دنیا بیشتر از «مظلومیت دلاورانه» ما استقبال کرده یا «مقاومت مقتدرانه» ما؟!
همه این سؤالات الزاماً سؤالات نویسنده نیست، بلکه بعضاً پرسش‌هایی است که درست یا نادرست نزد عموم مطرح است. در دل اغلب این سؤالات، برخلاف ظاهرش، جوابی نخوابیده و پیش‌فرضی مطرح نشده. اکثر این سؤالات به امید نیل به فهم بیشتر، در ورای پاسخگویی شایسته دست‌اندرکاران تنظیم شده.
گروه داخلی«تیتریک»؛
1: آیا برای اینکه بیش از این به جهانیان ثابت کنیم «امریکا شیطان بزرگ است، اما جمهوری اسلامی حسن نیت دارد» همان حد از دیپلماسی که در صحن سازمان ملل انجام شد کافی نبود؟!
2: آیا برای اینکه بیش از این به جهانیان ثابت کنیم «امریکا ظالم است، اما جمهوری اسلامی مظلوم» لزوما باید از اموری کوتاه بیاییم؟!
3: آیا اساساً برای جهانیان، مظلومیت ما موضوعیت و افتخار بیشتری دارد یا اقتدار ما؟!
4: تا همین جای کار، آیا دنیا بیشتر از «مظلومیت دلاورانه» ما استقبال کرده یا «مقاومت مقتدرانه» ما؟!
5: آیا همه اهداف عالی ما خلاصه در این شده است که دنیا بفهمد ما طرف مظلوم میز مذاکره با امریکا هستیم؟! این وسط، جای حفظ پرستیژمان، آن هم از موضع اقتدار همیشگی، قدیمی و ذاتی انقلاب اسلامی کجاست؟!
6: آیا برای اینکه بیش از این به جهانیان ثابت کنیم «خط قرمز امریکا، باطل (اسرائیل) اما خط قرمز جمهوری اسلامی، حق (فلسطین) است» لزوماً باید امتیازی به دشمن بدهیم؟!
7: آیا بهتر نبود قبل از دیدار وزرای خارجه ایران و امریکا و تماس تلفنی رؤسایجمهور که امتیاز ما به طرف مقابل بود، از ایشان بابت رفع تحریم لااقل در حوزه دارو، نفت، پول و خودرو تضمین می‌گرفتیم؟!
8: با توجه به سخن اخیر اوباما بعد از مذاکره که «گزینه نظامی همچنان روی میز است» آیا نباید مسیر دیگری جز دیدار بی‌واسطه با امریکایی‌ها پیدا کرد؟!
9: بر اساس مواضع اخیر کاخ سفید، آیا نمی‌توان استناد کرد که لااقل قسمت آخر سفر نیویورک، خارج از دایره «نرمش قهرمانانه» صورت گرفته؟!
10: آیا بهتر نیست به جای آنکه «کمبود وقت و بعضی ناهماهنگی‌‌ها» را دلیل عدم دیدار با اوباما بخوانیم، همین تغییر لحن دوباره کاخ سفید را بهترین شاهد تلقی کنیم مبنی بر اینکه اساساً حق داشتیم به درخواست دیدار حضوری میان رؤسایجمهور «نه» بگوییم؟!
11: آیا نمی‌توان با راهکاری غیر از شکستن بخشی از یک تابو، به اهل سازش فهماند که اصولاً خیری در مذاکره با امریکا نیست؟!
12: آیا حتماً و لزوما باید در ازای فهم اهل سازش، قسمی از برند 35 ساله ما به فروش برسد؟!
13: اگر بخواهیم فهم اهل سازش را مبنی بر عقلانیت راه مقاومت، نه مثلاً 60 درصد که 95 درصد ارتقا دهیم، مشخصاً چه امتیازات دیگری باید به دشمن بدهیم؟!
14: اگر بر اساس شواهد و قرائن متوجه شدیم که بخشی از نرمش ما در برابر طرف مقابل، کم یا کلاً غیر‌قهرمانانه بوده، جراحت وارده بر غرور ملی چگونه قابل ترمیم است؟!اگر است، هزینه مادی و معنوی این ترمیم چقدر است؟!
15: وقتی بیشترین «صدای واحد»ی که از امریکا شنیده می‌شود، همچنان ناظر بر خصومت است، چگونه می‌توانیم میان «گزینه نظامی همچنان روی میز ماست» و «ما ذره‌ای از حقوق ملت ایران و فرامین رهبر انقلاب کوتاه نمی‌آییم» به یک بازی «برد- برد» برسیم؟!
16: آیا عداوت ممتد، بنیادین، ذاتی و بی‌مرز دولت امریکا با ملت ایران از جنس اختلافاتی است که هر کشوری ممکن است با هر کشور دیگری داشته باشد که ما در این باب هم حرف از بازی «برد- برد» می‌زنیم؟!
17: اگر افسار، بلکه قلاده کاخ سفید دست صهیونیست‌هاست و اگر اسرائیل از یک سو «خط قرمز ایجابی امریکا» و از سوی دیگر «خط قرمز سلبی جمهوری اسلامی» است، چگونه می‌توان از ورای مذاکره با یانکی‌ها، به نتیجه «برد- برد» رسید؟!
18: در مسابقات فوتبال، بعضی بازی‌ها «حذفی» است، یعنی یک طرف باید ببازد و یک طرف باید ببرد. ما منکر شیک و با کلاس بودن افه
«برد- برد» نیستیم اما آیا جز این است که مستند به آرمان‌ها، سوابق، دلایل و شواهد، رقابت میان امریکا و جمهوری اسلامی همواره «حذفی» بوده و همچنان هم «حذفی» است؟!در تاریخ جمهوری اسلامی، کجا، هم ما برده‌ایم، هم امریکا؟!و کجا، هم ما شکست خورده‌ایم، هم امریکا؟!
19: وقتی دولت امریکا تعطیل، بودجه امریکا در‌به‌در، ابرقدرتی امریکا زیر سؤال و «مرگ بر امریکا» جهانشمول است، وقتی ارتش امریکا از حمله نظامی به سوریه ناتوان، از کنار گذشتن اسد عاجز و در تقابل اسرائیل با جبهه مقاومت، همواره طرف مغلوب و مستأصل ماجراست، وقتی امریکا در فتنه 88 با سیلی مردمی 9 دی مواجه شد و هم اینک نیز از یک ثانیه تأخیر در برگزاری انتخابات‌های ما درمانده است، آیا بهتر نیست همچنان برد جمهوری اسلامی را امتداد بدهیم و باخت دشمن را؟!
20: اگر یکی از اهداف تحریم، منزوی کردن جمهوری اسلامی بوده، سران کاخ سفید بفرمایند به جز جمهوری اسلامی، دقیقا منت کدام کشور دیگر را برای حتی یک دیدار مختصر در راهروی سازمان ملل کشیده‌اند؟!با این حساب، اولاً آیا بهتر نیست درباره تحریم خیلی هم حالا بزرگنمایی نکنیم؟!و ثانیاً مقابله با تحریم را بیش از مذاکره، از طریق جهاد اقتصادی و همت و کار مضاعف انجام دهیم؟!
منبع: دانا
ارسال نظر
اخبار برگزیده
