- کاریکاتور/ تاج شاهی بزرگتر از قد و قواره چارلز سوم و کامیلا
- کاریکاتور/ ترامپ خطرناکتر از همیشه!
- افزایش ۸۰ درصدی تلفات نوجوانان و جوانان آمریکایی/ قاتلانی از نوعِ سلاح گرم تا سرطان + فیلم
- ویتامینی که مغز را جوان می کند/ بهترین راه برای اصلاح خلق و خو
- وقتی تنش میان ابرقدرت ها تشدید می شود/ تبدیل کلمات به عمل؛ بدترین سناریوی جهان
جمعه ۱۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 May 03
بین‌الملل «تیتر یک» گزارش می‌دهد؛
دولت کره جنوبی بحران جمعیت را حل می‌کند
کره جنوبی با پایین‌ترین نرخ زاد و ولد در جهان، با یک فاجعه جمعیتی و اقتصادی رو به رو است.
به گزارش گروه بین‌الملل «تیتر یک» به نقل از الجزیره؛ والدین کره جنوبی با پول نقد تشویق می‌شوند، اما کارشناسان می‌گویند پول به تنهایی نمی‌تواند مشکلات باروری این کشور را برطرف کند.
کوون جانگ هو و چو نام هی در آپارتمان خود در حومه سئول اخیراً پشت میز آشپزخانه نشستند تا بودجه ماهانه پسر ۱۷ ماهه خود جو-ها را تعیین کنند.
کوون، که به عنوان گوینده با یک‌ایستگاه رادیویی محلی کار می‌کند، در حالی که اعداد و ارقام را بررسی می‌کرد، به الجزیره گفت: «اگر چیز‌های غیرضروری نخرید و از حمایت دولت استفاده نکنید، بزرگ کردن نوزاد در کره جنوبی مقرون به صرفه است.»
چو، که در مرخصی زایمان است و مانند اکثر زنان کره جنوبی، نام خانوادگی همسرش را ندارد، افزود: «در ساختمان ما، حتی یک مرکز تحت حمایت دولت محلی وجود دارد که می‌توانید چیز‌هایی مانند اسباب‌بازی یا کالسکه را به رایگان قرض کنید.»
کوون گفت: «خوب است که دولت برای خانواده‌هایی که از قبل می‌دانند بچه می‌خواهند، حمایت می‌کند، اما برای مقابله با مشکل نرخ پایین زاد و ولد باید عوامل دیگری را در نظر گرفت.»
کره جنوبی با پایین‌ترین نرخ زاد و ولد در جهان، با یک فاجعه جمعیتی و اقتصادی رو به رو است. در سال ۲۰۲۲، میانگین تعداد نوزادان مورد انتظار برای هر زن کره جنوبی به ۷۸ کاهش یافت که از پایین‌ترین رکورد قبلی ۸۱ در سال قبل کاهش یافت.
نرخ جایگزینی در کشور‌های توسعه یافته (تعداد تولد‌های مورد نیاز برای ثابت نگه داشتن جمعیت) معمولاً حدود ۲. ۱ است.
برای معکوس کردن این روند، دولت‌های مرکزی و محلی کره جنوبی در تلاش هستند تا برای هر کسی که فرزندی به دنیا می‌آورد، پرداخت‌ها و سایر مزایا را فراهم کنند.
کره جنوبی که در طول یک نسل از فقر به وضعیت کشور توسعه یافته رسید، به دلیل امنیت اجتماعی قوی خود شناخته شده نیست. هزینه‌های اجتماعی آن در میان کمترین هزینه‌های سازمان همکاری اقتصادی و توسعه قرار دارد، اما حتی در مقایسه با کشور‌های اروپایی که به‌خاطر سیستم‌های رفاه اجتماعی به‌خوبی توسعه‌یافته‌شان شناخته می‌شوند، که بسیاری از آن‌ها «پاداش‌های نوزاد» خود را در پاسخ به نرخ‌های پایین زاد و ولد اجرا کرده‌اند، طرح‌های کره جنوبی سخاوتمندانه هستند و با رشته‌های کمی همراه هستند.
از سال ۲۰۲۲، مادران پس از تولد فرزند، ۲ میلیون وون (۱۵۱۰ دلار) پول نقد دریافت کرده‌اند که بیشتر از فرانسه معروف سوسیالیستی است.
