برای تسکین درد های آرتروز از گرما و سرما کمک بگیرید

گروه بهداشت و سلامت« تیتریک »80%افراد بالای سن 50 سال مبتلا به آرتروز ستون فقرات هستند، اما باید گفت که همه این مبتلایان خصوصا کسانی که به طور منظم ورزش می کنند، درد و ناراحتی ندارند. ساییدگی غضروف ها بر استخوان ها، عضلات، لیگمان ها( رشته هایی که به استخوان ها یا غضروف ها متصل می شود و مفاصل را تقویت یا حمایت می کند) و خصوصا رشته های عصبی مجاور مفاصل تاثیر می گذارد و دردهای شدیدی را به بیمار تحمیل و گاه حتی او را به کلی زمین گیر می کند. مهره های گردن و کمر، زانوها، آرنج و انگشتان مهم ترین بخش هایی هستند که دچار آرتروز می شوند.

10% افراد بالای 60 سال مبتلا به آرتروز زانو هستند. در اغلب موارد اولین نشانه های بروز بیماری پس از 50 سالگی نیز قابل تشخیص است. درد زانو را می توان نشانه بروز آرتروز زانو دانست که عده ای از مبتلایان به طور مداوم درد دارند اما عده دیگر فقط در هنگام پیاده روی یا بالا و پایین رفتن از پله ها احساس درد و ناراحتی داند.
آرتروز گردن و کمر جز آرتروز ستون فقرات به حساب می آیند. موقعیت هایی مانند ایستادن طولانی مدت، خم شدن زیاد، کشش گردن، بلند کردن اجسام سنگین و ... موجب بروز درد می شوند. در موارد حاد بیمار دچار کمر درد و گردن درد می شود. بیماران مبتلا به آرتروز کمر، غالبا از درد ناحیه پایین پشت شکایت دارند. در بیماران مختلف، درد کمر ممکن است شدید یا خفیف، به طور مداوم یا گاه گاه باشد و بیشتر در طول روز بدون اینکه به تغییر وضعیت کلی بستگی داشته باشد، بروز می کند. وقتی درد به پاها نیز سرایت می کند، راه رفتن نیز بسیار سخت می شود. آرتروز کمر یا در ناحیه دیسک( فاصله بین دو مهره) و یا در ناحیه نشیمنگاهی پایین ستون فقرات به وجود می آید. هنگامی که بیماری عصب سیاتیک را تحت تاثیر قرار می دهد، درد به پاها سرایت می کند. وقتی که دردهای کمر شدید باشد و یا مدت زمان زیادی طول بکشد، احتمال زیادی وجود دارد که بیمار قادر نباشد کارهای روزمره خود را انجام دهد و زمین گیر شود.
پزشک با شنیدن تشریح درد بیمار و یک سری معاینات پزشکی به آرتروز کمر مشکوک می شود وبرای اطمینان عکسبرداری تجویز می کند و غالبا پس از آن می تواند علت درد را تشخیص دهد. اما در برخی موارد برای تشخیص صحیح تر و کشف علل تشدید کننده درد، نیاز به آزمایشات دقیق تری مانند ام.آر.آی است. امروزه با پیشرفت دستگاه های تصویربرداری می توان تقریبا به طور 100% علت بیماری را تشخیص داد.
برای تسکین دردهای آرتروز کمر در وهله اول توجه به اصول بهداشت در زندگی، خصوصا یک ساعت پیاده روی در روز و خوابیدن روی تشک هایی با جنس مرغوب، بسیار مفید و لازم است. تشک باید حتی الامکان به اندازه کافی سفت باشد و حداکثر هر پنج سال یک بار تعویض شود. در ابتدا داروهای خوراکی مسکن و ضد درد برای بیمار تجویز می شود. با توجه به مرحله پیشرفت بیماری بیماری، ممکن است جلسات فیزیوتراپی و یا استفاده از کمربندهای مخصوص نیز توسط پزشک توصیه شود. اگر این روش ها مؤثر واقع نشد تزریق کورتیکوستروئید تجویز می شود که این تزریق با امواج رادیویی کنترل می شود.
برای بیمارانی که آرتروز باعث معلولیت و از کارافتادگی آنها شده است، هدف اصلی درمان ها، تسکین درد است. برای این افراد تمرینات ورزشی توصیه نمی شود، بلکه ماساژ آرام، ورزش در آب، شنا و ماساژ در آب گرم دریا مفید است. انجام روزانه برخی حرکات توسط فیزیوتراپ به خاطر بالا بردن قدرت حرکت این بیماران نیست، بلکه هدف فقط کمک به حفظ قوای باقی مانده است. فیزیوتراپ نیز باید بسیاربا دقت این حرکات را انجام دهد.
