می خواهد كه برگردم و مردم آن زمان را مجبور كنم كه اين موضوع را بفهمند كه هنوز فرصتی برای حفظ سرزمین و كره زیستمان زمين داشتيم.
با اين دل نوشته، من می خواهم وجدان شما و تمام مسئولین را در خصوص منابع طبيعی بيدار كنم. اين يک شوخی نيست، امروزه اين واقعيت زندگی ماست بنابراين كاری برای فرزاندانتان انجام دهيد و زندگی را به ميراث بگذاريد و حق زندگی را از آیندگان دریغ نکنیم.
انتهای پیام/
به ياد دارم وقتی كودكی بودم همه چيز خيلی متفاوت بود. بچه های ۳۰ ساله من الآن، ۵۵ ساله بنظر می رسند. من از آب تنی در رودخانه ها و دوش گرفتن و ماندن چند ساعتی زیر دوش حمام لذت می بردم!
اما امروزه با یک لیتر آب باید دوش بگیرم و بدون استفاده از آب سرم ر ا تميز نگه دارم. در آن زمان ما، ماشين هایمان را با آب لوله كشی می شستیم! امروزه بچه ها باور نمی كنند كه ما آب را اين چنين اسراف می کردیم.
من هشدارهايی را كه در آن می گفتند آب را هدر ندهيد، به خاطر می آورم. اما هيچ كس توجه نمی كرد و فكر می كردیم كه آب هرگز تمام نمی شود.
امروزه تمام رودخانه ها، سد ها، درياچه ها و ساير منابع آب تمام يا خشكيده اند يا آلوده شده اند. صحراهای بزرگ جايگزين مناظر طبیعی ما شده اند.
۱۸ استان از ۳۱ استانی که در سالهای ۱۳۹۴ داشتیم الان دیگر لم یزرع و غیرقابل سکونت بوده و در تمام مناطق که وضعیت بیابانی و کویری دارند.
عفونت هاي گوارشی، بيماری های پوستی و ناراحتی های سيستم كليوی عامل اصلی مرگ و مير شده است. صنعت به خاطر عدم تأمین آب مورد نیاز نیمه تعطیل شده و بيكاری چشمگير است؛ كارخانجات تصفيه آب كه آب قابل شرب از فاضلاب و آب های آلوده توليد می كنند، مراكز اصلی اشتغال شده اند.
هرج و مرج و حمله برای تهیه ی آب در خيابان ها رواج يافته و امری عادی شده بیشتر تنش های بین المللی بر سر منابع آب هست. سرانه آب ما زیر ۳۰۰ متر مکعب در سال رسیده که در سال ۱۳۹۴ درحدود ۱۷۰۰ متر مکعب بود.
هشتاد درصد غذای انسان ها در روز از مواد مصنوعی تهيه می شود و میوه ها گلخانه ای هستند. در گذشته مقدار آب توصيه شده برای شرب هر فرد، ۸ ليوان آب بود اما امروزه من فقط یک ليوان آب می نوشم.
لباس ها اکثرا جهت صرفه جوی در مصرف آب يك بار مصرف هستند كه آن هم باعث افزايش مقدار زباله ها شده است. ما مجبوريم از سپتيك تانک ها برای فاضلاب استفاده كنيم چون سيستم های تصفيه فاضلاب شهری به دليل كمبود آب كار نمی كنند.
مقاومت بدنی انسان ها نيز تحليل رفته است و چين و چروک ناشی از كم آبی در پوست انسان ها زياد شده است، بسياری از بچه ها با عقب ماندگی و جهش های ژنتیکی ناشی از آلودگی آب و مواد غذایی متولد می شوند. WHO این موضوع را به ایران در سال ۲۰۰۷ بعد از مطاله دشت خوزستان و در سال ۲۰۱۰ بعد از خشکی هامون هشدار داده و در سال ۲۰۱۵ نیز در مسئله خشکی دریاچه ارومیه اخطار مجدد داده شده که مردم و دولت مردان اعتنایی به هشدارهای جهانی ندارند، به طوری که یک مسئله ساده سیاسی انتخاباتی! را میلیون ها بار مهم تر از این دانستند.
شبکه های ارتباطی مشغول سیاسی کاری و سیاست بازی بودند که نتیجه ی آن امروزه موجب تنش آبی با کشور های همسایه زیاد هست.
تمام اکوسیستم های آبی از بین رفته است. نفس کشیدن مشکل شده و هوای آلوده و توده هوای گرد و خاکی بیداد می کند. بیماری های تنفسی زیاد شده، مراتع و جنگل ها نابود شده یا در حال نابودی هستند.
من احساس گناه می كنم، چون به نسلی تعلق دارم كه ويرانی محيط زيست را سبب شده و يا حداقل به توصيه های صرفه جويی آب توجهی نكرديم و امروزه فرزندان ما بهای بسيار سنگينی را براي آن پرداخت می كنند.
صادقانه بگويم مردم اشتياق و امیدی برای زندگی ندارند و مهم تر از همه، تخريب محيط زيست به نقطه ی غير قابل برگشتی رسيده است.
آه كه چقدر دلم می خواهد كه برگردم و مردم آن زمان را مجبور كنم كه اين موضوع را بفهمند كه هنوز فرصتی برای حفظ سرزمین و كره زیستمان زمين داشتيم.
با اين دل نوشته، من می خواهم وجدان شما و تمام مسئولین را در خصوص منابع طبيعی بيدار كنم. اين يک شوخی نيست، امروزه اين واقعيت زندگی ماست بنابراين كاری برای فرزاندانتان انجام دهيد و زندگی را به ميراث بگذاريد و حق زندگی را از آیندگان دریغ نکنیم.
انتهای پیام/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
