یکی از خیره کننده‌ترین پوشش‌های خزه‌ای در ساحل جنوبی ایسلند قرار دارد. زمین‌های گدازه‌ای الدرون در یکی از فوران‌های آتشفشانی عظیم تاریخ شکل گرفته است.
گروه گوناگون «تیتریک»، خزه در ایسلند یک گیاه رایج است. این گیاه به طور فراوان در مناطق کوهستانی رشد می‌کند و یک ویژگی خاص زمین‌های گدازه‌ای ایسلند است. یکی از خیره کننده‌ترین پوشش‌های خزه‌ای در ساحل جنوبی ایسلند قرار دارد. زمین‌های گدازه‌ای الدرون در یکی از فوران‌های آتشفشانی عظیم تاریخ شکل گرفته است.
در یک دوره هشت ماهه بین سال‌های ۱۷۸۳ و ۱۷۸۴، ۱۴ کیلومتر مکعب گدازه بازالت و ابر گازهای سمی از آتشفشان خارج شد که خاک را آلوده کرد و نیمی از اسب‌ها و گاو‌ها و بیش از سه چهارم گوسفندان ایسلند را کشت. در آن سال هیچ چیزی در این زمین‌ها رشد نمی‌کرد و هیچ ماهی در دریا پیدا نمی‌شد. قحطی پیش آمده حدود یک چهارم جمعیت ایسلند را کشت.
اما فوران اثرات گسترده تری داشت. در سال‌های بعد، آب و هوای نیمکره شمالی بدتر شد. در آمریکای شمالی، زمستان ۱۷۸۴ طولانی‌ترین و سردترین زمستان تاکنون بوده است. یک کولاک عظیم به جنوب رسید، رودخانه می‌سی سی پی یخ زد و یخ‌های شناور در خلیج مکزیک دیده شد. بدترین عواقب در اروپا احساس شد. تابستان ۱۷۸۳ گرمترین تابستان شد و بادهایی از ایسلند به جنوب شرقی رفت. ابرهای سمی اروپا را پوشاندند و استنشاق آن ده‌ها هزار نفر را کشت. تنها در بریتانیای کبیر ۲۳۰۰۰ نفر مردند. اما امروزه این زمین‌های گدازه‌ای کاملا آرام و زیبا به نظر می‌رسند طوری که گویی هیچ گاه چنین اتفاقات فاجعه باری روی نداده اند.لایه خزه ضخیم به زیبا کردن این منظره ناهموار کمک کرده و چهره گذشته الدرون را پنهان کرده است.
