میزان اعتماد مخاطبان به رسانه‌های نوین و سنتی به چه عواملی بستگی دارد؟
ظهور محیط جدید رسانه‌های دیجیتال می‌تواند جنبه‌های منفی و مثبتی داشته باشد. ظهور این نوع محیط رسانه‌ای باعث شده که میزان اطلاعاتِ در دسترس افراد به شکل خارج از تصوری افزایش یابد. استفاده کنندگان از فیس بوک در دقیقه دو و نیم میلیون مطلب به اشتراک می‌گذارند در جهان در هر دقیقه ۲۰۰ میلیون ایمیل ارسال می‌شود علاوه بر میزان اطلاعات، در دسترسی به این میزان اطلاعات هم انقلابی رخ داده است. در سال ۲۰۱۴، ۸۷ درصد بزرگسالان آمریکایی از اینترنت استفاده می‌کردند
حال، اینکه چقدر این اطلاعات می‌توانند قابل اعتماد باشند مورد سؤال است. باتوجه به اینکه هر فردی با هرسطح سوادی می‌تواند در به اشتراک گذاشتن مطلب در این محیط نقش ایفا کند، درست بودن و قابل اعتماد بودن این اطلاعات موردتردید قرار می‌گیرد. درچنین شرایطی هم اعتبار رسانه و هم اعتبار آن از دید مخاطب اهمیت پیدا می‌کند.
امروزه با ظهور فناوری‌های جدید و به طور مثلاً گوشی‌های هوشمند که
افراد را در معرض همه گونه اطلاعات و اخبار قرار میدهند موضوع اعتبار و
اعتماد اهمیت دوچندان یافته است. باوجود شبکه‌های اجتماعی موبایلی مانند،
تلگرام، وایبر و واتساپ و همچنین نسخه‌های موبایلی وب سایت‌هایی چون، فیس
بوک، توییتر و لینکدین، به نظرمی آید که جریان اطلاعات فراگیر وغیرقابل
کنترل شده است.
مردم مدام در حال دریافت پیام‌هایی هستند که به آنان
می‌گویند چه بخورند، چه بپوشند، کجا بروند و کجا نروند، چه بکنند و چه
نکنند و حتی به چه فکر کنند و به چه فکر نکنند. در همه این موارد آنچه
تأثیر عملی بر زندگی افراد دارد این است که به کدام پیام‌ها می‌توانند
اعتماد کنند و به کدام‌ها نمی‌توانند یا نباید باورکنند. این موضوع که آیا
این اطلاعات معتبر هستند یا نه و آیا مخاطبان باید به این مطالب اعتماد
کنند یا خیر از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
برخی از انواع رسانه ممکن است از انواع دیگر معتبرتر دانسته شوند . براي مثال ممکن است کسی استدلال کند که روزنامه ازاین جهت که قبل از چاپ و انتشار مورد بررسیقرار می گیرد و ویرایش می شود قابل اطمینان تر است. از طرف دیگر ممکن است فردي بگوید که اینترنت فضایی آزاد است و لذا مطالبش مورد اطمینان تر هستند . به این دو استدلال میتوان با تردید نگاه کرد . اساساً واژه و مفهوم اعتماد به رسانه بسیارگسترده و نامشخص است.
آرش قربانی کارشناس رسانه و شبکه های اجتماعی در این خصوص اظهار کرد:امروزه با گسترش شبکه های اجتماعی و فضای مجازی همه ی افراد می توانند در رسانه ها و فضای مجازی تولید محتوا کنند و این محتوای تولید شده را با دیگران به اشتراک بگذارند. این رویداد مهم مزایا و معایبی دارد.از مزیت های آن می توان به این موضوع اشاره کرد که در این فضا همه ی افراد قابلیت تولید محتوا و رساندن حرف خود را دارند ،در واقع در این فرایند، گستره ی گردش اطلاعات بهتر از گذشته شکل می گیرد.اما یکی از معایب گسترش شبکه های اجتماعی و رسانه های نوین این است که در این فضا کسی مسئولیت اجتماعیی در مقابل اطلاعات و محتوایی که منتشر می کند به عهده نمی گیرد و از این طریق افرادی که آموزش های لازم برای فعالیت در این فضا را ندیده اند بدون هیچ مانعی می توانند در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی فعالیت می کنند.برخی از افراد نیز ممکن است با نیت های نختلف اطلاعات درستی را اختیار مخاطبان خود قرار ندهند. و در نهایت می تواند از امکاناتی که در حوزه ی تولید محتوا و انتشار آن در فضای مجازی دارند از مخاطبان خود سوء استفاده کنند و آن هارا فریب دهند.
