گنجینه بزرگ آواهای موسیقی کشور در حال نابودی است/ آهنگ های وارداتی و تغییر ذائقه شنیداری جوانان

به گزارش گروه فرهنگی "تیتریک"؛ مدرس دانشگاه هنر به مناسبت روز "آواها و نواها" در گفتگو با خبرنگار "تیتریک" گفت: گنجینه بزرگی از آواها و نماهای موسیقی در ایران وجود دارد که متاسفانه در حال نابودی است.

محمد حسینی مطلق ادامه داد: زمانی که موسیقی اقوام ایرانی را بررسی می کنیم به مشاغلی می رسیم که موسیقی نقش اساسی در آن بازی می کند. برای مثال، موسیقی چوپانی به وسیله آواهایی ایجاد شده که ارتباط عمیقی با گله داری دارد.

وی افزود: موسیقی ایران به دو دسته شهری و محلی تقسیم شده که یکی از بخش های موسیقی محلی، توجه به عظمت موسیقیِ کار می باشد که متاسفانه تولیدات شایسته ای در این زمینه در سال های اخیر صورت نگرفته و در سایه غفلت مسئولین در حال از بین رفتن است.

این مدرس دانشگاه تصریح کرد: مردم شهرها و روستاهای مختلف در مقاطع گوناگون، ‌طی انجام کارهایی مانند کشاورزی، کشت، زرع، دامداری، صیادی و مشاغل دیگر برای فعالیت بیشتر و بهتر از موسیقی و آواها بهره می‌برند.

حسینی مطلق ادامه داد: موسیقیِ کار در ایران متعلق به چند منطقه محدود نیست و به نوعی همه استان‌ها، شهرها و روستاها (حتی مناطق دور افتاده) را دربرمی‌گیرد.

این کارشناس تاکید کرد: موسیقی های اصیل و سنتی برای مخاطب دهه ۶۰ و قبل از آن لذت بخش بوده و نوستالژی است.

وی گفت: نسل دهه ۸۰ به بعد، موسیقی و نوای درست به گوش آنها نرسیده و تامین این کمبود، رسالت مهم متولیان فرهنگی است.

حسینی مطلق ادامه داد: در جریان پیروزی انقلاب اسلامی هیچ هنری به اندازه موسیقی، بار فرهنگی کشور را به دوش نکشیده است.

وی گفت: باید هر استان به فراخور ظرفیت، پتانسیل و فرهنگ خود، موسیقی محلی متناسب با خود را تولید و در گنجینه ای ارزشمند آن را حفظ و نگهداری کند.

این مدرس دانشگاه در خاتمه خاطرنشان کرد: آواهای محلی قدمت دیرینه ای در فرهنگ اقوام مختلف ایران دارند و ریش سفیدان می توانند خاطره های خود را از موسیقی سنتی بازگو کنند و متولیان باید این ها را به رشته تالیف دربیاورند.

الهه ملاحسینی – تیتریک

انتهای پیام/