«تیتر یک» گزارش میدهد؛
سارا عبدالملکی؛ رکورددار قایقرانی در ایران
آنچه در ادامه میخوانید ابعاد جدیدی از زندگی سارا عبدالملکی است، روی خوش زندگی ورزشکار کرجی که در میان حواشی اخیر گم شد.
به گزارش گروه استانی تیتر یک، ۲۸ساله و ساکن محمدشهر کرج است، از ۲۴ سالگی عضو تیم قایقرانی شده است، البته از اوان نوجوانی ورزش را دنبال میکرد.
۱۵ سالگی با عضویت در تیم ملی راگبی، دو دوره به رقابتهای جهانی اعزام شد و مدرک بین المللی داوری راگبی را هم در کارنامه دارد.
مدرک مربیگری بینالمللی راگبی را هم به دست آورد و در ۱۸ سالگی جوانترین داور بین المللی راگبی شد اما یک تصادف مسیر زندگیاش را عوض کرد.
سارا عبدالملکی در گفتگو با خبرنگار تیتر یک، میگوید؛ هندبال، دو و میدانی، ووشو را دنبال میکردم و رشته تحصیلیام تربیت بدنی بود.
پس از تصادف اغلب کارها را نمیتوانستم انجام دهم و ناچار شدم ادامه فعالیت ورزشیام را در عرصه پارالمپیک دنبال کنم.
به واسطه زنده ماندنم خدا را شکر کردم، البته ۶ ماه زمان برد خودم را پیدا کنم به گونهای که در حال حاضر حتی رانندگی هم میکنم.
در بخش پارالمپیک با پرتاب نیزه ورزش را شروع کردم اما هیجانی برای من نداشت و قایقرانی بیشتر با روحیهام سازگار بود.
یکی از ۱۰ ورزشکار برتر قایقرانی جهان هستم
هر کسی در قایقرانی نمیتواند موفق شود، در کلاس KL1 کمتر از ۱۰ نفر توانستهاند خود را به مقامهای بالا برسانند و به مسابقات اعزام شوند.
عبدالملکی با ابراز خوشحالی از اینکه ۱ نفر از ۱۰ نفر برتر جهان است، ادامه میدهد؛ قایقرانی سختیهای خاص خود را دارد.
اگر چه لباسها و قایق یخ میبندد، اما علاقه مهمتر از این اتفاقات کوچک است، بعضا به واسطه طوفان داخل آب افتاده ام.
تا مرز غرق شدن پیش رفتهام، هوای شرجی و تاول زدن کف دستها را به جان میخرم اما معتقدم هر که طاووس خواهد جور هندوستان کشد.
در ایران رکورددار هستم و به تازگی نائب قهرمان آسیا شده ام، البته احتمال حضورم در مسابقات پارآسیایی هم وجود دارد.
رکورد کشور با اختلاف بسیار زیاد یعنی ۱/۲۲ دست من است و در آسیا هم رکورد ۱/۱۸ را ثبت کردم.
سن قهرمانهای المپیک زیاد است و تجربه حرف اول را میزند، قایقرانی را میتوان تا ۴۵ سالگی ادامه داد و رکوردهای بیشتری زد.
برتری رقبایم این است که سالهای زیادی پارو زدهاند و من تجربه کمتری دارم، کلاس من KL1 و یکی از سختترین کلاسهای قایقرانی است.
دنبال حمایت نیستم و هیچ وقت انتظار نداشتم، آرام و بیسر و صدا ورزش را ادامه دادم، همواره سعی کردم بدون حاشیه باشم.
از کسی نخواستهام حمایت کنم، حتی رئیس اداره ورزش البرز یا هیأت استان را نمیشناسم، البته آنها هم پیگیر فعالیت من نشدهاند.
مایل به صحبت درباره حواشی اخیر نیستم
عبدالملکی میگوید: نمیدانم از کجا! شاید مسئولین صفحهام را دنبال کردهاند، با من هماهنگ شدند و منزل آمدند، بعد اتفاقاتی رخ داد که برای من غیر منتظره بود.
دیگر حتی دوست ندارم راجع به این موضوع صحبت کنم، شاید برخی از انسانها تمایل به در حاشیه ماندن یا دیده شدن دارند.
واقعاً نمیخواستم با آن پست اینستاگرامی وارد حاشیه شوم، ناراحت بودم و صرفا اقدام مدیران برای من سوال شد.
البته پاسخ خیلی خوبی از آن اتفاق گرفتم، همین که مردم کنارم بودند و بدون اینکه مرا از نزدیک ببیند از من حمایت کردند، برایم قشنگ بود.
پول در زندگی ما هست و گاهی نیست اما هر کسی نمیتواند به محبوبیت دست پیدا کند و در دل مردم جایی داشته باشد.
محبوبیت را به هر چیزی ترجیح میدهم، شاید کم کاری از من بوده اما مسئولین هم کم کاری کردهاند چون قهرمانان را نمیشناسند.
همین شورای شهری که منزل ما آمدند روزی که از مسابقات آسیایی برگشتم باید به استقبالم میآمدند.
ستاره احمدی – تیتر یک
انتهای پیام/
ستاره احمدی – تیتر یک
انتهای پیام/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده