زیارتنامه امام رضا (ع) و دعای بعد از زیارت

اللَّهُمَّ طَهِّرْنِي وَ طَهِّرْ لِي قَلْبِي وَ اشْرَحْ لِي صَدْرِي وَ أَجْرِ عَلَى لِسَانِي مِدْحَتَكَ وَ الثَّنَاءَ عَلَيْكَ‏
بارالها مرا پاك كن و دلم را طاهر گردان و سينه ‏ام را بگشا و بر زبانم مدح‏و ستايش بر تو را جارى گردان

فَإِنَّهُ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِكَ اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لِي طَهُوراً وَ شِفَاءً
زيرا كه نيرويى نباشد جز به وجود تو پروردگارا آن را وسيله پاكى و درمانم قرار ده

و مى‏ گويى در وقت بيرون رفتن‏

بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى ابْنِ رَسُولِ اللَّهِ‏
به نام خدا و به ذات خدا و بسوى خدا و بسوى فرزند رسول خدا
حَسْبِيَ اللَّهُ تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ اللَّهُمَّ إِلَيْكَ تَوَجَّهْتُ وَ إِلَيْكَ قَصَدْتُ وَ مَا عِنْدَكَ أَرَدْتُ‏
بس است مرا خدا بر خدا توكل كردم بارالها بسوى تو رو كردم و بسوى تو آهنگ نمودم و آنچه را نزد توست خواسته و اراده كردم

پس چون بيرون روى بر در خانه خود بايست و بگو

اللَّهُمَّ إِلَيْكَ وَجَّهْتُ وَجْهِي وَ عَلَيْكَ خَلَّفْتُ أَهْلِي وَ مَالِي وَ مَا خَوَّلْتَنِي وَ بِكَ وَثِقْتُ‏
بارالها بسوى تو روى خود را نمودم و بر عهده تو اهل خانه و مالم و آنچه بمن دادى بجا نهادم و بتو اطمينان و وثوق دارم
فَلاَ تُخَيِّبْنِي يَا مَنْ لاَ يُخَيِّبُ مَنْ أَرَادَهُ وَ لاَ يُضَيِّعُ مَنْ حَفِظَهُ‏
پس مرا تهى دست مساز اى كه هر كه او را اراده كرد تهى دستش نسازد و آن را كه در حفظ خود دارد ضايع نسازد
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ (وَ آلِهِ) وَ احْفَظْنِي بِحِفْظِكَ فَإِنَّهُ لاَ يَضِيعُ مَنْ حَفِظْتَ‏
درود فرست بر محمد و آل محمد و مرا در پناه حفظ خود نگهدارى فرما زيرا كه هر كه را تو نگهدارى فرمودى ضايع نشود

پس هر گاه رسيدى به سلامت إن شاء الله پس هر گاه خواهى به زيارت بروى غسل بكن و بگو در وقتى كه غسل مى‏ كنى‏

اللَّهُمَّ طَهِّرْنِي وَ طَهِّرْ لِي قَلْبِي وَ اشْرَحْ لِي صَدْرِي‏
بارالها مرا پاك ساز و قلب و دلم را طاهر گردان و سينه ‏ام را بگشا
وَ أَجْرِ عَلَى لِسَانِي مِدْحَتَكَ وَ مَحَبَّتَكَ وَ الثَّنَاءَ عَلَيْكَ فَإِنَّهُ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِكَ‏
و بر لسان و زبان من مدح و ثناى و محبت خود را جارى گردان زيرا كه هيچ نيرو و قوتى جز به تو نخواهد بود
وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّ قِوَامَ دِينِي التَّسْلِيمُ لِأَمْرِكَ وَ الاِتِّبَاعُ لِسُنَّةِ نَبِيِّكَ وَ الشَّهَادَةُ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ‏
و محققا من دانسته ‏ام كه بجا بودن و قوام دينم سر نهادن به فرمان توست و پيروى از سنت پيغمبرت و گواهى بر همه خلق تو
اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لِي شِفَاءً وَ نُوراً إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ
بارالها آن را براى من درمان و نور قرار ده بدرستى كه تو بر هر چيز توانايى.

پس بپوش پاكيزه‏ترين جامه‏ هاى خود را و برو با پاى برهنه به آرامى و وقار و دلت بياد خدا باشد و

اللَّهُ أَكْبَرُ و لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ و سُبْحَانَ اللَّهِ و الْحَمْدُ لِلَّهِ‏
خدا بزرگتر است و خدايى جز ذات پروردگار نيست و منزه است خدا و ستايش مخصوص خداست

و گامهاى خود را كوتاه بردار و چون داخل روضه مقدسه شوى بگو

بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ عَلَى مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏
به نام خدا و به ذات خدا و بر آيين و ملت رسول الله كه درود خداى بر او و بر آلش باد
أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ‏
گواهى مى ‏دهم كه خدايى جز خداى يكتا نيست كه بى ‏شريك و انباز است
وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَنَّ عَلِيّاً وَلِيُّ اللَّهِ‏
و باز شهادت مى ‏دهم كه محققا حضرت محمد (ص) بنده او و فرستاده او بر خلق است و اينكه حضرت على (ع) ولى خداست

