شنبه ۱۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 May 04
درمان شکستگی مچ دست
شکستگی مچ دست از وقوع آسیب و تمایل به ترک یا شکستن استخوان‌ها در ناحیه مچ دست ناشی می‌شود.
گروه سبک زندگی «تیتر یک»؛ شکستگی مچ دست از وقوع آسیب و تمایل به ترک یا شکستن استخوان‌ها در ناحیه مچ دست ناشی می‌شود. مچ دست، قسمتی از ساختار دست است که شامل ۵ استخوان کوچک (متاکارپال) می‌شود.
شکستگی این ناحیه ممکن است به‌دلیل واردشدن ضربه مستقیم به دست یا سقوط بدن روی دست باشد. همچنین فعالیتهای ورزشی که شامل عملکردهای درشت دست مانند وزنه‌برداری، ورزش‌های تماسی مثل ورزش‌های رزمی هستند و فعالیتهای روزمره مانند بلند‌کردن اشیاء سنگین نیز می‌توانند عواملی باشند که منجر به شکستگی می‌شوند.
علائم شکستگی مچ دست
اگر در حین فعالیتهای روزمره یا انجام ورزش، مچ دست ما آسیب ببیند چطور متوجه شکستن آن بشویم؟ به نظر بعضی از پزشکان، علائم شکستگی مچ دست می‌تواند موارد زیر باشد که شما می‌توانید درپی حادثه آنها را شناسایی کنید.
اولین علامت درد شدید است. شکستگی استخوان قطعا با درد زیادی همراه است که می‌تواند در محل استخوان و همچنین اطراف آن حس شود. بنابراین، شکستگی علاوه‌بر ایجاد درد در ناحیه مچ، می‌تواند بازو نیز به درد آورد.
شکستگی ممکن است با تورم و بزرگ‌‌شدن ناحیه مجروح همراه باشد. تورم ممکن است در همان لحظه وقوع شکستگی یا چند ساعت پس از آن ظاهر شود.
شکستگی می‌تواند منجر به کبودی ناحیه مچ دست شود. این کبودی ممکن است در ناحیه شکستگی یا اطراف آن دیده‌شود و نشانه‌ای از خون‌ریزی درونی باشد.
محدودیت در حرکت مچ دست یک نشانه دیگر از شکستگی است. شما ممکن است احساس کنید که نمی‌توانید به طور طبیعی مچ دست خود را حرکت دهید یا درد زیاد و عدم ثبات در حرکت را تجربه کنید.
در برخی موارد، شکستگی باعث تغییر در شکل و قرارگیری استخوان‌ها می‌شود. ممکن است مشاهده کنید که استخوان‌های مچ دست جابه‌جاشده و شکل غیرطبیعی ایجاد کرده‌اند.
تشخیص شکستگی مچ دست
تشخیص شکستگی به عهده پزشک متخصص ارتوپدیست یا جراح دست است. درصورتی‌که شما مشکوک به شکستگی مچ دست هستید، بهترین راه‌حل این است که به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیقی برای شرایط خاص شما قائل شود. از طریق مراحل زیر، پزشک می‌تواند شکستگی را تشخیص دهد:
مصاحبه و تاریخچه بیماری: دکتر شکستگی مچ دست در ابتدا با شما درباره علائم و نشانه‌ها صحبت می‌کند و سوابق پزشکی و تاریخچه بیماری شما را جمع‌آوری می‌کند.
بررسی فیزیکی: پزشک با بررسی مچ دست شما به‌دنبال علائمی مانند درد، ورم، تورم، قرارگیری غیرطبیعی و محدودیت حرکت می‌گردد.
تصویربرداری: برای تأیید تشخیص شکستگی، پزشک ممکن است از روش‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس (X-ray)، کامپیوتریزه توموگرافی (CT scan) یا مغناطیس‌نگرش (MRI) استفاده کند. این تصاویر به پزشک کمک می‌کنند تا شکل و محل شکستگی را مشاهده کند.
آزمایشگاهی: در برخی موارد، پزشک ممکن است نمونه خون را جهت اندازه‌گیری سطح بیش فعالیت آنزیم‌ها و مواد شیمیایی مرتبط با شکستگی مثل CK-MB ،D-dimer و آلانین آمینوترانسفراز (ALT) درخواست دهد.
درمان شکستگی مچ دست
روش‌های درمانی متفاوتی برای کاهش درد ناشی از شکستگی و بهبود آن وجود دارند که در ادامه به برخی از آنها اشاره خواهیم کرد.