این کارشناس فضای مجازی در ادامه به وظایف مخاطب در فضای رسانه اشاره کرد و گفت : وظیفه مخاطب در قبال دریای اطلاعاتی که روزانه از طریق کانال های مختلف به او می رسد این است که دقت کند ببیند هر کدام از این کانال ها چه میزان اعتبار دارد و تا چه اندازه می توان به آن اعتماد کرد و با توجه به این معیارها نسبت به اخبار و اطلاعاتی که از این رسانه ها دریافت می کند جهت گیری کند و از آن ها تاثیر بپذیرد.
آرش قربانی ادامه داد: با توجه به این که رسانه های سنتی برای خود یک بار مسئولیت اجتماعی قائل هستند، نوعا اعتماد و سرمایه اجتماعی بیشتری دارند که این اعتماد به واسطه ی سال ها فعالیت در این فضا و کسب تجربه ی بیشتر از دیگر رسانه های نو ظهور به دست آمده است.حالا اگر این رسانه های سنتی در دنیای امروز نتوانند فعالیت ها خود را با نیاز های جامعه وقف دهند و در رقابت با رسانه های نوین توانمند نشوند،از دیگر رقبای خود عقب می مانند و مخاطبان خود را از دست می دهند.
به طوری کلی در این موضوع با دو گروه مواجه هستیم یک گروه رسانه های سنتی مثل روزنامه ها و رادیو و مجلات که به واسطه ی چندین سال فعالیت در حوزه ی رسانه نسبتا دارای اعتماد عمومی هستند وباید بتوانند خود را با نیاز روز هماهنگ کنند. گروه دوم گروه رسانه های جدیدی هستند که از اعتماد عمومی کمتری برخوردارند و به آن ها رسانه های نوین می گویند که باید برای جلب سرمایه اجتماعی بیشتر در بین مردم اعتمادسازی کنند . درواقع کسب اعتماد توسط رسانه های نوین سبب افزایش سرمایه اجتماعی آن ها و در نهایت سبب می شود پذیرش بهتری از سمت مخاطب داشته باشند،به طور کلی انسان ها اطلاعات و صحبت های رسانه و منبعی را که به آن اعتماد بیشتری دارند راحت تر می پذیرند یعنی فضای اقناع و اثر پذیری افراد از آن رسانه بیشتر می شود.
برای اینکه رسانه ای بتواند اعتماد مخاطبین خود را جلب کند و روی آن ها اثربگذارد نیازمند سه بازوی اصلی است . اولین بازو انتخاب صحیح بستر مناسب برای انتشار محتوا است .مخاطبان امروز به طور قالب علاقمند به استفاده از رسانه های رسانه های نوین هستند از این رو رسانه های سنتی نیز باید بتوانند خود را در قالب رسانه های نوین به عرضه بگذارند. دومین موضوع برای جلب اعتماد مخاطب، تولید محتوای مناسب است ،یعنی رسانه ها باید بتوانند با توجه به نیازهای مخاطب محتوای مورد نیاز آن ها را به سرعت و در زمان و مکان مناسب در اختیار مخاطب قرار دهند و از این طریق اعتماد آن ها را جلب کنند.سومین اصل برای موفقیت یک رسانه شناخت صحیح مخاطب ،نیازها و گرایشات آن هاست که از اهمیت ویژه ای برخوردار است.درصورتی که هر یک از این سه بازو در یک رسانه عملکردی مناسب نداشته باشند مخاطب خود را جذب نمی کنند و در این رقابت تنگاتنگ رسانه ای محکوم به شکست هستند.
کلام آخر
رسانه ی امروز یک رسانه ی چند وجهی است که برای موفقیت باید به تمام ابعاد خود توجه کند . قلب تپنده ی یک رسانه ی معتبر و پر طرفدار تولید محتوا ی آن است.اما در کنار تولید محتوای خوب نیازمند یک چرخه ی توزیع مناسب،قالب شناسی مخاطب ،ارتباط گیری و بازخورد گیری از آن است . درواقع رسانه ی خوب رسانه ای است که بتواند تمام این فرایند را به خوبی پوشش دهد.
منبع:باشگاه خبرنگاران جوان
انتهای پیام/