پس برو بنزد ضريح و قبله را در پشت خود بگير و روبروى آن حضرت بايست و بگو

أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ‏
شهادت مى‏ دهم كه خدايى جز خداى يكتا نيست كه بى‏ شريك و انباز است
وَ أَشْهَدُ أَنْ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَنَّهُ سَيِّدُ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ وَ أَنَّهُ سَيِّدُ الْأَنْبِيَاءِ وَ الْمُرْسَلِينَ‏
و باز شهادت مى‏ دهم كه محمد (ص) بنده او و فرستاده او بر خلق است و همانا او بزرگ نسبت به خلق اولين و آخرين است و او سيد پيغمبران و فرستادگان خداست
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ نَبِيِّكَ وَ سَيِّدِ خَلْقِكَ أَجْمَعِينَ صَلاَةً لاَ يَقْوَى عَلَى إِحْصَائِهَا غَيْرُكَ‏
پروردگارا درود فرست بر محمد (ص) بنده و فرستاده و پيغام آور و سيد و بزرگ تمام خلق تو درودى كه كسى غير تو قادر بر حساب و ثوابش نباشد
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ‏
پروردگارا درود فرست بر امير مؤمنان على بن ابى طالب (ع)
عَبْدِكَ وَ أَخِي رَسُولِكَ الَّذِي انْتَجَبْتَهُ بِعِلْمِكَ وَ جَعَلْتَهُ هَادِياً لِمَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِكَ‏
بنده تو و برادر رسول تو كه او را به علم و حكمت خود از تمام خلق برگزيدى و بر هر كس از خلق خواستى راهنما گردانيدى
وَ الدَّلِيلَ عَلَى مَنْ بَعَثْتَهُ بِرِسَالاَتِكَ وَ دَيَّانَ (دَيَّانِ) الدِّينِ بِعَدْلِكَ وَ فَصْلَ (فَصْلِ) قَضَائِكَ بَيْنَ خَلْقِكَ‏
و دليل و رهبر بر پيمبرانى كه به رسالتهاى خود به خلق مبعوث كردى هم او را دليل امت بر حقانيت آنان قرار دادى و حاكم در امر دين خود بعدل برگماشتى و براى قطع حكومت بين خلق حاكم گردانيدى
وَ الْمُهَيْمِنَ (الْمُهَيْمِنِ) عَلَى ذَلِكَ كُلِّهِ وَ السَّلاَمُ عَلَيْهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ‏
و مقام او را عاليتر از همه مقرر داشتى سلام و رحمت و بركات خدا بر آن بزرگوار باد
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى فَاطِمَةَ بِنْتِ نَبِيِّكَ وَ زَوْجَةِ وَلِيِّكَ وَ أُمِّ السِّبْطَيْنِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ
پروردگارا درود فرست بر فاطمه زهرا دختر پيغمبرت و همسر وليت و مادر دو سبط رسولت حسن و حسين كه دو سيد جوانان اهل بهشتند
الطُّهْرَةِ الطَّاهِرَةِ الْمُطَهَّرَةِ التَّقِيَّةِ النَّقِيَّةِ الرَّضِيَّةِ الزَّكِيَّةِ سَيِّدَةِ نِسَاءِ أَهْلِ الْجَنَّةِ أَجْمَعِينَ صَلاَةً لاَ يَقْوَى عَلَى إِحْصَائِهَا غَيْرُكَ‏
آن پاك گوهر طاهر و مطهرو با تقواى كامل و پاكيزه خدا از او خوشنود و نفس مقدسش مبرا و بزرگ تمام زنان اهل بهشت است خدايا بر او درود و رحمتى فرست كه كسى غير تو قادر بر حساب ثوابش نباشد
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سِبْطَيْ نَبِيِّكَ وَ سَيِّدَيْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ
پروردگارا درود فرست بر حسن و حسين دو سبط پيغمبرت و دو سيد جوانان اهل بهشت
الْقَائِمَيْنِ فِي خَلْقِكَ وَ الدَّلِيلَيْنِ عَلَى مَنْ بَعَثْتَ (بَعَثْتَهُ) بِرِسَالاَتِكَ وَ دَيَّانَيِ الدِّينِ بِعَدْلِكَ وَ فَصْلَيْ قَضَائِكَ بَيْنَ خَلْقِكَ‏
آن دو بزرگوارى كه در ميان خلق قيام كردند و هر دو دليل و رهنما بودند بر آنكه تو مبعوث به رسالتهايت فرمودى و حاكم در امر دين خود به عدل برگماشتى و براى قطع حكومت بين خلق حاكم گردانيدى
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عَبْدِكَ الْقَائِمِ فِي خَلْقِكَ‏
پروردگارا درود و رحمت فرست بر على بن الحسين بنده تو كه در ميان خلق قيام كرد
وَ الدَّلِيلِ عَلَى مَنْ بَعَثْتَ بِرِسَالاَتِكَ وَ دَيَّانِ الدِّينِ بِعَدْلِكَ وَ فَصْلِ قَضَائِكَ بَيْنَ خَلْقِكَ سَيِّدِ الْعَابِدِينَ‏
و دليل بود بر آنكه تو مبعوث به رسالتهايت فرمودى و حاكم در امر دين خود به عدل برگماشتى و براى قطع حكومت بين خلق حاكم گردانيدى و او سيد و بزرگ اهل عبادت بود
