چگونه طبیعت بر سلامتی شما اثر می‌گذارد؟

گروه سبک زندگی تیتریک،آیا به تا به حال از خود پرسیده اید که طبیعت چگونه می تواند سلامتی و زندگی شما را بهبود ببخشد؟ افراد فعال در حوزه خدمات درمانی و سلامت عمومی دریافته اند که تعیین کننده های اجتماعی سلامتی از جمله جایی که به دنیا آمده ایم، زندگی می کنیم، کار می کنیم، بازی  می کنیم و سن مان نسبت به سیستم ارسال خدمات درمانی، مجموعا اثر به مراتب بزرگتری بر پیامدهای سلامتی دارد. تخمین زده می شود که سرویس های خدمات درمانی تنها مسوول ۱۰ درصد طول عمر هستند؛ در حالی که عوامل اجتماعی و محیطی مسوول ۲۰ درصد طول عمر، ۳۰ درصد ژنتیک و ۴۰ درصد رفتارهای فردی هستند.

 

آیا به تا به حال از خود پرسیده اید که طبیعت چگونه می تواند سلامتی و زندگی شما را بهبود ببخشد؟ افراد فعال در حوزه خدمات درمانی و سلامت عمومی دریافته اند که تعیین کننده های اجتماعی سلامتی از جمله جایی که به دنیا آمده ایم، زندگی می کنیم، کار می کنیم، بازی  می کنیم و سن مان نسبت به سیستم ارسال خدمات درمانی، مجموعا اثر به مراتب بزرگتری بر پیامدهای سلامتی دارد.

تخمین زده می شود که سرویس های خدمات درمانی تنها مسوول ۱۰ درصد طول عمر هستند؛ در حالی که عوامل اجتماعی و محیطی مسوول ۲۰ درصد طول عمر، ۳۰ درصد ژنتیک و ۴۰ درصد رفتارهای فردی هستند. محیط اطراف ما و چگونگی تاثیر آنها بر انتخاب های ما اساس سبک زندگی سالم را شکل می دهند. اما طبیعت و در معرض محیط طبیعی قرار گرفتن چه تاثیری در بهبود سلامتی ما ایفا می کند؟
 
می دانیم که صرف زمان در طبیعت موجب می شود احساس خوبی داشته باشیم اما این امر به طور قابل ملاحظه بر تندرستی ما نیز اثر می گذارد؟ مطالعات متعدد نشان داده است که پاسخ این سوالات «بله» است. در سال ۲۰۰۶، مطالعه مجله American Scientist نشان داد که مشاهده طبیعت در مقایسه با نگاه کردن به یک دیوار خالی یا خیابان آسفالت، یک تجربه لذت بخش ایجاد می کند.

 

برعکس، بودن در یک محیط پراسترس مانند یک خیابان پر ترافیک موجب خواهد شد مغز توسط غدد فوق کلیوی، کورتیزول تولید کند. افزایش کورتیزول باعث کاهش یادگیری و حافظه، تضعیف سیستم ایمنی و کاهش تراکم استخوان می شود و افزایش وزن، فشار خون و بیماری های قلبی را تشدید می کند. همچنین با مختل کردن رشد مغز در کودکان، ایجاد مشکلات عاطفی، اختلالات افسردگی و تاثیر منفی بر توجه و کنترل مهاری (inhibitory control) بر سلامتی روحی آنها اثر می گذارد.

استرس مسموم، دشمن شماره یک سلامت انسان به شمار می رود و سپری کردن زمان در طبیعت می تواند یک وزنه تعادل موثر باشد. مطالعه ای که توسط رابرتسون کوپر یک شرکت روانشناسی کسب و کار انجام شده است، نشان می دهد زمانی که کارمندان در محیط کار در معرض المان های طبیعی مانند گیاهان و نور خورشید هستند، ۱۵ درصد تندرستی بیشتری داشته اند. علاوه بر این، پژوهش ایهاب الزیدی در دانشگاه اورگان نشان داده است که تقریبا ۱۰ درصد غیبت کارمندان می تواند به معماری بدون ارتباط با طبیعت مانند ساختمان های بدون پنجره یا بدون چشم انداز درخت یا فضای سبز نسبت داده شود. زمانی که نحوه بهبود بهره وری کارمندان و کاهش غیبت آنها المان های کلیدی که بر سودآوری شرکت اثر می گذارند (مانند پنجره های بیشتر و نور طبیعی) را مورد توجه قرار می دهیم، ایجاد فضاهای باز برای راه رفتن و افزودن فضای سبز بر محیط های شرکتی می تواند تفاوت قابل توجهی ایجاد کند. ایجاد فضاهای طبیعی بر فرزندانمان نیز تاثیر می گذارد.

پژوهشی طی هشت سال با بررسی بیش از ۳ هزار کودکی که در کالیفرنیای جنوبی زندگی می کنند دریافته است که کودکانی که نزدیک پارک ها و مراکز تفریحی زندگی کرده اند، در سنین ۱۸ سالگی نسبت به کسانی که در مناطق دورتر بوده اند، شاخص توده بدنی (BMI) پایین تری داشته اند.
 
شاخص توده بدنی، سنجشی آماری برای مقایسه وزن و قد یک فرد است. در واقع این سنجش میزان چاقی را اندازه گیری نمی کند؛ بلکه ابزاری مناسب برای تخمین سلامت وزن فرد با توجه به قدش است.) در حقیقت تخمین زده می شود که اگر همه کودکان دسترسی به فضای سبز داشته باشند، تقریبا ۱۰ درصد شاهد خواهند بود که BMI آنها از حالت اضافه وزن به حالت نرمال می رسد و ۲ درصد از حالت چاقی به اضافه وزن تغییر خواهند کرد.