خانواده‌ها ماهانه ۷۰۰۰۰۰ وون (۵۲۸ دلار) برای نوزادان تا یک سال و ۳۵۰۰۰۰ وون (۲۶۴ دلار) در ماه برای نوزادان زیر دو سال دریافت می‌کنند که این پرداخت‌ها به ۱ میلیون وون (۷۵۵ دلار) و ۵۰۰۰۰۰ وون (۳۷۷ دلار) به ترتیب در سال ۲۰۲۴ افزایش می‌یابد.
۲۰۰۰۰۰ وون دیگر (۱۵۱ دلار) در ماه برای کودکان تا سن مدرسه ابتدایی ارائه می‌شود، با پرداخت‌های اضافی برای خانواده‌های کم درآمد و والدین مجرد.
از دیگر مزایای آن می‌توان به هزینه‌های پزشکی برای زنان باردار، درمان ناباروری، خدمات مراقبت از کودک و حتی هزینه‌های قرار ملاقات اشاره کرد.
در منطقه‌ای در بوسان، دومین شهر بزرگ کره جنوبی، پاداش جداگانه برای زایمان سه بار یا بیشتر اخیراً از ۵۰۰۰۰۰ وون (۳۷۷ دلار) به ۱۰ میلیون وون (۷۵۵۲ دلار) افزایش یافته است و در منطقه روستایی جنوب غربی استان جئولا جنوبی، کمک هزینه ماهانه ۶۰۰۰۰۰ وون (۴۵۳ دلار) برای هر کودک به مدت هفت سال معادل ۵۰. ۴ میلیون وون (۳۸۰۰۰ دلار) ارائه می‌شود، اما اینکه آیا ریختن پول نقد می‌تواند به هر طریقی مشکلات جمعیتی کره جنوبی را کاهش دهد، مشخص نیست.
چو جو یون، مترجم زبان کره‌ای ۳۹ ساله در سئول که به مدت ۱۰ سال ازدواج کرده است، گفت که داشتن فرزند هرگز گزینه‌ای برای او نبوده و هیچ مقدار حمایت دولتی نظر او را تغییر نمی‌دهد.
چو به الجزیره گفت: «داشتن یک فرزند مسئولیت بزرگی خواهد بود، زیرا اساس آن این است که والدینم چگونه مرا بزرگ کرده‌اند، که استاندارد بزرگی برای زندگی کردن است.«من هرگز نمی‌خواستم یک فرد باردار باشم. من حرفه‌ام را فدای یک بچه نمی‌کنم.»
نام هیون وو، همسر چو، یک مدیر خلاق در صنعت تبلیغات است و این زوج علیرغم داشتن زندگی حرفه‌ای پرمشغله، وقت خود را با هم می‌گذرانند.
ما از اوقات فراغت مالی که داریم خوش‌مان می‌آید، لازم نیست نگران فرستادن کودکان به مدارس گران قیمت باشیم یا به پس‌انداز اضافی فکر کنیم. ما می‌توانیم روی خودمان ولخرجی کنیم و این تجمل اضافی را داشته باشیم.»
برای بسیاری از مردم کره جنوبی، انتخاب ازدواج نکردن یا بچه دار نشدن صرفاً یک اولویت است.
در یک نظرسنجی که سال گذشته توسط دفتر هماهنگی سیاست‌های دولتی انجام شد، ۳۶. ۷ درصد از افراد ۱۹ تا ۳۴ ساله تمایلی به بچه‌دار شدن نداشتند.
در سئول که پایین‌ترین نرخ زاد و ولد را در میان شهر‌ها و استان‌های کشور دارد، در نظرسنجی بنیاد زنان و خانواده سئول از هر ۱۰ جوان، ۶ نفر به همین شیوه پاسخ دادند.
طبق داده‌های نظرسنجی انجمن کره‌ای برای مطالعات رفاه اجتماعی، در میان زنان جوان کره جنوبی، تنها ۴ درصد ازدواج و والدین را ضروری می‌دانند و بیش از نیمی از آن‌ها هیچ کدام را در زندگی‌شان مهم نمی‌دانند.
در سال ۲۰۲۲، تنها ۱۹۲۰۰۰ ازدواج در کره جنوبی رخ داد، جایی که تولد‌های خارج از ازدواج به ندرت باقی مانده است، که پایین‌ترین رقم در تاریخ است.
کارشناسان اغلب نیاز به پرداختن به شبکه پیچیده‌ای از مسائلی اشاره کرده‌اند که خانواده‌ها را از بچه‌دار شدن باز می‌دارد، از جمله فرهنگ کاری طاقت‌فرسا، هزینه‌های سرسام‌آور مسکن و تحصیل و نابرابری جنسیتی.
