یک بشکه نفت ارزان تر از یک بطری آب!/ درآمدزایی سرمایه گذاران از نوسانات شدید بازار طلای سیاه/ آمریکا امکانات ذخیره سازی کافی ندارد

به گزارش گروه بین الملل "تیتریک"؛ در میان تعطیلات گسترده، تقاضا برای سوخت های فسیلی کاهش یافته و بازرگانان با طغیان ذخیره بازار نفت مشکل پیدا کرده اند.

کسی قادر به بستن قرارداد نفتی خوب برای آینده نبود، قیمت سقوط کرد و توئیتر به تلاطم افتاد.

قیمت نفت در آمریکا برای نخستین بار از زمانی که اکتشاف کنندگان در دهه 1860 شروع به پر کردن بشکه ها با طلای سیاه (نفت) کردند، منفی شد.

در میان نگرانی های مصرف بسیار اندک و پر بودن تمام ذخایر نفتی، هر بشکه نفت خام وست تگزاس اینترمِدیِت (WTI) برای تحویل در ماه مه منفیِ 37.63 دلار بود.

در پی تعطیلات ناشی از کروناویروس در سراسر جهان که دولت ها برای توقف سفر مردم با خودروها و هواپیماها اجرا کرده اند، تقاضا برای نفت کاهش یافته است.

قیمت منفی اساسا به این معناست که کسی حاضر است برای خلاص شدن از شر نفت به ازای هر بشکه 37 دلار بدهد، چیزی که بریا بسیاری از مردم باورنکردنی است.

این اتفاق بلافاصله به یک موضوع پر طرفدار در توئیتر که کاربران آن لذت خود را در کوبیدن معامله گران قدرتمند می بینند، تبدیل شد.

چنین کاهش شدیدی لزوما به این معنا نیست که مبادله نفت متوقف شده یا اینکه مهم ترین کالای قابل معامله جهان ارزش زیادی ندارد. بهای نفت خام وست تگزاس اینترمِدیِت برای تحویل در ماه ژوئن حدود 21 دلار است که هنوز خیلی کمتر از قیمت 60 دلار در ماه ژانویه است.

هر بشکه نفت خام برِنت از مهمترین معیارهای قیمت گذاری نفت خام در بازار بین المللی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، 25.57 دلار معامله شد.

اما تحویل فیزیکی هر بشکه نفت (شما نیاز به معامله حداقل 1000 بشکه دارید) یک چیز و تلاش سرمایه گذاران برای کسب درآمد از تغییرات مورد انتظار قیمت چیز دیگری است.

سناریوی قیمت زیر صفر در بازار معاملات آتی که تاجران واقعی در کنار سرمایه گذاران وال استریت که سعی در درآمدزایی از چنین نوساناتی دارند، خرید و فروش می کنند نقش ایفا می کند. بازار آتی جایی است که بانک ها و دلالان کالاهایی مانند نفت و قهوه را معامله می کنند.

همانطور که پیداست، 21 آوریل آخرین روز برای بستن قراردادهای آتی در ماه مه بود. این یعنی هر کسی که قرارداد ببندد 2 گزینه دارد: یا با تسویه قرارداد، دوباره سرمایه گذاری کرده و یکی دیگر را با همان مقدار خریداری کند تا در تاریخ آینده تحویل بگیرد و یا آماده دریافت تحویل واقعی در سررسید قرارداد باشد.

اکنون مشکل بزرگی پیش می آید. با اینکه آمریکا به پشتوانه رونق صنعت نفت و گاز شِیل به یکی از بزرگترین تولیدکنندگان نفت تبدیل شده، اما امکانات ذخیره سازی کافی اعم از مخازن و خط لوله ندارد.

از آنجا که انتظار می رود قیمت نفت در ماه ژوئن یا پس از لغو تعطیلات افزایش یابد و برخی تقاضاها بازگردد، قرارداد ماه مه دیگر مورد توجه نیست.

وقتی معامله گر متوجه شد که هیچ کس حاضر به خرید قراردادِ نزدیک به تاریخ انقضاء نیست و جایی برای ذخیره نفت وجود ندارد، یک تخفیف ویژه پیشنهاد داد.

نفت از ماه ژانویه به دلیل کاهش تقاضا در میان ترس از سقوط اقتصاد جهانی به یکی از بدترین رکودهای اقتصادی، بیش از نیمی از ارزش خود را از دست داده است. صندوق بین المللی پول (IMF) یک انقباض اقتصادی 3 درصدی را در سال جاری (2020) پیش بینی می کند.

با فرود آمدن هواپیماها، بیرون نیاوردن خودروها و تعطیلی بسیاری از کارخانه ها، تقاضا برای دیزل، بنزین (گازوئیل) و سوخت جت به شدت کاهش یافته است.

پالایشگاه هایی که ذخایر نفت خام را در مخازن ذخیره سازی نگه می دارند، تولید را کاهش داده و در حال حاضر موجودی زیادی دارند. تانکرهای حمل و نقل از جمله حامل نفت خام بسیار بزرگ (VLCCs) با ظرفیتی برای ذخیره 2 میلیون بشکه نیز ذخیره اندکی هستند.

مردم در شبکه های اجتماعی روز خوبی را به مسخره کردن گذراندند و برخی اظهار داشتند که یک قوطی پپسی از یک بشکه نفت گران تر است.

در ماه گذشته پس از کشمکش عربستان سعودی با روسیه بر سر قیمت کالا بهای نفت کاهش یافت. در حالی که تولیدکنندگان بزرگ نفت اختلافات خود را حل کرده اند و توافق کردند تا برای حمایت از قیمت نفت تولید را تا 10 میلیون بشکه کاهش دهند، اما هنوز عرضه جهانی از تقاضای 30 درصدی تجاوز می کند.

معصومه میرحسینی – تیتریک

انتهای پیام/