به عنوان یک برنامه ریز شهر یا شهردار، تصویب سیاست ها برای تغییر رفتارهای سلامتی یک خانواده یا کودک دشوار است؛ اما افزودن یک پارک به یک منطقه شهری می تواند تغییری باشد که به یک کودک اجازه می دهد تا به جای اینکه در خانه بنشیند و به بازی های آنلاین و ویدئویی دلخوش کند، با دوستانش در بیرون منزل به بازی بپردازد.

افزودن درخت ها و فضاهای سبز بیشتر یک مزیت دیگر هم دارد و آن بهبود کیفیت هواست. مقاله مجله New England Journal of Medicine نشان داده است که هر چه آلودگی هوا کمتر شود، کودکان ریه های بهتری برای تنفس دارند و بیماری های تنفسی و آسم در آنها کمتر است. تحقیقات دیگر اثرات مشابهی در افراد بزرگسال شاهد بوده است.

 

صرف زمان در طبیعت همچنین برای سلامت روان ما مفید است. اسب سواری، دوچرخه سواری و رفتن به پارک می تواند حال بسیاری از ما را بهتر کند. بودن در طبیعت می تواند آنچنان حال ما را خوب کند که شاید مثلا دیدن یک فیلم یا خوردن غذا در یک رستوران شیک نتواند چنین چیزی را محقق کند. مزایای سلامت روانی ناشی از وقت صرف کردن در طبیعت، معمولا توسط سازمان های حفاظت از محیط زیست بیان نمی شود، اما زمان های بیرون منزل و در فضای طبیعی یک عادت سالم است که پیامدهای مثبتی برای بدن انسان به همراه دارد.

مزایای سلامت روانی یک رویکرد برای یک اپیدمی سلامت روانی رو به رشد پیشنهاد می دهد که نیاز به خدمات مراقبت های بهداشتی پرهزینه  ندارد. دوباره علم این بحث را تایید می کند. تحقیقات نشان می دهد بین شهرنشینی و افزایش نرخ بیماری های روانی یک رابطه سببی وجود دارد. افراد ساکن در شهرها، در مقایسه با افرادی که در مناطق روستایی زندگی می کنند، ۲۰ درصد ریسک بالاتری در ابتلا به اختلالات اضطرابی و ۴۰ درصد ریسک بالاتری در ابتلا به اختلالات خلقی دارند. پژوهشی توسط دانشگاه استفورد در سال ۲۰۱۵، نشان داده است که راه رفتن در طبیعت می تواند ریسک ابتلا به افسردگی را پایین تر بیاورد؛ این نتیجه ای است که محققان بعد از امتحان فعالیت مغزی دو گروه به دست آوردند: یک گروه ۹۰ دقیقه در منطق جنگلی و طبیعی راه رفت و گروه دیگر ۹۰ دقیقه در مناطق شهری پر ترافیک قدم زد.

مطالعه گران و استیگ صداتر از قریب به ۱۰۰۰ شهروند سوئدی نشان داد که هر چه یک فرد بیشتر فضاهای سبز باز شهری را ببیند، کمتر بیماری های مرتبط با استرس را گزارش خواهد داد. بخش حافظه و توجه نیز از صرف زمان در طبیعت منفعت کسب می کنند؛ محققان روان شناسی دانشگاه میشیگان نشان داده اند که یک ساعت تعامل با طبیعت منجر به بهبود ۲۰ درصدی می شود. بهبودی که در فصل های مختلف و دماهای متفاوت پایدار بوده است.

زمانی که صحبت از اتاق بیمارستان ها نیز می شود، محیط  اطراف بسیار مهم و حائز اهمیت است. در پژوهشی که محققان در سال ۱۹۸۴ انجام داده اند نشان داده شده است که بیمارانی که به جای یک دیوار سفید، چشم اندازی رو به طبیعت از تخت بیمارستان شان دارند، مدت اقامت آنها در بیمارستان ۵/۸ درصد کوتاه تر است که به معنای پیامدهای بهبود یافته و هزینه های خدمات درمانی کمتر است.

گزارش Economics of Biophilia تخمین می زند که اگر به طور متوسط ۸/۴ روز برای بهبودی بعد از یک عمل جراحی بزرگ لازم باشد، این مقدار می تواند به نصف روز برای هر بیمار کاهش یابد و ۹۳ میلیون دلار در سال صرفه جویی کند. تحقیقات حاکی از آن است که پس از یک روز اقامت در بیمارستان، مجاورت در فضای سبز می تواند نرخ مرگ و میر را کاهش دهد.

یافته ها نشان داده است که بازماندگان سکته مغزی که در مجاورت فضاهای سبز بوده اند، هرچه تراکم این فضای سبز بیشتر باشد، احتمال ریسک مرگ آنها بیشتر کاهش می یابد. با همه اینها هنوز تعداد پزشکان بسیار کمی نزدیکی به طبیعت را برای بیماران تجویز می کنند. ایجاد محیط های سبز بیشتر در محیط های شهری می تواند علاوه بر کاهش آلودگی، سلامتی و تندرستی را برای ما و کودکانمان به ارمغان بیاورد.

منبع: دکتر عظیم دارایی

انتهای پیام/