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَبْدِكَ وَ خَلِيفَتِكَ فِي أَرْضِكَ بَاقِرِ عِلْمِ النَّبِيِّينَ‏
پروردگارا درود و رحمت فرست بر محمد بن على بنده تو و خليفه تو در روى زمين و مبين علم پيغمبران
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ عَبْدِكَ وَ وَلِيِّ دِينِكَ وَ حُجَّتِكَ عَلَى خَلْقِكَ أَجْمَعِينَ الصَّادِقِ الْبَارِّ
خدايا درود و رحمت فرست بر جعفر بن محمد الصادق بنده خاص تو و حافظ دين تو و حجت تو بر خلق عالم آن امام صادق نيكوكار
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَبْدِكَ الصَّالِحِ وَ لِسَانِكَ فِي خَلْقِكَ النَّاطِقِ بِحُكْمِكَ (بِحِكْمَتِكَ) وَ الْحُجَّةِ عَلَى بَرِيَّتِكَ‏
خدايا درود فرست بر موسى بن جعفر بنده شايسته تو و لسان بيان تو در ميان خلق و ناطق به حكم تو و حجت الهى بر تمام خلق تو
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى عَبْدِكَ وَ وَلِيِّ دِينِكَ الْقَائِمِ بِعَدْلِكَ‏
پروردگارا درود و رحمت فرست بر على بن موسى كه در مقام رضا به حد كمال بود او بنده تو و حافظ دين تو و قيام كننده به حكم عدل تو
وَ الدَّاعِي إِلَى دِينِكَ وَ دِينِ آبَائِهِ الصَّادِقِينَ صَلاَةً لاَ يَقْوَى عَلَى إِحْصَائِهَا غَيْرُكَ‏
و دعوت كننده بسوى دين تو و دين پدران با صدق و حقيقت خود بود بر آن بزرگوار درود و رحمتى فرست كه كسى غير تو قادر بر حساب ثوابش نباشد
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَبْدِكَ وَ وَلِيِّكَ الْقَائِمِ بِأَمْرِكَ وَ الدَّاعِي إِلَى سَبِيلِكَ‏
خدايا درود و رحمت فرست بر محمد بن على بنده تو و سلطان قائم‏به امر تو و دعوت كننده خلق به راه تو
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ وَلِيِّ دِينِكَ‏
پروردگارا درود و رحمت فرست بر على بن محمد بنده تو و حافظ و نگهبان دين تو
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْعَامِلِ بِأَمْرِكَ الْقَائِمِ فِي خَلْقِكَ وَ حُجَّتِكَ الْمُؤَدِّي عَنْ نَبِيِّكَ‏
پروردگارا درود و رحمت فرست بر حسن بن على كه عامل به فرمان تو و قيام كننده در ميان خلق تو و حجت تو كه از جانب پيغمبرت اداى فرايض دين و تعليم حق مى‏ فرمود
وَ شَاهِدِكَ عَلَى خَلْقِكَ الْمَخْصُوصِ بِكَرَامَتِكَ الدَّاعِي إِلَى طَاعَتِكَ وَ طَاعَةِ رَسُولِكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ‏
و شاهد بر حقانيت بر خلق بود و به كرامت و لطف تو اختصاص داشت و دعوت خلق به راه طاعت و بندگى تو و طاعت رسول تو نمود درود و رحمتهاى تو بر جميع آن بزرگواران باد
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى حُجَّتِكَ وَ وَلِيِّكَ الْقَائِمِ فِي خَلْقِكَ صَلاَةً تَامَّةً نَامِيَةً بَاقِيَةً
پروردگارا درود فرست بر حجت خود بر اهل عالم و ولى قائم در ميان خلق خود درود و رحمتى كه تام و كامل و با افزايش و باقى تا ابد باشد
تُعَجِّلُ بِهَا فَرَجَهُ وَ تَنْصُرُهُ بِهَا وَ تَجْعَلُنَا مَعَهُ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ
و آن رحمت موجب تعجيل در فرج و ظهور او شود و هم بآن رحمت او را يارى كنى و ما را هم با او در دنيا و آخرت همنشين گردانى
اللَّهُمَّ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِحُبِّهِمْ وَ أُوَالِي وَلِيَّهُمْ وَ أُعَادِي عَدُوَّهُمْ‏
پروردگارا من به درگاه تو بواسطه دوستى اين بزرگواران تقرب مى‏ جويم و دوست آنها را دوست و دشمنانشان را دشمن مى ‏دارم
فَارْزُقْنِي بِهِمْ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ
تو هم بواسطه حب آنها خير دنيا و آخرت را نصيب من بگردان
وَ اصْرِفْ عَنِّي بِهِمْ شَرَّ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَهْوَالَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ
و شر دنيا و آخرت و اهوال روز قيامت را بواسطه كرامت آن بزرگواران از من دور بگردان

