ارزش گذاریِ روابط پدر و مادر آینده خوشبختی برای جوانان رقم می زند/کودک باید به جای احساس حقارت، مسئولیت پذیری را یاد بگیرد
فرزانه پیرمرادی ادامه داد: وقتی دوران نهفتگی وی با غفلت والدین از کودک و عدم یادگیری، تلاش و بدون دادن مسئولیت به وی طی شد سخت است که در سایر مراحل مسئولیت پذیری را به کودک یاد داد و کودک ناتوان و به قولی بی عرضه می شود و در سالهای بزرگسالی و دوران ازدواج برای جبران این ضعف خود یا شخصیتی وابسته می شود که خفت را فقط به خاطر عدم اعتماد به نفس می پذیرد مخصوصا از جانب همسر، یا با قلدری بر ضعیفان از جمله همسر بی لیاقتی خود را می خواهد بپوشاند.
وی افزود: در این دوران باید والدین عشق بی قید و شرط را به کودک ارزانی کنند به نحوی که کودک احساس کند حتی اگر در انجام کاری شکست بخورد باز هم والدین او را دوست خواهند داشت و بدین وسیله عزت نفس کودک را تقویت کنند در غیر ا ینصورت کودک ارزش خود را وابسته به عملکرد خود می داند و خود را به زحمت می اندازد که تایید دیگران را بدست آورد و در عرصه ازدواج اگر نتواند تائید همسر را بدست اورد افسرده می شود و چه بسا نیاز بیمارگونه به تائید را در خارج از چهارچوب ازدواج پیگیری کند.
بیشتر بخوانید:
این کارشناس خانواده تصریح کرد: مرحله نهفتگی مرحله ای است که سخت کوشی می تواند کودک را در مقابل احساس حقارت محافظت کند و احساس شایستگی و توانمندی در کودک رشد می کند که این بستگی کامل به رفتار والدین دارد در این مرحله کودک باید مورد مهارت آموزی قرار بگیرد و مکرر برای موفقیت های ریز و درشت تشویق شود و او را مسئول انجام وظایف خاص نمود.
پیرمرادی در خاتمه خاطر نشان کرد: در پایان مرحله نهفتگی کودک شما باید چندین مهارت را آموخته باشد چنین کودکی می تواند بار مسئولیت زندگی خود را بپذیرد و دیگران را بابت زندگی خود سرزنش نکند نظم و ترتیب و عادتهای خوب مثل سحرخیزی، ورزش، همکاری با دیگران، همدلی و تقویت هوش هیجانی و خویشتنداری باید در دوران نهفتگی مورد تاکید والدین باشد تا در زندگی زناشویی تمام این صفات مجالی برای بروز پیدا کنند در غیر اینصورت فردی پا به عرصه ازدواج خواهد گذاشت که فاقد حس مسئولیت، ضعیف، عصبی، وابسته و ناتوان خواهد بود.
انتهای پیام/ م
