سرنوشت سرپرستی وزارت ورزش چه می شود؟

گروه ورزش«تیتریک» ؛وزارت ورزش و جوانان اگرچه از ابتدای تاسیس خود همواره با کش و قوس‌هایی چون غلبه کامل عرصه ورزش بر فعالیت‌های جوانان، برکناری برخی روسای فدراسیون‌ها و تعلیق‌های بین‌المللی همراه بود، خط ناکامی خود را در دولت جدید نیز استمرار بخشید و گزینه رئیس‌جمهور برای تصدی این وزارتخانه، با اقبالی از سوی نمایندگان ملت همراه نشد.

سلطانی‌فر وزیر پیشنهادی روحانی که دولتی‌ها او را کامپیوتر سیار ورزش نامیدند، در حالی نتوانست رای اعتماد مجلس را کسب کند و دست خالی بهارستان را ترک کرد ‌که اکثر نمایندگان دفاع ضعیف و برخی دیگر سابقه و همراهان او را دلیل این شکست توصیف کردند و این امر همزمان با آمدن رضا صالحی امیری به عنوان سرپرست این وزارتخانه، موضوع ورزش را در دولت روحانی بیش از پیش مورد توجه قرار داد.

انتصاب صالحی امیری به عنوان سرپرست وزارت ورزش و جوانان در حالی صورت گرفت که نمایندگان مجلس و برخی صاحب‌نظران و مدیران با سابقه ورزش، این انتصاب را فاقد دلایل قوی دانسته و عدم آشنایی وی با این حوزه را مورد انتقاد جدی قرار دادند، به گونه‌ای که در روزهای بعد از حضور صالحی، برخی نمایندگان اعلام کردند وی تنها یک سرپرست موقت است و گزینه روحانی برای وزارت ورزش فرد دیگری است که در مهلت قانونی معرفی خواهد شد.

اما این گزینه‌ها چه کسانی هستند و با توجه به سابقه و رویکرد مجلس نهم در بررسی دقیق کارنامه و برنامه‌های وزرای پیشنهادی، چه احتمالی از رأی‌آوری آنها متصور است؟

1- محمدرضا داورزنی رییس فدراسیون والیبال: وی که پس از موفقیت‌های اخیر این فدراسیون، بیشتر در رسانه‌ها مطرح و مورد تقدیر قرار گرفت، حتی به عنوان قائم مقام احتمالی سلطانی‌فر در صورت کسب رای اعتماد نیز مطرح شده بود اما به نظر می‌رسد امکان معرفی وی به مجلس به عنوان وزیر صرفا یک گمانه زنی رسانه‌ای باشد چراکه وزیر پیشنهادی، باید عضوی منسجم و هماهنگ با دیگر اعضای کابینه باشد چرا که به نظر می‌رسد رفاقت با تیم نزدیک به احمدی‌نژاد و چرخش وی به سمت دولت جدید، به مذاق برخی نزدیکان دولت یازدهم خوش نیامده است.

2- محمد دادکان: رییس سال‌های نه چندان دور فدراسیون فوتبال که همواره او را به اقتدار و مدیریت قاطع می‌شناسند نیز از دیگر گزینه‌های مطرح شده است که به نظر می‌رسد نه ‌تنها همخونی اجرایی را با تیم دولت تدبیر و امید نداشته بلکه در بین دولتی‌ها نیز موافق سرشناسی ندارد.

3- امیدوار رضایی: اگرچه تخصص وی جراحی مغز و اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است و اکنون به عنوان معاون قوانین مجلس نهم فعالیت می‌کند، اما حضور چندین ساله او در هیئت مدیره استقلال و ریاست فراکسیون ورزش مجلس و عضویت در هیئت رئیسه چند فدراسیون مانند جودو، شنا و پزشکی ورزشی می‌تواند اهرم‌هایی از اطمینان دولت به رای اعتماد خوب پارلمان به امیدوار رضایی باشد.

4- محسن مهرعلیزاده: اگرچه اشراف و کارنامه خوب او در دوره ریاست سازمان تربیت بدنی، بین مجلسی‌ها و اهالی ورزش کم طرفدار نیست اما بعید است وی که سال‌ها معاون سید محمد خاتمی بوده، قبول کند به عنوان یک گزینه جانشین آن هم در سطح یک وزارتخانه که به مراتب شأنی پایین تر از معاون رئیس‌جمهور دارد، فعالیت کند.