پس مى ‏نشينى نزد سر آن حضرت و مى‏ گويى‏

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ‏
سلام ما بر تو اى ولى خدا سلام ما بر تو اى حجت بالغه خدا بر خلق
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا نُورَ اللَّهِ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا عَمُودَ الدِّينِ‏
سلام ما بر تو اى نور خدا در تاريكيهاى زمين سلام ما بر تو اى ستون عمارت دين
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ آدَمَ صِفْوَةِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللَّهِ‏
سلام ما بر تو اى وارث علم آدم برگزيده خدا سلام ما بر تو اى وارث حلم نوح پيغمبر خدا
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ إِسْمَاعِيلَ ذَبِيحِ اللَّهِ‏
سلام ما بر تو اى وارث ابراهيم دوست خاص خدا سلام ما بر تو اى وارث اسماعيل ذبيح خدا
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُوسَى كَلِيمِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِيسَى رُوحِ اللَّهِ‏
سلام ما بر تو اى وارث كمالات موساى متكلم‏با خدا سلام ما بر تو اى وارث عيساى روح قدسى خدا
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ‏
سلام ما بر تو اى وارث حضرت محمد فرستاده خدا
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيٍّ وَلِيِّ اللَّهِ وَ وَصِيِّ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِينَ‏
سلام ما بر تو اى وارث امير المؤمنين ولى خدا و وصى رسول پروردگار عالم
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ
سلام ما بر تو اى وارث فاطمه زهراء سلام ما بر تو اى وارث حسن و حسين دو سيد جوانان اهل بهشت
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ زَيْنِ الْعَابِدِينَ‏
سلام ما بر تو اى وارث على بن الحسين سيد اهل عبادت
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ بَاقِرِ عِلْمِ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ‏
سلام ما بر تو اى وارث محمد بن على باقر كاشف و مبين علوم اولين و آخرين
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ الْبَارِّ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ
سلام ما بر تو اى وارث علم جعفر بن محمد صادق نيكوكار سلام ما بر تو اى وارث مظلوميت موسى بن جعفر
السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ الشَّهِيدُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيُّ الْبَارُّ التَّقِيُ‏
سلام ما بر تو اى با صدق و حقيقت و اى شهيد راه خدا سلام ما بر تو اى وصى و جانشين رسول (ص) و نيكوكار و متقى
أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاَةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ
گواهى مى‏ دهم كه همانا تو نماز را استوار كردى و بپا داشتى و زكوة عطا كردى
وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ (مُخْلِصاً) حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ‏
و به وظيفه امر به معروف و نهى از منكر پيوسته قيام كردى تا هنگام رحلتت كه مقام شهود و عين اليقين قيامت است فرا رسيد
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَبَا الْحَسَنِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ‏
سلام ما بر تو اى ابا الحسن الرضا و رحمت و بركات الهى بر روح پاك تو باد

پس خود را بر ضريح مى‏ چسبانى و مى‏ گويى‏

اللَّهُمَّ إِلَيْكَ صَمَدْتُ مِنْ أَرْضِي وَ قَطَعْتُ الْبِلاَدِ رَجَاءَ رَحْمَتِكَ‏
پروردگارا من قاصد درگاه تو از سرزمين خود و وطن خويش گرديدم تا قطع بلاد و مسافت بسيار به اميد رحمت تو
فَلاَ تُخَيِّبْنِي وَ لاَ تَرُدَّنِي بِغَيْرِ قَضَاءِ حَاجَتِي وَ ارْحَمْ تَقَلُّبِي عَلَى قَبْرِ ابْنِ أَخِي رَسُولِكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏
پس مرا از آن درگاه كرم نااميد مساز و تا حاجتم روا مسازى باز مگردان و به روى آوردن به قبر مطهر فرزند على برادر رسولت صلى الله عليه و آله در حقم ترحم فرما
بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا مَوْلاَيَ أَتَيْتُكَ زَائِراً وَافِداً عَائِذاً مِمَّا جَنَيْتُ عَلَى نَفْسِي وَ احْتَطَبْتُ عَلَى ظَهْرِي‏
اى مولاى من پدر و مادرم فداى تو باد من بعزم زيارتت آمدم و بدرگاه شما وارد شده و پناه آورده‏ ام بشما از شر و عذاب آنچه بر خود خيانت كرده ‏ام و بار سنگين گناه را به دوش كشيده ‏ام
فَكُنْ لِي شَافِعاً إِلَى اللَّهِ يَوْمَ فَقْرِي وَ فَاقَتِي فَلَكَ عِنْدَ اللَّهِ مَقَامٌ مَحْمُودٌ وَ أَنْتَ عِنْدَهُ وَجِيهٌ‏
تا تو به درگاه خدا روز فقر و بينواييم مرا شفاعت كنى كه تو را نزد خدا مقام محمود شفاعت است و نزد حق محبوب و آبرومندى

