قانون منع به کارگیری بازنشستگان گامی کوچک در جوان گرایی/ضرورت ادامه اصلاح روند جابجایی مسئولان در سیستم اجرایی کشور
بسیاری از کارشناسان معتقداند روند معقول و معمول گردش نخبگان و مدیران سطح بالای نظام مدیریتی کشور مطلوب نیست و به طبع آن امروز پدیده ای به نام قانون منع به کارگیری بازنشستگان با چالش و معضلاتی همراه است، آن هم قانونی که فقط بخشی کوچکی از دایره تغییرات ضروری مدیریت کشور را شامل می شود.
امروز در حالی به استقبال چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی میرویم که در بسیاری از مدیریت ها و پست های اجرایی کشور اشخاصی با سابقه ۴۰ و ۳۵ و... به چشم می خورد، در صورتی که بر اساس قانون و طرح توجیه پیوست آن عمر مفید یک نیروی اداری ۳۰ سال در نظر گرفته شده است.
ساده ترین دلیل برای بروز چنین مشکلی این است که افرادی می خواهند برای این تغییر و جابجایی ها تصمیم بگیرند که احتمالا خود شامل آن خواهند شد.
قانون منع به کارگیری بازنشستگان که شامل افرادی است که یک بار حکم بازنشستگی را دریافت کرده و دوباره مشغول به کار شده اند یک گام کوچک در تغییر و اصلاح چرخه جابجایی نیروهای کشور است و باید به زودی ساز و کارهایی همچون منع به کارگیری افراد با سابقه کار بالای ۳۰ سال و یا اشخاص با سن ۶۰ سال و موضوعاتی از این دست پیگیری و سریعاً اجرا شود.
دهه پرافتخار ۶۰ که همواره از موفقیت ها و پیروزی های آن در وضعیت سخت و پر تنش جنگ به نیکی یاد می شود، و آغاز آن با یک تغییر اجباری و سریع همراه بود، حاصل مدیریت طیفی از جوانان با انگیزه و پرشور بود که امروز کشور خالی از آنها نیست.
بسیاری از فرماندهان، مدیران، مسئولین رده بالای کشور در اوایل انقلاب از همین جوانان بودند که امروز دیگر آن شور و نشاط سابق را ندارند.
این موضوع که باید از سابقه و تجربه افراد با سابقه استفاده کرد و این ثروت بزرگ را به هیچ صورت نباید کنار گذاشت، بدیهی است، و نمی توان فارق از تخصصی که فقط طول زمان و سابقه می تواند آن را حاصل کند گذشت، اما این کسب تجربه باید در قالب یک ساختار و نظام از پیش تعیین شده باشد که آفت های پیری و کهولت سن دامن چرخه مدیریتی و اجرایی نگیرد.
تردیدی نیست که نیرو و نشاط جوانی همراه تخصص وقتی توامان با تجربه و سابقه می شود، به راحتی می تواند بسیاری از کارها و پروژه ای بر زمین مانده را به سرانجام برساند.
امروز اگر کشور و تصمیم گیران آن به سرعت به جوان گرایی و گردش سازنده نخبگان تن دهند، راه های بسته و سخت گشایش پیدا می کند ولی در غیر این صورت زمان با اندکی تغییر این مهم را قطعاً انجام داده و به زودی همین جوانان و نسل جدید صاحبان و حاکمان این کشور خواهند بود، پس چه مطلوب است که به دست خود و با نظم برنامه ریزی شده ای صورت بگیرد.
هادی امامی - تیتریک
انتهای پیام/