ویژگی شهردار خوب را بدانیم
در ابتدا باید به این نکته اشاره کرد که یک رهبر شهری به ویژه شهردار باید تکنیک‌ها و مهارت‌های لازم برای ارتباط نوشتاری و شفاهی را بداند که با مردم و مدیران حوزه خود چگونه سخن بگوید یا اینکه در رسانه‌ها از چه زبانی استفاده کند و مهارت‌های لازم برای ارتباط از طریق اینترنت و رسانه‌ها را متناسب با مسوولیت خود به عنوان رهبر شهری بیاموزد.
اما یک مدیر شهری باید این توانایی را داشته باشد که تضادهای بین فرد و بین گروهی را به طور مناسبی حل کند. جلسات گوناگون را با نوعی توانایی خاص برای هماهنگ کردن و ایجاد ارتباط و زبان مشترک برای اعضای جلسه متناسب با برنامه‌های شهری به دست آورد و باید از فرآیندهای گروهی مطلع باشد و بتواند عدم توافق‌ها را از طریق اجماع‌سازی و میانجی‌گری به دست آورد.
یک شهردار باید بداند که شیوه استفاده از منابع موقعیتی و شخصی خودش را چگونه برای انجام بهتر امور بچیند و مراقب باشد که هرخطایی که در استفاده یا سوءاستفاده از قدرت انجام دهد مشکلات جبران‌ناپذیری برای اداره شهر به وجود می‌آورد و از این رو باید مراقب باشد که شخصیت او برای شهر و مدیرانش شخصیتی آزار‌دهنده، تندخو و به دور از دانسته‌های یک مقام سیاسی نباشد.
مهارت تصمیم گیری در اموراجرایی از دیگر ویژگی های شهردار است و منظور از مهارت تصمیم‌گیری عبارت است از اینکه رهبر شهری بداند درباره شیوه عملکردها و اتخاذ راهبردها و برنامه‌ها چه گزینه‌هایی را در اختیار دارد و به زبان صریح باید گفت مدیر و رهبر شهری که نمی‌داند لحن سخنانش در چه جایی بالا یا پایین باشد یا نمی‌داند که حتی شیوه لباس پوشیدن او بخشی از تصمیماتش به حساب می‌آید یا اینکه به عنوان مدیر یا رهبر شهری کجا باید سکوت کند و در چه جایی باید با متانت سخن بگوید، در واقع معنای اقدام کردن در موقعیت را نمی‌شناسد و قابلیت شهرداری را ندارد.
یک مدیر و رهبر شهری باید درک روشنی از نیازها و ضرورت‌های شهر داشته باشد و بداند که خط مشی‌ها و سیاست‌هایی که اتخاذ می‌کند به کدام یک از اولویت‌ها و نیازهای شهروندان در عرصه اجتماع پاسخ می‌دهد. یک مدیر و رهبر شهری باید بداند که اهداف بلندمدت، میان مدت و کوتاه‌مدت چیست؟ و سیاستگذاری مستلزم فهم عمیق و دقیقی از معنای شهر، تاریخ معاصر، نیازهای شهروندان، وضعیت جهانی، منابع، محدودیت‌ها و بسیاری از نکات ریز و درشت دیگر است.
مدیر و رهبر شهری باید به طور پیوسته برای تربیت و توانمند‌سازی نیروها، کارشناسان و کارکنان حوزه خود اقدام و برنامه‌ریزی کندو او باید بداند که راه درست مدیریت شهری این است که از افرادی که شایستگی دارند و از دانش لازم برای مدیریت شهری برخوردارند استفاده کند و برای آموزش و تربیت آنها سرمایه‌گذاری شود نه آنکه زیر فشارهای مختلف جناحی و سیاسی از افراد ناآگاه و بی تجربه استفاده کند که هم بیت المال را تضیییع نکند و هم شهروندان از وضعیت شهر ناراضی نباشند.
و اما در پایان به یکی از نکاتی اشاره می کینم که حلقه مفقوده برخی از مدیران شهری است و اگر چنین نبود هم اکنون بسیاری از شهرهای کشور با بدهی های کلان مواجه نبودند و آن این است که مدیر و رهبر شهری باید توانایی تعامل بین گروه‌ها و اصناف و ذی نفعان در جامعه شهری را داشته باشد و باید بتواند از طریق اقدام اجمالی مشترک شهر را مدیریت کند زیرا قابلیت مذاکره به معنای مجموعه‌ای از توانش‌های عاطفی، شناختی، رفتاری و ارتباطی است که مدیر و رهبر شهری به آنها مجهز است و می‌تواند نیروها و مقامات محلی و گروه‌های ذی نفع را برای پیشبرد توسعه شهری یکپارچه و متحد سازد.
انتهای پیام/