پس دست راست را بلند مى ‏كنى و دست چپ را بر قبر مى‏ گشايى و مى‏ گويى

اللَّهُمَّ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِحُبِّهِمْ وَ بِوِلاَيَتِهِمْ أَتَوَلَّى آخِرَهُمْ بِمَا تَوَلَّيْتُ بِهِ أَوَّلَهُمْ وَ أَبْرَأُ مِنْ كُلِّ وَلِيجَةٍ دُونَهُمْ‏
پروردگارا من همانا به درگاه حضرتت تقرب مى ‏جويم بواسطه محبت و دوستى اهل بيت و اول و آخرين اين خاندان رسالت را يك يك دوست مى‏ دارم و از همه وسيله‏اى غير اينها بيزارم
اللَّهُمَّ الْعَنِ الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَكَ وَ اتَّهَمُوا نَبِيَّكَ وَ جَحَدُوا بِآيَاتِكَ وَ سَخِرُوا بِإِمَامِكَ‏
خدايا لعنت كن كسانى را كه نعمتت را مبدل كردند و پيغمبرت را متهم داشته و آيات تو را انكار كردند
وَ حَمَلُوا النَّاسَ عَلَى أَكْتَافِ آلِ مُحَمَّدٍ
و مردم را بر عليه آل محمد وادار كردند
اللَّهُمَّ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِاللَّعْنَةِ عَلَيْهِمْ وَ الْبَرَاءَةِ مِنْهُمْ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ يَا رَحْمَانُ‏
پروردگارا من به درگاه تو تقرب مى ‏جويم به لعن كردن و بيزارى جستن از آن مردم در دنيا و آخرت اى خداى مهربان

پس برمى‏ گردى و بنزد پاى آن حضرت مى‏ روى و مى‏ گويى‏

صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ يَا أَبَا الْحَسَنِ صَلَّى اللَّهُ عَلَى رُوحِكَ وَ بَدَنِكَ‏
درود و رحمت خدا بر تو اى ابا الحسن الرضا درود و رحمت حق بر روح و جسم پاك تو باد
صَبَرْتَ وَ أَنْتَ الصَّادِقُ الْمُصَدَّقُ قَتَلَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ بِالْأَيْدِي وَ الْأَلْسُنِ‏
تو صبر كردى و تو در دين خدا با صدق و حقيقت و تصديق كامل بودى خدا بكشد آنان را كه تو را كشتند و به دست و زبان تو را آزردند

پس تضرع و مبالغه كن در لعنت كردن بر كشنده امير المؤمنين و قاتلان حسن و حسين عليهم السلام و قاتلان جميع اهل بيت رسول خدا عليهم السلام پس از پشت قبر برو و نزد سر آن حضرت دو ركعت نماز بكن در ركعت اول سوره يس و در ركعت دوم سوره الرحمن بخوان و جهد كن در دعا و تضرع و بسيار دعا كن از براى خود و پدر و مادر خود و جميع برادران مؤمن خود و آنچه خواهى نزد سر آن حضرت بمان و بايد كه نمازهاى خود را نزد قبر بكنى مؤلف گويد كه اين زيارت بهترين زيارات آن حضرت است و در فقيه و عيون و كتب علامه مجلسى و غيره وَ سَخِرُوا بِإِمَامِكَ كه در آخر زيارت است با دو ميم است يعنى و لعنت كن خداوندا كسانى را كه استهزا نمودند به امامى كه تو از جهه ايشان مقرر فرمودى و لكن در مصباح الزاير سَخِرُوا بِأَيَّامِكَ است و اين نيز درست بلكه شايد از جهتى اولى باشد چه آنكه مراد از ايام ائمه عليهم السلام است چنانكه در خبر صقر بن ابى دلف در فصل پنجم از باب اول معلوم شد و بدان نيز كه لعنت كردن بر قاتلان ائمه عليهم السلام به هر زبانى كه كرده شود خوب است و اگر اين عبارت را كه از بعضى ادعيه اخذ شده بخواند شايد انسب باشد

اَللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ قَتَلَةَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ وَ قَتَلَةَ أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ‏
خدايا لعنت كن قاتلان امير المؤمنين و قاتلان و كشندگان حسن و حسين عليهم السلام را و همچنين قاتلان اهل بيت پيغمبرت را
اللَّهُمَّ الْعَنْ أَعْدَاءَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ قَتَلَتَهُمْ‏
بارالها لعنت كن دشمنان آل محمد را و كشندگان آنها را
وَ زِدْهُمْ عَذَاباً فَوْقَ الْعَذَابِ وَ هَوَاناً فَوْقَ هَوَانٍ وَ ذُلاًّ فَوْقَ ذُلٍّ وَ خِزْياً فَوْقَ خِزْيٍ‏
و بيفزا عذاب آنها را روى عذاب و خوارى و زبونى روى خوارى و زبونى و رسوايى فوق رسوايى
اللَّهُمَّ دُعَّهُمْ إِلَى النَّارِ دَعّاً وَ أَرْكِسْهُمْ فِي أَلِيمِ عَذَابِكَ رَكْساً وَ احْشُرْهُمْ وَ أَتْبَاعَهُمْ إِلَى جَهَنَّمَ زُمَراً
پروردگارا آنان را بسوى آتش به سختى بران و در عذاب دردناك و اليمت سرنگونشان فرماى يكباره و با اتباع و پيروانشان بسوى دوزخ گروه گروه محشورشان فرماى.

