"تیتر۱"/ معرفی کتاب:
"چه اتفاقی برایت افتاد"؛ یک کتابِ درمانگر
کتاب "چه اتفاقی برایت افتاد" با تمرکز بر اهمیت دوران رشد و تاثیر فزایندهٔ آن بر تشکیل جهان‌بینی و آسیب‌شناسی نوع پاسخ‌دادن افراد به عوامل بیرونی است.
به گزارش گروه فرهنگی "تیتریک"؛ کتاب «چه اتفاقی برایت افتاد؟» اثر اپرا وینفری و دکتر بروس دی پِری با ترجمه مریم نفیسی‌راد در انتشارات نسل نو اندیش منتشر شد.
کتاب چه اتفاقی برایت افتاد؟ گفت‌و‌گوهایی دربارهٔ آسیب‌روحی، تاب‌آوری و التیام در شمارگان ۵۰۰ و ۳۶۰ صفحه مصور با قیمت ۱۲۹۹۰۰ تومان منتشر شد.
این کتاب با تمرکز بر اهمیت دوران رشد و تاثیر فزایندهٔ آن بر تشکیل جهان‌بینی و آسیب‌شناسی نوع پاسخ‌دادن افراد به عوامل بیرونی است و از دیدگاه عصب‌شناسی و آوردن مثال‌های عینی در قالب گفت‌و‌گویی صمیمانه از سوی اپرا و دکتر بروس دی پری با زبانی قابل فهم و سلیس می‌پردازد.
ترجمهٔ کتاب نیز به نوبهٔ خود روان و دقیق است و کیفیت چاپ کتاب هم بالاست. از ویژگی این کتاب می‌توان به این موضوع اشاره کرد که کتاب خود به مثابهٔ یک درمانگر عمل می‌کند و علت بدبینی‌ها، واکنش‌های تند نشان‌دادن‌ها، اعتیاد به مواد روانگردان، بریدن بدن، روابط سمی، ترس‌ها، تکانشی رفتار کردن‌ها را می‌یابیم و با دانستن حقیقت وجودی و طرز عملکرد مغز، به بهتر شدن خود و بالارفتن کیفیت زندگی‌مان، و یا به قول دکتر بروس پری مجدداً تنظیم می‌شویم.
در کتاب می خوانیم:
اپرا: یکی از مهم‌ترین نکاتی که از پژوهشتان یاد گرفته‌ام، این است که کودکان خردسال بیش از آنچه ما فکرش را می‌کنیم، فرامی‌گیرند. هرچه سن شما کمتر باشد، ازنظر احساسی، وضعیت حساس‌تری دارید. مردم احساس می‌کنند مشکلی ندارد جلوی فرزندانشان دشنام بدهند. تصور می‌کنند می‌توانند درمقابل کودک خردسالشان باخشونت رفتار کنند. صدها برنامه داشته‌ام که مادران در آن گفته‌اند: «وقتی بزرگ‌تر شد، از پدر کودک‌آزارش جدا می‌شوم» ــ با این تفکر که فرزندشان بسیار کوچک‌تر از آن است که بفهمد، درحالی‌که دقیقاً عکس مسئله صادق است.
دکتر پری: بله! دقیقاً برعکس است. هرچه سنتان کمتر باشد، برای تفسیر دنیا به مراقب‌های خود ــ والدین و دیگر بزرگسالان ــ وابستگی بیشتری دارید. به‌عبارتی، کودک خردسال ازطریق لنزهای این بزرگسالان دنیا را تجربه می‌کند.
اگرچه کودک بسیار خردسال توانایی درک واژه‌های مورداستفاده در یک زبان را ندارد، بیشتر ارتباط غیرکلامی، مانند لحن صدا را درک می‌کند. کودکان خردسال در هر سخن پر از خشمی، توانایی احساس تنش و دشمنی را دارند و خستگی و ناراحتی و افسردگی کلام را درک می‌کنند. ازآنجاکه مغز در سال‌های اولیهٔ زندگی رشد سریعی داشته است و هزاران وابستگی دربارة طرز عملکرد دنیا ایجاد می‌کند، این تجربه‌های اولیه بیشترین تأثیر را بر نوزادان و کودکان خردسال می‌گذارند.
برای مثال: هنگامی‌که فرزندان، پدران کودک‌آزاری دارند، مغزشان مردها را به تهدید، خشم و ترس وصل می‌کند و این جهان‌بینی درونی‌سازی می‌شود ــ به‌عبارتی، مردها خطرناک و تهدیدآمیزند و به شما و عزیزانتان آزار می‌رسانند. اگر این جهان‌بینی ریشه داشته باشید، تصور کنید اگر یک معلم یا مربی مذکر داشته باشید، چه اتفاقی روی می‌دهد. مرد جدید و سالمی را که کودک‌آزار هم نیست در زندگی مادرتان تصور کنید. او را با چه دیدی می‌بینید؟
اپرا: و اگر واژه‌ها یا قابلیت تشخیص چیزهایی که می‌بینید و احساساتتان را توسعه نداده باشید، فقط براساس «ارتعاش» عمل خواهید کرد. و ارتعاش درون خانه این است: ... این بد است.
دکتر پری: ارتعاش آن‌طور که شما توصیفش کرده‌اید، معادل با لحن احساس محیط است.
اپرا: بله! من باور دارم که همهٔ محیط‌ها لحن دارند. وقتی به‌عنوان یک غریبه وارد خانه‌ای می‌شوید که هم‌زبانتان نیستند، می‌توانید کاملاً حس کنید که آیا این مکان جایی است که به آدم‌ها عشق ورزیده می‌شود یا خیر. درست مانند وقتی‌که حس خوبی نسبت‌به جایی ندارید و متوجه می‌شوید چیزی مانند همیشه نیست. شاید نمی‌دانید چه چیزی، اما چیزی وجود دارد که این حس را به شما منتقل می‌کند.
الهه ملاحسینی _ تیتریک
انتهای پیام/ل
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
