۵۵ درصد افراد نابینا و کم بینا زنان هستند

وی ادامه داد: پیش بینی می شود تا سال ۲۰۵۰ شاهد افزایش آمار نابینایی و کم بینایی به میزان ۱.۱ بیلیون نفر خواهیم بود که ۸۹ درصد از این جمعیت در کشورهای با درآمد پایین یا متوسط زندگی می کنند و ۵۵ درصد آنان را زنان تشکیل می دهند که این امر حاکی از عدم وجود عدالت در دسترسی به خدمات سلامت و معاینه چشم به ویژه در گروه های آسیب پذیر است.

آسایی، از دست دادن شغل، فقر، سقوط ، افسردگی و...، را برخی از عوارض جسمی، روانی، اقتصادی و اجتماعی ناشی از نابینایی و کم بینایی برشمرد و گفت: پوشش همگانی خدمات به معنای دسترسی کافی و مناسب از نظر اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است و آموزش ارائه دهندگان صف مقدم خدمات در مراکز بهداشتی برای غربالگری اختلالات بینایی، ادغام مراقبت های چشمی با سطوح ارائه خدمات بهداشتی کشور، ارجاع صحیح بیماران، توانمندسازی مردم در مراقبت های چشمی برای پیشگیری از بروز نابینایی و کم بینایی، توصیه می شود.

سید فرزاد محمدی مدیر برنامه ملی پیشگیری از نابینایی و سلامت چشم، اظهار داشت: ارتقای بهداشت و بهبود تغذیه باعث افزایش امید به زندگی و سن جمعیت در دنیا شده است اما  با مصرف دخانیات و الکل، تغذیه نامناسب و کم تحرکی شاهد افزایش بیماریهای غیر واگیرهستیم که  نابینایی نیز یکی از این بیماری ها به شمار می آید.  

وی با اشاره به نقش مهم بینایی در سلامتی و زندگی افراد، افزود: ۷۵ درصد یادگیری افراد با بینایی صورت می گیرد و ۶۶ درصد ناتوانی افراد مربوط به نابینایی می شود. طول عمر افرادی که دچار اختلال بینایی هستند کاهش می یابد و افسردگی، خودکشی، سقوط و شکستن اندام ها در افراد نابینا بیشتر است.

به گفته محمدی، در ۵ سال گذشته پیرچشمی به شکل فزاینده ای افزایش یافته و باید توجه داشت که فرد ۶۵ ساله بدون عینک در فاصله نزدیک نابینا و ناتوان است و به عینک نیاز دارد زیرا دید نزدیک برای زندگی سالم بسیار اهمیت دارد.

منبع:مهر

انتهای پیام/