مسکن و اشتغال؛ دو درخواست مهم معلولین البرزی از رییس جمهور آینده/ فشار اقتصادی؛ هزینه های زندگی معلولین را چند برابر کرده است
در آستانه انتخابات ریاست جمهوری خبرنگار "تیتریک" در بین معلولین و خانواده های معلول استان البرز رفت و نظر آنها را در خصوص انتخابات و انتظاراتشون را از رییس جمهور آینده جویا شد.
رییس جمهور برنامه ای غنی برای معلولین داشته باشد
مادر دو فرزند معلول که خود نیز کم بینا نیز هست در گفتگو با خبرنگار "تیتریک" گفت: من و فرزندانم قطعا رای می دهیم زیرا رای دادن سهیم شدن در سرنوشت کشور است.
زهرا میخچی ادامه داد: هزینه های نگهداری معلولین در کشور بسیار بالاست و متاسفانه بهزیستی حمایت نمی کند.
وی افزود: من مادر واقعا توانایی تامین هزینه های فرزندانم را ندارم، دولت واقعا برای جامعه معلول برنامه ای غنی داشته باشد.
این مادر البرزی تاکید کرد: بهزیستی حتی در زمان اوج بیماری کرونا به ما بسته معیشتی نداد، این واقعا ظلم است؛ چرا هیچ برنامه غنی ای برای معلولین در کارنامه های ریاست جمهوری وجود ندارد.
میخچی گفت: رییس جمهور در مقابل تک تک رای معلولین مسئول است و باید پاسخگو باشد و من از رییس جمهور حمایت می خواهم، حمایت پول نیست؛ زمینه اشتغال فرزندان معلول این کشور را تامین کند.
اشتغال مهمترین خواسته معلولین البرزی از رییس جمهور آینده
پدر دو معلول جسمی حرکتی در گفتگو با خبرنگار "تیتریک" گفت: من دو فرزند پسر دارم که هر دو معلول هستند و کار ندارند اگر کار داشته باشند می توانم برایشان تشکیل خانواده دهم.
احمد اکبری ادامه داد: در مناظره های ریاست جمهوری؛ هیچ کدام از نامزدها برنامه ای برای قشر معلول نداشت؛ مگر این افراد عضوی از جامعه نیستند.
وی افزود: اشتغال در جامعه بیداد می کند، جوان تحصیل کرده و سالم بیکار است، فرزندان من که تا دیپلم به مشقت درس خواندن و معلول نیز هستند هم بیکار هستند.
این پدر البرزی گفت: رییس جمهور برای این ۱۰ درصد جامعه که قشر معلول هستند برنامه ای داشته باشد به ویژه این عزیزان در زمینه اشتغال خیلی مشکل دارند.
اکبری افزود: من رای می دهم با اینکه فشار اقتصادی و بزرگ کردن دو فرزند معلول در این جامعه به شدت سخت است ولی امیدوارم با روی کارآمدن یک دولت نوپا این فشار از مردم برداشته شود.
مسکن؛ دغدغه همیشگی معلولین است
یکی از شهروندان نابینای استان در گفتگو با خبرنگار "تیتریک" گفت: با اینکه در سال های گذشته نیز رای دادم ولی تغییری در رفاه و آسایش مان حاصل نشد؛ باز برای پاسداشت کشورم رای می دهم.
وی ادامه داد: من و همسرم هر دو معلول نابینا هستیم زندگی مان شیرین و خوب است ولی هزینه های بالای زندگی از جمله مسکن برای من معلول در کنار هزینه های خودمان به شدت رنج آور است.
زهرا میرقاسمی افزود: من در خانه ای ۴۰ متری در یک منطقه دورافتاده زندگی می کنم چون با پولی که ما داشتیم فقط توان کرایه مسکن در این منطقه با این متراژ را داشتیم.
این شهروند تاکید کرد: من و امثال من چون معلول شدیم حق زندگی کردن نداریم؟ چرا هر رییس جمهوری که می آید برنامه ای غنی برای این قشر جامعه ندارد؟ از رییس جمهور آینده می خواهم معلولین را دریابد.
هزینه های زندگی معلولین بسیار بالا رفته است
شهروند ناشنوا و لال دیگری در گفتگو با خبرنگار "تیتریک" گفت: هزینه های باتری سمعک به شدت بالا رفته است و من برای شارژ باتری خودم و دو فرزندم باید ماهانه مبالغ زیادی را در کنار مخارج زندگی کنار بگذارم گاهی وقتها کیفیت این باتری ها به شدت بد است و در ماه دو بار باید هزینه باتری سمعک دهم.
علی غلامی ادامه داد: در زمان شیوع کرونا که مردم ماسک می زنند؛ معلولین ناشنوا در عذاب هستند اما صدای ما به هیچ کس نرسید زیرا ما با لب خوانی با مردم عادی ارتباط برقرار می کنیم.
وی افزود: اصلا در کشور برای معلولین چه از نظر رفاهی و چه از نظر امکانات، شغل و ... هیچ تدبیری اندیشیده نشده است.
این شهروند تاکید کرد: رای دادن رسالت است و من رای می دهم اما رییس جمهور برای جامعه معلول دغدغه داشته باشد و این قشر جامعه را ببیند؛ هزینه های زندگی ما معلولین بالاست و واقعا تامین آنها سخت است.
الهه ملاحسینی – تیتریک
انتهای پیام/
