والدین در انتخاب رشته تحصیلی فقط حمایتکننده و آگاهیدهنده باشند، نه تصمیم گیرنده!
« زهرا سیدحسنی» با اشاره به اینکه انتخاب رشته تحصیلی میتواند، زمینهساز شغلی آینده دانشآموزان باشد می افزاید: بنابراین در مدارس باید دانشآموزان را با در نظر گرفتن استعدادها و توانمندیهای ذاتیشان به رشته تحصیلی مورد علاقهشان هدایت کرد، تا آنها در آینده بدون هیچ تجربه و حتی علاقه و رغبتی وارد فضای کاری و شغلی نشوند.
سیدحسنی می گوید: یکی از اهداف و وظایف مهم آموزش و پرورش تربیت نیروی انسانی ماهر، کارآمد و مسئول است که بتواند، در آینده فردی موفق برای جامعه باشد.
وی به تاثیر عوامل محیطی و فردی در انتخاب رشته تحصیلی دانشآموزان و هدایت شغلی آنها اشاره کرده و تاکید می کند: هوش، استعداد، علاقه و ویژگیهای شخصیتی دانشآموزان جزو عوامل فردی هستند که در آموزش و پرورش باید از طریق آزمونهای عملکردی شناسایی شده و بر مبنای آنها دانشآموزان هدایت تحصیلی شوند.
سیدحسنی اضافه می کند: شرایط اجتماعی و اقتصادی خانوادهها نیز جزو عوامل محیطی تاثیرگذار در آینده تحصیلی و شغلی دانشآموزان به شمار میآیند.
وی اظهار می کند: آموزش و پروش برای جوانانی که بنا به دلایلی نمیتوانند، وارد تحصیلات دانشگاهی شوند و نیاز به آموختههای دوره متوسطه دارند نیز باید تدابیری بیندیشد و دانشآموزان و خانواده‌های آنها نیز باید بدانند که دکتری و مهندسی به تنهایی هدف و شغل ایدهآل نیستند، از طرفی مشاغل کاربردی و درآمدزای دیگری نیز وجود دارند که دانشآموزان میتوانند، با فعالیت در آن رشتهها راضی و موفق باشد.
این مشاور با تاکید بر نقش خانوادهها
در انتخاب رشته دانشآموزان
می افزاید: متاسفانه برخی والدین فقط خودشان در این زمینه تصمیم گیرنده هستند و به
علاقه و توانایی فرزندانشان
توجهی ندارند و در چنین شرایطی دانشآموزان
صرفأ به انتخاب والدین خود تن میدهند.
در حالی که نقش پدر و مادر در انتخاب رشته تحصیلی فرزند آنها باید همانند موضوعات
دیگر به جای تصمیمگیرنده،
حمایتکننده و آگاهیدهنده باشد تا در نهایت تصمیمگیری منجر به فعالیت در شغلیشود
کهمورد دلخواه فرزندشان باشد.
انتهای پیام/