در نظرسنجی که در اوایل سال جاری برای روزنامه Joongang Ilbo انجام شد، ۲۷. ۴ درصد از پاسخ‌دهندگان گفتند که بر این باورند که بار هزینه‌های مراقبت از کودکان دلیل اصلی نرخ پایین تولد است. از دیگر دلایل ذکر شده می‌توان به ناامنی شغلی، بی‌ثباتی مسکن و سایر عوامل اقتصادی اشاره کرد.
برخی از راه حل‌های بحث برانگیز که توسط سیاست‌مداران مطرح شده است شامل معافیت مردان دارای سه فرزند یا بیشتر از خدمت سربازی اجباری و اجازه دادن به کارگران داخلی خارجی برای کار با کمتر از حداقل دستمزد برای کاهش بار کار‌های خانه است.
یون سوک یول، رئیس جمهور کره جنوبی اخیراً اعلام کرد که هزینه ۲۸۰ تریلیون وون (۲۱۱ میلیارد دلار) برای این مشکل در ۱۶ سال گذشته شکست خورده است و خواستار «اقدامات جسورانه و مطمئن» برای مقابله با این بحران شد، با این حال، دولت انگیزه‌های مالی را دو برابر کرده است.
پروفسور سونگ دایونگ، استاد رفاه اجتماعی در دانشگاه ملی اینچئون، گفت که کمک هزینه نقدی راه حل بلندمدتی نیست.
سانگ به الجزیره گفت: «فرزندپروری به معنای حمایت مالی برای دو سال اول زندگی کودک نیست. تا زمانی که کودک بزرگ نشده باشد، امکان ارائه سطوح بالایی از مزایای والدین وجود ندارد.»
کوون جانگ هو و چو نام هی که در ایلسان در ۲۵ کیلومتری شمال پایتخت کره جنوبی زندگی می‌کنند، وقتی پسرشان مدرسه ابتدایی را شروع می‌کند، چالش‌های بزرگتری را پیش‌بینی می‌کنند.
برای افرادی که در شهر‌های بزرگ زندگی می‌کنند و آرزو‌های بالایی دارند، رقابت برای فرستادن فرزندان‌مان به بهترین مدارس افزایش می‌یابد. چاره‌ای جز خرج کردن پول برای هاگوون‌ها ندارید.
در سال ۲۰۲۲، مخارج کره جنوبی برای آموزش خصوصی رکورد جدیدی را به ثبت رساند، به طوری که مجموع هزینه‌های سالانه به ۲۶ تریلیون وون (۱۹. ۶ میلیارد دلار) رسید و تقریباً ۸۰ درصد از کل دانش‌آموزان به نوعی آموزش خصوصی دریافت کردند.
کوون گفت: «همیشه این فشار وجود دارد که از بقیه جلوتر باشیم.»
سانگ، استاد دانشگاه، گفت که دولت باید به جای حمایت مالی به تنهایی، بر ایجاد محیطی تمرکز کند که والدین بتوانند بین کار و مراقبت از کودکان تعادل ایجاد کنند.
کره جنوبی برخی از طولانی‌ترین ساعات کاری را در میان کشور‌های توسعه یافته دارد و در فهرست سالانه سقف شیشه‌ای اکونومیست به عنوان بدترین کشور OECD برای زنان برای دستیابی به فرصت‌های برابر در محل کار رتبه‌بندی شده است.
سانگ با تأکید بر نیاز به محیطی که زنان پس از زایمان «از بازار کار اخراج نشوند» گفت: «این باید شامل سیاست‌هایی مانند استفاده از تمام مرخصی‌های والدین، کاهش ساعات کار و ترتیبات کاری انعطاف‌پذیر باشد».
اگرچه نگرش‌های سنتی مردسالارانه کره جنوبی به تدریج در حال تغییر است، اما اغلب از زنان انتظار می‌رود و در برخی موارد احساس وظیفه می‌کنند که پس از زایمان، مادری تمام وقت شوند.
چو جو یون، مترجمی که قصد دارد بدون فرزند بماند، معتقد است که ساختار اجتماعی و ادراکات باید برای رسیدگی به نرخ زاد و ولد در کره جنوبی تغییر کند. این فقط یک شخص، یک دولت یا یک نسل نیست که باید تغییر کند. حتی ممکن است چندین بخش باشد.
الهه ملاحسینی _ تیتر یک
انتهای پیام/ل
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