در درمان شکستگی مچ دست، علاوه بر روش‌های جراحی و غیرجراحی، داروها نیز ممکن است به عنوان بخشی از درمان استفاده شوند. این داروها معمولاً برای کنترل درد، کاهش التهاب و پیشگیری از عفونت تجویز می‌شوند. در ادامه برخی از دسته‌های دارویی معمول در درمان شکستگی آورده شده است:
ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن، به عنوان ضددرد و ضدالتهاب استفاده می‌شوند. آنها می‌توانند به کاهش تورم و التهاب در منطقه شکستگی کمک کنند.
آنالژزیک‌ها نیز شامل مسکن‌ها مانند پاراستامول (آسپرین) و کدئین هستند که برای کاهش درد به‌کار می‌روند.
داروهای ضدعفونی در صورتی تجویز می‌شوند که شکستگی همراه با آسیب به پوست و بافت نرم بوده و عفونت محتمل باشد.
در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهایی که فرآیند بهبود و تقویت استخوان را تسریع می‌کنند، معرفی کند. این داروهای تقویت‌کننده استخوان اغلب شامل ویتامین D، کلسیم و بیسفوسفونات‌ها هستند.
مهار و استحکام‌بخشی یا تثبیت در شکستگی مچ دست یک قسمت بسیار مهم از درمان است. هدف اصلی این عملیات، اجازه‌دادن به استخوان‌های شکسته برای نیرومندشدن و بهبود کامل بدون حرکت نادرست است.
درصورتی‌که شکستگی به‌طور غیرجراحی درمان شود، معمولاً از روش‌های تثبیت غیرجراحی مثل گچ، سنگ‌چکش یا مهارکننده استفاده می‌شود. این وسایل به عضو مجروح اجازه می‌دهند استوار باشد و جابه‌جا نشود که در نتیجه امکان بازگشت سریع‌تر به فعالیتهای روزمره و بازسازی بهتر را فراهم می‌کند.
فیزیوتراپی در درمان شکستگی مچ دست نقش مهمی دارد. بعد از خروج از گچ در صورت استفاده از روش معالجه غیرجراحی، فیزیوتراپی به‌عنوان یک قسمت اساسی از برنامه درمانی استفاده می شود.
هدف اصلی این روش در درمان شکستگی، بازگشت سریع به فعالیتهای روزمره است. برنامه درمانی فیزیوتراپی بسته به شدت و نوع شکستگی ممکن است متفاوت باشد، اما تمامی برنامه‌های آن براساس اصول علمی و هدفمند ارائه می‌شوند. اهداف فیزیوتراپی به‌صورت زیر هستند:
کنترل درد: در ابتدا، فیزیوتراپی ممکن است از روش‌های درمانی مختلفی برای کاهش درد استفاده کند. این روش‌ها شامل استفاده از یخ، تقویت عضلات اطراف مچ دست و تمرینات مبتنی بر درد می شوند.
بازگشت به حرکت: فیزیوتراپ برای بهبود محدودیت حرکت، تمرینات مبتنی بر حرکت و ماساژ برای کاهش محدودیت حرکت و انعطاف‌پذیری مچ دست را بر عضله مورد نظر بیمار انجام می‌دهد.
تقویت و استحکام عضلات: برنامه‌های تمرینی برای تقویت عضلات اطراف مچ دست و ارتقاء استحکام عضلات اعمال می شود. این تمرینات شامل تمرینات ایزومتریک (بدون حرکت) و ایزوتونیک (با حرکت) است.
بهبود تعادل و کنترل: فیزیوتراپی می‌تواند بهبود تعادل و کنترل عضلات دست را تسهیل کند. تمرینات تعادل و استحکام عضلات کمک می‌کند تا استقامت و قوای دست برگردانده شود.
بازگشت به فعالیتهای روزمره و ورزش: هدف نهایی فیزیوتراپی در درمان شکستگی، بازگشت بیمار به فعالیتهای روزمره و ورزش است. فیزیوتراپی کمک می‌کند تا بیمار به‌طور ایمن و کامل به فعالیتهای قبلی خود بازگردد.
جراحی نیز یک روش درمانی است که انجام آن وابسته به جنس استخوان شکسته و نوع شکستگی دارد اما در بیشتر موارد، نیاز به جراحی وجود دارد تا استحکام استخوان را بهبود بخشد و بازسازی مناسب انجام شود.
جمع‌بندی
باتوجه به روش‌هایی که برای درمان شکستگی مچ دست بیان کردیم، می‌توان گفت این مشکل قابل حل است اما لازم است برای درمان به بهترین پزشکان شهر خود مراجعه کنید تا تحت نظر آنها درمان شوید.
منبع: مجله سلامت
انتهای پیام/ل
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
