تعیین تکلیف طرحی ۱۰ ساله؛ رتبه بندی معلمان در ایستگاه بهارستان
صحبت از طرحی است که یک دهه از زمزمه‌های اولیه آن می‌گذرد، اما روند به ثمر رسیدنش آنقدر کند و در کشاکش انواع و اقسام تصمیم‌ها، تغییرات مدیریتی، سیاستگذاری‌ها و موانع قانونی بوده است که همچنان در به نتیجه رسیدن آن، اما و اگر‌های بسیاری مطرح است.
براساس آخرین رفت و برگشت‌های طرح رتبه‌بندی معلمان میان دولت و مجلس قرار بر این بود تا از اول فروردین سال ١۴٠٠، این طرح برای معلمان اجرایی شود و صحبت از این برنامه‌ریزی تا همین یکی دو ماه پیش همچنان مطرح می‌شد، این موضوع در حالی بود که مشکل تامین بار مالی اجرای طرح اعلام شده بود و حتی رئیس مجلس گفته بود کمیسیون آموزش مجلس باید این موضوع را بررسی کند و زمانی که قطعی شد باید در صحن مجلس مورد رسیدگی قرار گیرد، بار مالی این لایحه باید از سوی دولت تأمین شود.
ارجحیت اجرای طرح رتبه بندی بر زمان آن
آنطور که شواهد نشان می‌دهد بار مالی در نظر گرفته شده برای اجرای طرح رتبه‌بندی در بودجه سال ١۴٠٠ برای رسیدن به مرحله اجرا دچار مشکل است.
قاسم احمدی لاشکی معاون حقوقی و پارلمانی وزارت آموزش و پرورش در این باره گفت که براساس آنچه در بند (و) تبصره ٢ قانون بودجه سال ١۴٠٠ آمده، ١۵٠ هزار میلیارد تومان در نظر گرفته شده است که ٢٠ هزار میلیارد تومان باید بین ١٢ مورد از جمله رتبه بندی فرهنگیان تقسیم شود، البته که مجلس شورای اسلامی اعلام کرده است مبلغ قابل توجهی را به این طرح اختصاص دهد.
او تاکید کرد: آنچه برای اجرای رتبه بندی در نظر گرفته شده عدد بزرگی
است بر این اساس تمام تلاش ما بر این است تا حداقل از شهریور ۱۴۰۰ طرح رتبه
بندی را برای معلمان اجرا کنیم تا این کار روی روال بیفتد و برای سال
آینده یعنی ۱۴۰۱ این کار را با اعتبار بهتر و بار مالی بیشتری دنبال کنیم.
رتبه‌بندی فرهنگیان طی یک دهه اخیر به انواع و انحای مختلفی اجرا شد و این بار سومین ویرایش آن به مجلس یازدهم رسیده است.
در این میان بند‌های مختلفی به آن اضافه یا از آن حذف شد و انتظار می‌رفت آنطور که در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش آمده است، این طرح در راستای جذب و تامین منابع انسانی وزارت آموزش و پرورش و زیر نظام تربیت معلم ومنابع انسانی گام بردارد و به زبانی ساده‌تر همانطور که بار‌ها مسئولان آموزش و پرورش اعلام کرده اند اجرای رتبه بندی صرفا برای افزایش حقوق معلمان مطرح نمی‌شود بلکه ارتقای شایستگی‌های حرفه‌ای آن‌ها را هدف قرار داده است.
با این وجود جامعه فرهنگیان برخی موارد را از مشکلات و ایرادات اساسی لایحه نهایی ارسال شده به مجلس می‌دانند که شامل موارد زیر است:
۱. یک پله تنزل برای همه معلمان، فقط یک بار با هیات علمی همسان‌سازی می‌شوید آن هم حداکثر با رتبه مربی و آموزشیار که اصلا وجود ندارد.مرتبه مربی پایین‌ترین مرتبه در بین اساتید دانشگاهی است و پایین‌تر از آن وجود ندارد و افزایش ناچیز خواهد بود.
۲. افزایش رتبه‌ها فقط منوط به مدرک است و مدرک دوم فرهنگیان در سال ۱۴۰۰ اعمال نمی‌شود بنابراین عملا ارتقا رتبه نخواهیم داشت.
۳. ماده ۹ یعنی ۶ ساعت اضافه کاری حذف نشده است و قطعا ۳۰ ساعت کار باید انجام شود.
۴- معلمان با سابقه با توجه به رسیدن به بازنشستگی و عدم فرصت برای رسیدن به رتبه‌های بالاتر افزایش ناچیزی خواهند داشت و ۶ ساعت اضافه باید فعالیت کنند در حقیقت افزایش دریافتی همان اضافه کاری است.
مجلس و معلمان در اجرای رتبه بندی به اتفاق نظر می رسند؟
با وجود این ایرادات و گلایه های معلمان علیرضا منادی رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس بیان کرد: نباید دریافتی معلم کمتر از ۸۰ درصد حقوق و فوق العاده‌های یک استاد دانشگاه که همتراز او در وزارت علوم است، باشد. این همترازی با توجه به اینکه اکثریت معلمان ما لیسانس و فوق لیسانس هستند، معادل سازی خواهد شد.
او همچنین به این نکته توجه داشت که در بررسی جدید به ازای ارتقای رتبه به ترتیب ۲۵، ۲۰، ۱۵، ۱۰، و ۵ درصد به مجموع حقوق، مزایا و فوق العاده‌های مستمر معلمان افزوده شود. یعنی اگر معلمی از رتبه معلم پایه به معلم ارشد برسد ۲۵ درصد و اگر از معلم ارشد به معلم خبره برسد ۲۰ درصد افزایش حقوق شامل او خواهد شد و درباره بار مالی این لایحه هم برای اینکه مشمول اصل ۷۵ قانون اساسی نشود با معاونت قوانین مجلس بررسی شده و مشکلی از این بابت وجود ندارد.
همین اظهارات محل اختلاف نظر میان معلمان و مجلس شده، از طرفی آموزش و پرورش هم اعلام آمادگی کرده است تا بعد از تصویب نهایی طرح، ایین نامه اجرایی را تدوین و آماده کند و این موضوع در حالی پیش می‌رود که برخی گلایه‌ها به لایحه فعلی وجود دارد. باید دید آیا در روند تصویب این لایحه ابهامات و گلایه‌های معلمان از لایحه فعلی چه سرانجامی پیدا می‌کند.
انتهای پیام/س