و در تحفة الزائر است كه شيخ مفيد ذكر كرده كه مستحب است كه بعد از نماز زيارت امام رضا عليه السلام، اين دعا بخوانند

اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ الدَّائِمُ فِي مُلْكِهِ الْقَائِمُ فِي عِزِّهِ الْمُطَاعُ فِي سُلْطَانِهِ الْمُتَفَرِّدُ فِي كِبْرِيَائِهِ‏
پروردگارا همانا از تو درخواست مى ‏كنم اى خدايى كه سلطنتش ابدى است و در مقام عزت به ذات خود قائم و حكمش در همه عالم مطاع و در عظمت و كبرايى يكتا است
الْمُتَوَحِّدُ فِي دَيْمُومِيَّةِ بَقَائِهِ الْعَادِلُ فِي بَرِيَّتِهِ الْعَالِمُ فِي قَضِيَّتِهِ الْكَرِيمُ فِي تَأْخِيرِ عُقُوبَتِهِ‏
و يگانه و بى ‏شريك در وجود سرمدى است با عدل در كار خلق خود و دانا در قضاء و قدر خويش است و كريم و مهربان در تأخير عقوبت بندگان است
إِلَهِي حَاجَاتِي مَصْرُوفَةٌ إِلَيْكَ وَ آمَالِي مَوْقُوفَةٌ لَدَيْكَ وَ كُلَّمَا وَفَّقْتَنِي مِنْ خَيْرٍ (بِخَيْرٍ) فَأَنْتَ دَلِيلِي عَلَيْهِ وَ طَرِيقِي إِلَيْهِ‏
اى خداى من حاجتهايم از هر در منصرف به درگاه كرم توست و آرزوهايم همه متوقف نزد توست‏و هر گاه مرا بر كار خيرى موفق داشتى پس راهنمايم به خير تو شدى بلكه راهم تويى
يَا قَدِيراً لاَ تَئُودُهُ الْمَطَالِبُ يَا مَلِيّاً يَلْجَأُ إِلَيْهِ كُلُّ رَاغِبٍ‏
اى قادرى كه خلق هر قدر از او طلب و درخواست كنند بر اعطاى آن مطلب توانائى و از كثرت مطالب خلق خستگى و ملال نخواهى يافت اى دارايى كه هر محتاجى پناه بدرگاه تو آورد و راغب عطاى توست
مَا زِلْتُ مَصْحُوباً مِنْكَ بِالنِّعَمِ جَارِياً عَلَى عَادَاتِ الْإِحْسَانِ وَ الْكَرَمِ‏
من هميشه با نعمتهايت قرين بوده ‏ام و عادات احسان و لطف و كرمت بر من پى در پى است
أَسْأَلُكَ بِالْقُدْرَةِ النَّافِذَةِ فِي جَمِيعِ الْأَشْيَاءِ وَ قَضَائِكَ الْمُبْرَمِ الَّذِي تَحْجُبُهُ بِأَيْسَرِ الدُّعَاءِ
اى خدا از تو درخواست مى ‏كنم به حق قدرت كامل و نافذت در جميع موجودات و قضاى مقطوعت كه به دعايى آسان مستور مى ‏گردانى
وَ بِالنَّظْرَةِ الَّتِي نَظَرْتَ بِهَا إِلَى الْجِبَالِ فَتَشَامَخَتْ وَ إِلَى الْأَرَضِينَ فَتَسَطَّحَتْ وَ إِلَى السَّمَاوَاتِ فَارْتَفَعَتْ وَ إِلَى الْبِحَارِ فَتَفَجَّرَتْ‏
و بدان نظر عنايتى كه به كوه ها كردى آنها را رفيع ساختى و به زمين نمودى آن را مسطح گردانيدى و به آسمانها نمودى و رفعت بدانها بخشيدى و به درياها انداختى و به جريان و تموج آوردى
يَا مَنْ جَلَّ عَنْ أَدَوَاتِ لَحَظَاتِ الْبَشَرِ وَ لَطُفَ عَنْ دَقَائِقِ خَطَرَاتِ الْفِكَرِ
اى آنكه بزرگترى از قواى ادراكى بشر و لطيفترى از آنكه به فكر و انديشه احدى خطور كنى
لاَ تُحْمَدُ يَا سَيِّدِي إِلاَّ بِتَوْفِيقٍ مِنْكَ يَقْتَضِي حَمْداً وَ لاَ تُشْكَرُ عَلَى أَصْغَرِ مِنَّةٍ إِلاَّ اسْتَوْجَبْتَ بِهَا شُكْراً
كسى ثناء و حمد تو را جز به توفيق تو نتواند و آن توفيق باز مستوجب حمد ديگرى است و كسى شكر تو بر كوچكترين نعمتت نتواند مگر آنكه مستوجب شكر ديگرى باشى
فَمَتَى تُحْصَى نَعْمَاؤُكَ يَا إِلَهِي وَ تُجَازَى آلاَؤُكَ يَا مَوْلاَيَ وَ تُكَافَأُ صَنَائِعُكَ‏
بارى اى خداى من كى توان نعمتهاى بى‏حد و نهايتت را به شمار آورد و بر آن نعم و آلاء سپاسگزارى كرد و صنايع و عطاياى تو را كى تواند خلق از عهده عوض و تكافى‏ء آن برآيد
يَا سَيِّدِي وَ مِنْ نِعَمِكَ يَحْمَدُ الْحَامِدُونَ وَ مِنْ شُكْرِكَ يَشْكُرُ الشَّاكِرُونَ‏
اى سيد من در صورتى كه به نعمتهاى تو حمد و ستايش گزارانت حمد و ستايش تو گويند
وَ أَنْتَ الْمُعْتَمَدُ لِلذُّنُوبِ فِي عَفْوِكَ وَ النَّاشِرِ عَلَى الْخَاطِئِينَ جَنَاحَ سِتْرِكَ‏
تويى كه بر عفو و بخششت معصيت كاران اعتماد دارند و تويى كه پر و بال پرده پوشى و عفوت بر سر خطا كاران گسترده است
