شرط ظهور عطشِ فقدان امام در جامعه توسط مردم است/ وقتی حجت خدا، بلا از اهل زمین برمی دارد

احمد بن اسحاق، از بزرگان شیعه و یار امام یازدهم علیه السلام می گوید: خدمت آن حضرت شرفیاب شدم و می خواستم در مورد امام بعد از او سؤال کنم، ولی پیش از آنکه سخنی بگویم فرمود: ای احمد! همانا خدای متعالی از آن زمان که آدم علیه السلام را آفرید، زمین را از حجت خود خالی نگذاشته است و تا قیامت نیز چنین نخواهد کرد! به واسطه حجت خدا، بلا از اهل زمین برداشته می شود و به [برکت وجود او] باران باریده و بهره های زمینی بیرون می آید، پس از آن حضرت به درون خانه رفت و بازگشت در حالی که پسری سه ساله که صورتش همچون ماه تمام می درخشید بر دوش خویش داشت و فرمود: «ای احمد بن اسحاق! اگر نزد خدای متعالی و حجت های او گرامی نبودی، پسرم را به تو نشان نمی دادم. همانا او هم نام و هم کنیه رسول خدا و کسی است که زمین را از عدل و داد پر می کند».

گفتم: سرور من! آیا نشانه ای است که قلبم به آن آرام گردد؟ در این هنگام، کودک لب به سخن گشود و به زبان عربی روان گفت: من بقیة اللّه در زمین هستم که از دشمنان خدا انتقام خواهم گرفت. ای احمد بن اسحاق! پس از اینکه با چشم خود می بینی در پی نشانه مباش.

نبوت و امامت باید در میان انسان ها وجود داشته باشد؛ زیرا انسانی که از جسم و روح تشکیل شده، روح مجردش که همواره در پی حقیقت است، در تشخیص راه دچار مشکل می شود و در این مورد، نیاز به راهنما و امام ضروری است.

غیبت، یکی از سنت های الهی است که در زندگی پیامبرانی همچون ادریس، نوح، صالح، یوسف، موسی، سلیمان، دانیال و عیسی علیهم السلام دیده می شود و هر یک از آن سفیران الهی، به تناسب شرایط، سال هایی را در غیبت به سر برده اند.

با این سخن، فشار و شرایط سخت زمان، سبب شد که پس از شهادت امام حسن عسکری علیه السلام در سال 260 هجری قمری، حضرت مهدی(عج) غایب گردد؛ به طوری که حتی شیعیان خاص نیز جز در موارد نادر از دیدار ایشان محروم گشتند. البته در زمان غیبت صغری نیز رابطه امام و امت به کلی قطع نشد، بلکه مردم به وسیله نایبان خاص ایشان، که همگی از بزرگان شیعه و برگزیدگان امام عصر علیه السلام بودند، با مولای خویش ارتباط داشتند.

نتیجه آن شد که در همین دوره، شیعیان به رفت و آمد و ارتباط گسترده تر با عالمان دینی خو گرفتند و دانستند که در شرایط غیبت امام نیز راه شناخت وظایفی دینی به روی آنها بسته نیست. عثمان بن سعید عمری، محمد بن عثمان عمری، حسین بن روح نوبختی و علی بن محمد سمری، چهار نماینده ای بودند که از سوی امام عسکری علیه السلام و امام مهدی(عج) انتخاب و به مردم معرفی شدند.

در عصر غیبت کبری نیز آن حضرت فرمودند برای امور دینی، دنیوی و اخروی به عالم جامع شرایط باید رجوع کرد چرا که مسائل دینی نمی تواند تعطیل بماند و ما آن را ولی فقیه می دانیم که در جامعه اسلامی وجودش لازم و بدیهی است .اما سخن پایانی و مهم که باید اشاره کنم این است که در عصر غیبت وظیفه ما چیست و چگونه میتوانیم خود را آماده آمدن آن حضرت کنیم . ی

کی از مهمترین مباحث در عصر غیبت شرط ظهور است که آن هم عطش و احساس فقدان آن امام در جامعه توسط مردم است و تا این عطش احساس نشود مردم آمادگی پذیرش حجت خدا را نخواهند داشت و برای آمادگی و زمینه‌ سازی گسترده ظهور باید متمسک به حدیث مشهور افضل الاعمال انتظار الفرج شد که عمل مهدوی و مورد رضایت آن حضرت مد نظر است و هر عملی بوی مهدوی ندهد از مسیر ایشان خارج است.

انتهای پیام/ م