یکنواختی فیلم‌ها و دوقطبی بودن به سینما لطمه زده است
وی افزود: هم شرایط اقتصادی جامعه زیاد مناسب نیست و هم تقریباً با وجود انبوه فیلم‌ها و سریال‌های در دسترس، دیگر تماشای این نوع فیلم‌ها در سینما برای مخاطب جذابیت کمتری دارد. امسال کاملاً مشخص شد که ما ریزش مخاطب داشتیم و هیچ برنامه‌ای هم برای جبران آن نداریم. به نظرم مهمترین عامل این امر یکنواختی فیلم ها، شخصیت ها، داستان‌ها و تکراری بودن موضوعات است. سینمای اصیل و ریشه دار ایران بعد از انقلاب، این روزها به شدت کمرنگ شده است.
این کارگردان درباره زمینه سازی برای پررنگ‌تر کردن فضای اکران فیلم‌های کمدی با این استدلال که فضای جذب مخاطب را بیشتر کند، گفت: در چند سال اخیر همین گونه بوده است؛ یکی از نشانه‌های مهم آن هم یکنواختی فیلم هاست. امسال هم که ارشاد آرایش اکران و هفت گروه کردن و گروه‌هایی که برای سرگروهی مناسب نبودند را اعمال کرد و شورای صنفی هم به این برنامه ریزی تن داد. این برنامه ریزی از پایه غلط بود و امسال بیش از سال‌های پیش سینمای درام اجتماعی و خانوادگی لطمه خورد. البته درجه بندی ناقص و معلول هم به این مشکلات اضافه شد. هزینه فیلم‌ها هم بی دلیل زیاد است و بیشتر آن‌ها بازگشت سرمایه ندارند. هر عاقلی نگاه کند متوجه می‌شود که یک جای کار ایراد دارد و سعی می‌کند، آن را با برنامه ریزی از این حال خارج کند.
رئیسیان ادامه داد: متأسفانه هیچ برنامه‌ای وجود ندارد؛ همه می‌خواهند به محض اتمام ماه محرم و صفر، چهار فیلم کمدی را به نمایش بگذارند و ضرر پیش آمده را جبران کنند. سینما، فقط کمدی یا فیلم‌های دولتی خشن با پروداکشن پر خشونت نیست. سینما باید متنوع باشد؛ اما وقتی ملاک و ارزش فروش است، برعکس می‌شود. الان مدیرانی را می بینیم که هیچ برنامه ای برای سینما ندارند و نهادهای صنفی که واقعاً این روزها ناکارآمد هستند.
منبع:باشگاه خبرنگاران جوان
انتهای پیام/