وَ أَنْتَ الْكَاشِفُ لِلضُّرِّ بِيَدِكَ فَكَمْ مِنْ سَيِّئَةٍ أَخْفَاهَا حِلْمُكَ حَتَّى دَخِلَتْ وَ حَسَنَةٍ ضَاعَفَهَا فَضْلُكَ حَتَّى عَظُمَتْ عَلَيْهَا مُجَازَاتُكَ‏
و تو غم و رنج و الام خلق را به دست لطف برطرف مى‏سازى و چه بسيار گناهان را حلم تو پنهان كرده تا محو و نابود گردانيد و چه حسناتى را كه تو چندين برابر كردى تا آنكه پاداش تو بر آن عظيم گشت
جَلَلْتَ أَنْ يُخَافَ مِنْكَ إِلاَّ الْعَدْلُ وَ أَنْ يُرْجَى مِنْكَ إِلاَّ الْإِحْسَانُ وَ الْفَضْلُ‏
و از آن بزرگتر و برترى كه از غيرعدالتت ترسان باشند و تو كريمتر از آنى كه خلق جز فضل و احسان از تو اميد دارند
فَامْنُنْ عَلَيَّ بِمَا أَوْجَبَهُ فَضْلُكَ وَ لاَ تَخْذُلْنِي بِمَا يَحْكُمُ بِهِ عَدْلُكَ‏
پس اى خدا بر من منت گذار به چيزى كه مقتضاى فضل و كرم توست و به عدل خود مرا خوار مگردان
سَيِّدِي لَوْ عَلِمَتِ الْأَرْضُ بِذُنُوبِي لَسَاخَتْ بِي أَوِ الْجِبَالُ لَهَدَّتْنِي أَوِ السَّمَاوَاتُ لاَخْتَطَفَتْنِي‏
اى آقاى من اگر زمين آگه از گناهان من بود مرا در قعر خود فرو مى ‏برد و اگر كوه ها مطلع بود بر سر من خراب مى‏شد و اگر آسمانها مرا قطعه قطعه
أَوِ الْبِحَارُ لَأَغْرَقَتْنِي سَيِّدِي سَيِّدِي سَيِّدِي مَوْلاَيَ مَوْلاَيَ مَوْلاَيَ‏
و اگر درياها مرا غرق مى‏كرد اى آقاى من اى آقاى من اى آقاى من اى مولاى من اى مولاى من اى مولاى من
قَدْ تَكَرَّرَ وُقُوفِي لِضِيَافَتِكَ فَلاَ تَحْرِمْنِي مَا وَعَدْتَ الْمُتَعَرِّضِينَ لِمَسْأَلَتِكَ‏
چه بسيار به درگاهت به مهمانى آمدم پس مرا از آنچه به سائلان درگاهت كه به سؤال متعرض احسان تواند وعده فرمودى محروم مساز
يَا مَعْرُوفَ الْعَارِفِينَ يَا مَعْبُودَ الْعَابِدِينَ يَا مَشْكُورَ الشَّاكِرِينَ يَا جَلِيسَ الذَّاكِرِينَ‏
اى مشهود عارفان و اى معبود اهل عبادت و معرفت و مشكور سپاسگزاران اى همنشين ياد كنندگان از تو
يَا مَحْمُودَ مَنْ حَمِدَهُ يَا مَوْجُودَ مَنْ طَلَبَهُ يَا مَوْصُوفَ مَنْ وَحَّدَهُ يَا مَحْبُوبَ مَنْ أَحَبَّهُ‏
و اى پسند خاطر آنكه تو را حمد و ثنا گويد اى موجود حاضر براى هر كه تو را طلبد اى شناخته شده نزد آنكه تو را به وحدانيت شناخت و اى محبوب آنكه تو را دوست دارد
يَا غَوْثَ مَنْ أَرَادَهُ يَا مَقْصُودَ مَنْ أَنَابَ إِلَيْهِ‏
اى پناه آنكه تو را خواهد اى مقصود آنكه به درگاه تو رجوع و انابه كند
يَا مَنْ لاَ يَعْلَمُ الْغَيْبَ إِلاَّ هُوَ يَا مَنْ لاَ يَصْرِفُ السُّوءَ إِلاَّ هُوَ يَا مَنْ لاَ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ إِلاَّ هُوَ
اى خدايى كه به علم غيب عالم كس جز تو آگاه نيست اى خدايى كه جز تو كسى برطرف كننده رنج و آلام خلق نيست اى كسى كه تدبير امور عالم تنها بدست توست
يَا مَنْ لاَ يَغْفِرُ الذَّنْبَ إِلاَّ هُوَ يَا مَنْ لاَ يَخْلُقُ الْخَلْقَ إِلاَّ هُوَ يَا مَنْ لاَ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ إِلاَّ هُوَ
اى كسى كه گناه خلق را جز تو كسى نتواند بخشيد اى كسى كه خلق عالم را بيافريد اى كسى كه جز تو كسى باران را نبارد
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِي يَا خَيْرَ الْغَافِرِينَ‏
درود فرست بر محمد و آل اطهارش و مرا بيامرز اى بهترين آمرزندگان
رَبِّ إِنِّي أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ حَيَاءٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ رَجَاءٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ إِنَابَةٍ
پروردگارا همانا من از تو آمرزش مى‏طلبم از راه حيا و شرمسارى و باز آمرزش مى ‏طلبم به طريق رجا و اميدوارى و باز آمرزش مى ‏طلبم از روى توبه و انابه و بازگشت به درگاه تو
وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ رَغْبَةٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ رَهْبَةٍ
