چرا پاریس بر حمله به سوریه پافشاری می کند؟!

گروه بین المللی «تیتریک» ؛  آسوشیتدپرس در تحلیل خود می نویسد : در ساختمانی مخفی در شمال پاریس که مملو از رادارها و نقشه های دمشق است تصاویری دیده می شود که در آن خیابان ها مملو از تانک هاست و ساختمان های مخروب به چشم می خورند.

وجود این موارد در دفتر اصلی آژانس اطلاعات فرانسه نشان می دهد که این کشور تا چه حد از نزدیک تحولات سوریه را دنبال می کند.

"فرانسوا اولاند" رئیس جمهور فرانسه بر خلاف باراک اوباما، همتای آمریکایی خود، هنوز از لزوم حمله به سوریه سخن می گوید و این به آن دلیل است که سوریه زمانی مستعمره فرانسه بوده و پاریس می خواهد قدرت نظامی و دیپلماتیک خود را در این مورد نشان دهد. علاوه بر آن اصرار فرانسه برای حمله به سوریه دلایل دیگری نیز دارد.

تاریخچه

خاورمیانه شکل جدید خود را بعد از سقوط امپراطوی عثمانی و پایان جنگ جهانی اول بدست آورد. فرانسه نقشی تعیین کننده در شکل گیری خاورمیانه جدید داشت. در این میان سوریه و لبنان حکم دیگری برای فرانسه داشتند و نکته جالب اینکه بخش قابل توجهی از مردم لبنان و سوریه قادر به صحبت به زبان فرانسوی هستند.

فرانسه اساسا روابط بسیار نزدیکی با لبنان دارد و می خواهد از گسترش بحران سوریه به این کشور جلوگیری کند.

علاوه بر این مورد، ارتباطات میان سوریه و فرانسه موجب شده تا سوریه اساسا محل مناسبی برای فرانسویان افراطی باشد. بر اساس اعلام "مانوئل والس" وزیر کشور فرانسه، 110 شهروند فرانسوی به همراه شورشیان سوری در حال جنگ با حکومت بشار اسد هستند و این یعنی آنکه نیمی از تروریست های اروپایی حاضر در سوریه را فرانسوی ها تشکیل می دهند.

مقامات پاریس از این بیم دارند که این چهره های افراطی به فرانسه بازگردند و اقدامات تروریستی خود را در این کشور ادامه بدهند.

علاوه بر این، ترس استفاده از تسلیحات شیمیایی به شدت در فرانسه گسترده شده است. و این یکی از دلایل اصلی اصرار فرانسه بر آن است که دولت سوریه عامل استفاده از گاز اعصاب در تاریخ 21 آگوست در حومه دمشق است. بسیاری از مردم فرانسه اجدادی دارند که آنها در زمان جنگ جهانی اول با حمله گاز خردل مواجه شده اند و به این دلیل است که موضوع استفاده از تسلیحات شیمیایی تا این حد موجب نگرانی در جامعه فرانسه شده است.

 مستقل و مطلع

در اواسط جنگ جهانی دوم و در زمان حکمرانی ژنرال دوگل، فرانسه نشان داد که می تواند تصمیمات نظامی را بطور مستقل اتخاذ کند. این کشور همچنین با راه اندازی یک دستگاه اطلاعاتی قوی نشان داد که برای کسب اطلاعات نیازی به سرویس های جاسوسی آمریکا ندارد.

حمله به مالی در ابتدای سال جاری میلادی به بهانه مبارزه با القاعده نیز نشان داد که فرانسه می خواهد نشان دهد که می تواند به تنهایی تصمیمات نظامی اتخاذ کند.

نمونه مالی و قدرت نظامی فرانسه

حمله به مالی جسارت فرانسه را به غیر از بعد نظامی در موارد دیگر نیز نشان داد. شاخه القاعده اکنون از بخش زیادی از شمال مالی بیرون رانده شده، در عملیات نظامی که چند ماه طول کشید فقط هفت نفر از نظامیان فرانسوی کشته شدند در حالیکه اعلام شد صدها نفر از نیروهای القاعده در عملیات نظامیان فرانسوی در مالی کشته شده اند.

"مارک پیرینی" از دیپلمات های قدیمی اروپا و کسی که سابقه حضور در سوریه به عنوان سفیر فرانسه در اوایل به قدرت رسیدن بشار اسد را دارد، در این رابطه می گوید : حمله به مالی نشان داد که ارتش توانایی انجام عملیات نظامی در خارج از فرانسه را بدون آنکه تحت فرمان آمریکا باشد دارد.

تنها قدرت اروپا؟

بعد از آنکه پارلمان انگلیس با حضور نظامی این کشور در حمله به سوریه مخالفت کرد، فرانسه به عنوان تنها کشور اروپایی به همراه آمریکا از لزوم حمله به سوریه سخن گفت.

پیرینی در این رابطه می گوید : از نقطه نظر نظامی به وجود هیچ یک از کشورهای اروپایی نیاز نیست. تنها کشور اروپایی که موشک "تام هاوک" در اختیار دارد انگلیس است اما وقتی انگلیس درجنگ شرکت نمی کند بهترین گزینه بعدی موشک های اسکالپ فرانسه است.

اسکالپ نوعی موشک کروز است که قابلیت شلیک شدن از جنگنده ها را دارد.

در مورد اینکه فرانسه چرا تا این حد برای حمله به سوریه اصرار دارد، "هوبرت ودرین" وزیر خارجه اسبق فرانسه می گوید : پاریس می خواهد قدرت بیشتری را به اتحادیه اروپا نشان بدهد.

فرانسه می خواهد دیده شود

فرانسه به عنوان یکی از اعضای دائم شورای امنیت اگر تا کنون زوال نکرده باشد در حال زوال است. اولاند می خواهد با این موضوع مقابله کند و برای این هدف از شبکه گسترده دیپلماتیک کشورش استفاده می کند.

علاوه براین، حقوق بشر یکی از اصول انقلاب فرانسه است و به همین دلیل بوده که این کشور در جنگ های مختلف از بوسنی گرفته تا افغانستان شرکت کرده است. البته مورد عراق که در حدود یک دهه پیش رخ داد مستثنی بود زمانی که ژاک شیراک رئیس جمهور وقت فرانسه، با حمله به عراق مخالفت کرد.

ودرین در پایان می گوید : سوال این نیست که آیا ما این حمله را بدون آمریکا انجام می دهیم بلکه پرسش اصلی این است که آیا می توان این حمله را بدون تبعات انجام داد یا نه؟