جمله هایی که هرگز نباید به کودک بگویید

وی با بیان اینکه هنگامی که کودک 7 ساله شد و به سن مدرسه رسید، درواقع بزرگ تر شده و روابط اجتماعی وسیع تری پیدا خواهد کرد،ادامه داد: او در این سن در رفتار دوستان و همسالانش دقیق تر شده و تفاوت ها را درک و تحت تاثیر آنها قرار می گیرد و دیگر به وسیله بازی نمی توان او را متقاعد به انجام رفتار درست کرد بلکه در این سن لازم است تا کودک را با مفهوم قانون آشنا کرد.

این روانشناس گفت: اولین شرط وضع قانون این است که کودکان نیز باید در تعیین مقررات و محدودیت ها حق صحبت داشته باشند و باید فرصتی به آنان داده شود تا فکر و احساس خود را بازگو کنند، حتی یک کودک پنج تا شش ساله نیز می‏ تواند با شما صحبت و در وضع یک قانون منصفانه، کمک کند، اما شنیدن حرف‏ هایش به این معنا نیست که به طور حتم، سخنش را پذیرفته و از خواسته‏ های خود کوتاه بیایید.

وی با بیان اینکه برخی از محدودیت‏ ها را می ‏توانید به کمک کودک وضع و برخی محدودیت های دیگر را خودتان مقرر کنید، اضافه کرد: باید توجه داشته باشید که در مقابل مقاومت او در پذیرفتن و انجام قوانین وضع شده در منزل، نباید با خشونت با او برخورد کنید.

وی تصریح کرد: محدودیت‏ها را به طور کامل مشخص کرده و منظورتان را به روشنی بیان و راهنمایی ‏های لازم را به کودک بازگو کنید، زیرا کودکان باید به طور دقیق بدانند که از آنها چه انتظار‏اتی دارید، همچنین از گفتن عبارت‏های گنگ و نامشخص خودداری کنید.

ازغندی گفت: اگر کودکان بدانند که به چه دلیل این قوانین برای آنها وضع می ‏شود، بهتربه قوانین پایبند می شوند، به طور مثال جمله‏ «حق نداری با دوچرخه به خیابان بروی.» وضع قانون بدون دلیل است اما اگر بگویید: «دوچرخه‏ سواری در خیابان، خطرناک است و ممکن است آسیب‏ ببینی.» در واقع، برای این موضوع دلیلی ارائه می کنید که در این صورت پذیرفتن آن برای فرزندتان قابل قبول است

انتهای پیام/