و آمرزش مى‏ طلبم با حال شوق و رغبت و آمرزش مى ‏طلبم با حال خوف و ترس
وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ طَاعَةٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ إِيمَانٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ إِقْرَارٍ
و استغفار مى‏ كنم از روى طاعت و بندگى تو و آمرزش مى ‏طلبم از روى ايمان به تو و آمرزش مى‏ طلبم با حال اقرار و اعتراف به گناه
وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ إِخْلاَصٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ تَقْوَى‏
و آمرزش مى‏ طلبم از روى اخلاص و آمرزش مى ‏طلبم از روى تقوى و پارسايى
وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ تَوَكُّلٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ ذِلَّةٍ
و آمرزش مى‏ طلبم از روى توكل به خدا و آمرزش مى‏ طلبم از روى ذلت و مسكنت
وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ عَامِلٍ لَكَ هَارِبٍ مِنْكَ إِلَيْكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و استغفار مى ‏كنم استغفار كسى كه براى تو به كار پرداخته و از تو بسوى تو مى ‏گريزد پس خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد
وَ تُبْ عَلَيَّ وَ عَلَى وَالِدَيَّ بِمَا تُبْتَ وَ تَتُوبُ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏
و بر من و والدينم به قبول توبه و مغفرت و آمرزش باز گرد بدان قسمى كه توبه جميع خلق خود را مى ‏پذيرى اى مهربانترين مهربانان عالم
يَا مَنْ يُسَمَّى بِالْغَفُورِ الرَّحِيمِ يَا مَنْ يُسَمَّى بِالْغَفُورِ الرَّحِيمِ يَا مَنْ يُسَمَّى بِالْغَفُورِ الرَّحِيمِ‏
اى آنكه به نام غفور و رحيم ناميده مى ‏شوى اى آنكه به نام غفور و رحيم ناميده مى‏ شوى اى آنكه به نام غفور و رحيم ناميده مى‏ شوى
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اقْبَلْ تَوْبَتِي وَ زَكِّ عَمَلِي وَ اشْكُرْ سَعْيِي وَ ارْحَمْ ضَرَاعَتِي‏
درود فرست بر محمد و آل او و توبه مرا بپذير و عملم را پاكيزه دار و بر سعى و كوششم پاداش عطا فرما و به تضرع و زاريم ترحم كن
وَ لاَ تَحْجُبْ صَوْتِي وَ لاَ تُخَيِّبْ مَسْأَلَتِي يَا غَوْثَ الْمُسْتَغِيثِينَ‏
و صداى دعايم را از سمع قبول خود دور و مستور مساز و سؤال و درخواستم را عطا كن و محروم و نااميدم مگردان اى پناه بخش فرياد خواهان
وَ أَبْلِغْ أَئِمَّتِي سَلاَمِي وَ دُعَائِي وَ شَفِّعْهُمْ فِي جَمِيعِ مَا سَأَلْتُكَ وَ أَوْصِلْ هَدِيَّتِي إِلَيْهِمْ كَمَا يَنْبَغِي لَهُمْ‏
و سلام و دعايم را به امامان و پيشوايانم برسان و در آنچه از تو درخواست كردم آن بزرگواران را شفيع من گردان و هديه مرا به آن بزرگواران چنانكه لايق آنهاست واصل ساز
وَ زِدْهُمْ مِنْ ذَلِكَ مَا يَنْبَغِي لَكَ بِأَضْعَافٍ لاَ يُحْصِيهَا غَيْرُكَ‏
و بر آن هديه آنچه سزاوار كرم توست هم چندين برابر كه جز تو كسى شمارشش نداند بيفزا
وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى أَطْيَبِ الْمُرْسَلِينَ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ‏
كه هيچ قدرت و نيرويى جز بواسطه خداى بلند مرتبه بزرگ نخواهد بود و خدا درود و رحمت فرستد بر نيكوترين پيغمبران محمد (ص) و آل اطهار او.
مولف گوید که علامه مجلسی در بحار از بعض مولفات قدمای اصحاب، زیارتی برای حضرت امام رضا(ع) نقل کرده که معروف است به جوادیه و در آخر آن زیارت است که نماز زیارت به جا آور و تسبیح کن و هدیه نما آن را به آن حضرت، پس بگو:
اَللهُمَّ اِنّی اَساَلُکَ یا اللهُ الدّائِمُ
و این دعا را تا به آخر نقل کرده. پس هرگاه در آن مشهد مقدس آن زیارت را خواندی این دعا را ترک مکن.

انتهای پیام/