چرا عیالوارترین وزارت خانه کشور خلف وعده کرد؟
سر و سامان دادن به این دستگاه عریض و طویل که به جرات می‌توان گفت همه افراد جامعه کم و بیش با آن در ارتباط بودند یا هستند در شرایط ایده آل کار آسانی نیست حال چه برسد به اینکه آمد و شد وزرا، حواشی پر رنگ‌تر از متن مربوط به این وزارتخانه و مغفول ماندن این مجموعه در جامعه هم همراه همیشگی آموزش و پرورش است.
امسال هم طرح‌ها و برنامه‌های روی زمین مانده آموزش و پرورش در خلال رفت و آمد سکانداران و تلاطم اوضاع بعد از هر تغییر خودنمایی می‌کند همان طرح‌هایی که گاهی فاصله زمانی مطرح شدنشان تا اجرا عمری بیشتر از یکسال دارد، اما همچنان در حد یک ایده مغفول، روی میز‌های مدیریتی خاک می‌خورند.
بهبود معیشت فرهنگیان در پیچ تصمیمات مدیریتی
بار‌ها و بار‌ها از اوضاع معیشتی فرهنگیان نوشته اند و خوانده ایم و روایت کردیم، اوضاعی که شرایط ناخوش احوالش حرف دیروز و امروز نیست و سالیان سال است که بوی بهبودی از اوضاع آن نمی‌آید؛ هرچند ۳-۴ سالی است که قرار کرده اند تا اوضاع معیشتی که حالا منزلت معلمان را هم تحت تاثیر قرار داده است بهتر شود، اما هزار حرف و حدیث و طرح روی کاغذ از رتبه بندی فرهنگیان گرفته تا طرح معلم تمام وقت و افزایش ۵۰ درصدی امتیازات فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری برای آن مطرح می‌شود.
همان طرح‌هایی که از چند وقت جلوتر از اجرا در بوق و کرنا می‌شود، اما در حین اجرا آنطور که قوانین و ضوابط ایجاب می‌کند پیش نرفته نمی‌رود؛ البته که دریافت حقوق و بهبود معیشت حداقل حقی است که در قبال کار باید از آن انتظار داشت، اما وضعیت آموزش و پرورش و اولویت نبودن آن دستیابی به همین حق و حقوق را هم پر اهمیت جلوه می‌دهد.
۳-۴ماه پیش بود که بالاخره رتبه بندی معلمان تصویب شد و در نوبت اجرا قرار گرفت حال از ایرادات صدور احکام و اصلاح آن، جمعیت مشمول طرح و راه‌های میانبر برای قبولی در آزمون ارتقای رتبه که بگذریم در تصمیمی ناگهانی مسیر بهبود معیشت به کلی عوض شد و افزایش ۵۰ درصدی امتیازات ابتدا برای کادر اداری و سپس معلمان مطرح شد.
بعد از این طرح، سریال اصرار و انکار مبنی بر وجود یا حذف طرح رتبه بندی میان آموزش و پرورشی‌ها و بهارستانی‌ها شکل گرفت که هنوز هم به قطعیت نرسیده است و معلوم نیست سرانجام این افزایش حقوق و ضوابط آن، چه سرنوشتی دارد؟!
ایده‌های نیمه کاره حضور در بستر فضای مجازی
در این روز‌هایی که توحه به دنیای مجازی پر رنگ‌تر از دنیای واقعی است و روز به روز در زندگی روزمره جایگاه بیشتری باز می‌کند هنگام شدن با تغییرات در نظام آموزشی چندان اولویت نبوده است؛ بار‌ها از هوشمند سازی مدارس، توسعه زیرساخت‌های الکترونیکی و آموزش مجازی صحبت شده است، اما در عمل گام‌های کندی برداشته شد.
هرچند در سال تحصیلی جاری و با وجود تعطیلات متعدد اضطراری که ساعات آموزشی را به شدت محدود کرده است آموزش و پرورش ناگزیر به توسعه آموزش غیرحضوری شد که البته، چون گام‌های ابتدایی را بر داشته است هنوز آنطور که باید شاید و بتوان به این آموزش تکیه کرد کار پیش نرفته است.
اما در این بین تکلیف شبکه تعاملی سینا معلوم نشد همان شبکه‌ای که حدوو ۲ سال پیش و بعد از طرح شبکه شاد قرار بود ملی ارتباطی میان واتس اموزان، اولیا و مدرسه باشد هرچند شبکه شاد همین ۲-۳ روز پیش رونمایی شد انا هنوز معلوم نیست این شبکه با آن تعریفی که چندین سال پیش مطرح و توقیف شد چقدر قرابت دارد و آیا مقبولیت و کارایی لازم را خواهد داشت یا خیر.
تغییر ساختاری که نیمه کاره رها شد
از سال ۹۷ و به دنبال چابک سازی در دولت موضوع تغییر ساختار مطرح شد و آموزش و پرورش هم از این قاعده مستثنی نبود و چارت سازمانی خود را تغییر داد، اما گویی این تغییرات در چند بخش فقط مورد توجه بود، دفتر امور زنان از جمله دفاتری بود که تغییر جایگاه داشت و آنطور که شرایط نشان می‌دهد نه تنها جایگاهش ارتقا پیدا نکرد بلکه تضعیف هم شده است.
بخش اطلاع رسانی و روابط عمومی در آموزش وپرورش که یکبار در سال ۹۷ بعد از بوق و کرنا بسیار تعطیل و با دفتر وزارتی ادغام شد بار دیگر در سال ۹۸ و در زمان سرپرستی سید جواد حسینی احیا شد تا راوی و پل ارتباطی میان جامعه و وزارتخانه باشد البته که بعد از احیای مجدد تغییر چندانی در اوضاع اطلاع رسانی حاصل نشد و همان موازی کاری‌های سابق دفتر وزارتی و روابط عمومی، روایت‌های چندگانه بر سر موضوعات خیلی این وزارتخانه بار دیگر شکل گرفت.
همانطور که در یکی از بارزترین وقایع و موضوع سفر وزیر به سوریه روایات گوناگون و بعضا برداشت‌هایی اشتباه حاصل شد که همین موازی کاری خودنمایی کرد؛ حال در موضوعات دیگر هم همین روایات چندگانه از مراجع مختلف و گاه گزینشی خاص جز پورتال رسمی آموزش و پرورش مصداق پیدا می‌کند.
جدا از این مسیر‌های نیمه کاره که برخی از مصادیق عمده آن مطرح شد هنوز هم طرح هایی، چون توسعه دانشگاه فرهنگیان در قالب طرح ۱۰۰+۳۱ که در کشاکش تغییر وزرا رها شده است، خداحافظی با مدارس خشت و گلی که پاندمی کرونا مانع از برگزاری این مراسم شد و چندین طرح دیگر در انتظار اجرا قرار دارند.
منبع:باشگاه خبرنگاران جوان
انتهای پیام/