تغذیه صحیح و انجام تمرینات ورزشی؛ مهم ترین راهکارهای پیشگیرانه
مطالعات نشان می دهد که ارتباط تنگاتنگی بین اضافه وزن و آرتروز به خصوص آرتروز زانو وجود دارد. تحمیل وزن بالا به مفاصل می تواند درد را تشدید کند و علائم مربوط به آن مانند خشکی،‌ التهاب و... ده برابر می شود. در وهله اول لازم است تا برنامه غذایی متشکل از 4 گروه غذایی یعنی میوه ها و سبزیجات، غلات، شیر و لبنیات، گوشت و فراورده های آن حتما رعایت شود. به این ترتیب علاوه بر اینکه به وزن ایده آل می رسید،‌ سالم تر هستید و انرژی بیشتری خواهید داشت.
انجام تمرینات ورزشی منظم نیز باید کنار تغذیه صحیح در برنامه روزانه گنجانده شود. با ورزش ماهیچه ها تحریک شده و به رشد و تقویت آنها کمک می شود. علاوه بر این از مفاصل نیز محافظت می شود زیرا ماهیچه ها و بافت های محکم نقش حفاظتی قابل توجهی ایفا می کنند. ورزش کردن از 3 جنبه مهم اهمیت دارد؛ انعطاف پذیری، قدرت عضلانی و استحکام. انعطاف پذیری شامل تمرینات کششی می شود که به حفظ حرکت منظم مفاصل کمک می کند و درد را کاهش می دهد و موجب می شود ماهیچه ها بلندتر شده و با نرمی و انعطاف بیشتری کار کنند. تمرینات تقویت ماهیچه ها به محافظت مفاصل کمک می کند. ماهیچه های قوی مفاصل را بهتر محافظت و در حالت تعادل نگه می دارند. تمرینات استقامتی نیز حفظ انرژی در مدت طولانی را روی مفاصل تضمین می کند.
پیاده روی روزانه ساده ترین و در عین حال بهترین ورزش برای این بیماران است. اما نه به هر طریقی؛ بلکه باید روی سطح صاف ، با سرعت یکسان و کفش مناسب توصیه می شود و مدت آن نیز نباید از 30 دقیقه بیشتر باشد. شنا یکی دیگر از ورزش های مناسب بیماران مبتلا به آرتروز است. فقط باید دقت داشت که به خاطر اینکه در شنای قورباغه زانوها خم می شود و همین امر می تواند ساییدگی غضروف ها را تشدید کند، این نوع شنا مضر است. دوچرخه سواری نیز اگر روی روی سطح صاف و با سرعت ثابت باشد، ورزشی بسیار عالی است. علاوه بر این ورزش ها می توان به برخی حرکات نرمشی نیز اشاره کرد؛ مانند خم کردن زانوها در حالت دراز کشیده چون در این صورت روی غضروف ها فشار نمی آید و انقباض عضلات را در پی دارد . فقط باید توجه داشت که مدت هر بار انقباض از شش ثانیه بیشتر نباشد و بین دو بار انقباض، حتما شش ثانیه فاصله لازم است. این تمرینات را می توان هر روز در سه مرحله و در هر مرحله به طور متوسط 10 حرکت انجام داد. در مورد این تمرین ها حتما باید با پزشک معالج مشورت کرد زیرا مقدار و نوع آنها با توجه به سن و مرحله پیشرفت بیماری متفاوت است.
گرما و سرما راهی برای تسکین درد
درمان به روش گرما و سرما به تسکین علائم آرتروز در مدت کوتاه کمک می کند. این روش به خصوص زمانی که درد خیلی شدید باشد موثر است. دوش یا کمپرس آب گرم در موقع اسپاسم و خشکی ماهیچه ها می تواند درد را تسکین دهد. البته باید احتیاط کرد و کمپرس را روی مفاصل تحریک شده نگذاشت زیرا درد تشدید می شود.
سرما نیز روشی برای تسکین درد، کاهش التهاب و تسریع جریان خون در مفاصل خیلی متورم است. می توانید خیلی ساده چند تکه یخ را در پارچه ای بپیچید و روی موضع درد بگذارید. دقت داشته باشید یخ را مستقیم روی پوست نگذارید زیرا باعث سرما زدگی می شود.
منابع:www.Paris Match.fr
www.Passportsante.fr
 

قدس