خودکشی روزانه 123 نفر، بیرون کردن 2461 نفر به دلیل ضبط خانه هایشان و 6575 نفرزندانی جدید در آمریکا

گروه بین الملل تیتریک،خیلی ها بر این باورند که انباشت فشارهای زندگی را در کسانی که مبتلای رنج زندگی زیر خط فقر یا نزدیک به خط  فقر مفرط هستند، درک می کنند. فقر و خودکشی به یکدیگر مرتبط هستند. فقر و زندانی شدن و زندانی شدن و بی خانمانی به یکدیگر مرتبط هستند. لایه های مختلف فشارهای زندگی و سلامتی تن و جان به یکدیگر مرتبط هستند. معمولا ضربه ای آرام بر شانه کافی نیست. برای بعضی ها کلمات به تنهایی می تواند به مثابه سیلی در صورت باشد. یاری به یک نفر برای بهبود وضعیت زندگی خود یا کمک به وی در مسیر تلاش برای تامین نیازمندی های خانواده اش، اهمیتی حیاتی دارد. این کار می تواند موجب دوام یک زندگی یا نجات زندگی یک انسان شود. ولی این دقیقا جهانی نیست که ما در آن زندگی می کنیم.



ازهر 10 نفر از مردم جهان 7 نفر روزانه با کمتر از 10 دلار زندگی می کند. اینکه مردم با چنان سرعتی در حال بیرون کشیده شدن از ورطه فقر هستند که فقر در گوشه و کنار جهان در حال کاهش است، دروغی  شنیع بیش نیست. اما بیایید پیش از همه جا نگاهی به ایالات متحده آمریکا بیندازیم که جوامع غربی غالبا به چشم شاخصی از یک  جامعه و کشور موفق به آن نگاه می کنند.
به طور میانگین هر روز 123 آمریکایی دست به خودکشی می زنند. فقر مفرط  مکافاتی است که بخش قابل توجهی از آمریکاییان تحمل می کنند.
ایالات متحده آمریکا درسال جاری و سال گذشته برای هر سال 50 هزار خودکشی و در سال 2016  چهل و پنج هزار خودکشی را گزارش کرده است. نرخ  خودکشی در آمریکا از ابتدای قرن فعلی تا 25 درصد رشد داشته است.
تعداد افراد بی خانمان در آمریکا نیز رشد یافته است.  همه جور تصویری در این باره که شهرهای آمریکایی یکی بعد از دیگری در حال انجام چه کارهایی برای بی خانمان ها هستند و چگونه به بی خانمانی خاتمه می دهند، به خورد ما داده می شود، اما آمار بی خانمانی در سطح آمریکا در حال افزایش است. راندن بی خانمان ها به درون اقامتگاه های استیجاری کوتاه مدت و کانتینرهایی در اندازه خانه، نباید به اسم خاتمه دادن به بی خانمانی به مردم قالب شود.
تعداد بی خانمان های آمریکا در دهه 1980 و با کاستن از خدمات مسکن دولتی و خدمات اجتماعی توسط دولت رونالد ریگان افزایش پیدا کرد. در طول این دوره، آمریکا از یک چهارم میلیون بی خانمان خیابان خواب به بیش از نیم میلیون بی خانمان خیابانی رسیده است. غم انگیز آنکه جمعیت زندانیان نیز با نرخ بی سابقه ای افزایش پیدا کرده است.
در حال حاضر آمریکا بیشتر از یک میلیون بی خانمان خیابانی دارد. تجربه بی خانمانی در هر سال از سوی میلیون ها آمریکایی تجربه می شود، و برآورد می شود که سه و نیم میلیون آمریکایی در هر سال دست کم برای چند روز بی خانمانی خیابانی را تجربه می کنند.
از جمله واقعیت های مضحک آمریکایی این است که تعداد منازل خالی از تعداد آمریکاییان بی خانمان بیشتر است و مضحک تر اینکه هر چه می گذرد، بیشتر از پیش بی خانمانی جرم تلقی می شود.
در سرپناه های مقوایی و موقتی، در کوچه هایی که به خیابان های خالی شب راه می برند از حقوق بشر خبری نیست. در کتاب لغت بی خانمانان از عدالت اجتماعی خبری نیست. از هر 46 کودک آمریکایی یک نفر هر سال بی خانمانی را تجربه خواهد کرد.
نزدیک به 2 درصد از کل جمعیت آمریکا پشت میله ها هستند و در حال حاضر زندانی اند. بیش از 2 میلیون و 400 هزار نفر آمریکایی یا در آزادی مشروط هستند یا به قید التزام آزادند. آمریکا 4/4 درصد از کل جمعیت جهان را داراست، اما یک چهارم از جمعیت زندانیان جهان را به خود اختصاص داده است.
کاستن از فقر راهی است برای کاستن از بی خانمانی، تعداد زندانیان و خودکشی ها. اما هم اکنون چنین اتفاقی در حال رخ دادن نیست و در طول عمر ما نیز رخ نخواهد داد. با وجود این همه گزارش های خبری خوشایندی که می شنویم، این واقعیت ترسناک بسیار بدتر خواهد شد.
سال گذشته بیش از دو میلیون آمریکایی از خانه هایشان بیرون انداخته شدند. «اویکیشن لب» برآورد می کند که در سال گذشته  2 میلیون و 300 هزار آمریکایی – به طور میانگین 2461 نفر در هر روز- از خانه هایشان بیرون انداخته شده اند.
در ریچموند ویرجینیا از هر 9 اجاره نشین، یک نفر در معرض خطر ضبط خانه اش قرار دارد. آمریکا خانه 120 میلیون اجاره نشین و 2 میلیون و 400 هزار زندانی است و  نزدیک به 5 میلیون نفر دیگر نیز به شکلی درگیر سیستم های قضایی هستند. بعلاوه میلیون ها نفر بی خانه و بیش از یک میلیون بی خانمان خیابان گرد هستند، ده ها میلیون انسان زیر خط فقر زندگی می کنند، نیمی از جمعیت آمریکا مستقیم یا غیرمستقیم از فقر متاثر هستند و 123 نفر در هرروز درست به خودکشی می زنند.