جمعه ۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 May 10
فرازی از وصیت‌نامه شهید «رحیم باقرپور»
جوانان عزیز، مبادا در غفلت بمیرید، علی اکبر حسین (ع) را به یاد آورید که چگونه در راه هدف مقدّسش شهید شد.
گروه فرهنگی «تیتر یک»؛ شهید «رحیم باقرپور» فرزند حسین روز اول آبان‌ماه سال ۱۳۴۹ در روستای سعیدآباد از توابع ساوجبلاغ در خانواده‌ای مذهبی و متدین به دنیا آمد.
در کنار خانواده به تحصیل علم پرداخت و به همراه برادر در امر کشاورزی کمک‌حال خانواده بود.
کودک بود که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید، و با تشکیل بسیج مستضعفین به عضویت بسیج در آمد.
سال‌هایی از انقلاب و جنگ گذشت و رحیم یک نوجوانِ بسیجیِ پانزده ساله شد.
برای اولین‌بار سال ۱۳۶۴ به جبهه‌های کردستان اعزام شد و ۹ ماه در منطقه جنگی ماند.
سال ۱۳۶۵ برای بار دوم به دستور امام خود لبیک گفت و به جبهه‌های جنوب عزیمت شد.
روز ۳۰ دی‌ماه ۱۳۶۵ در منطقه شلمچه بر اثر اصابت تیر به گلو و ترکش خمپاره به پا، به درجه رفيع شهادت نائل آمد و در گلزار شهدای امامزاده اظهرالدین (ع) روستای اِیقَربُلاغ به خاک سپرده شد.
وصیت‌نامه شهید
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى مِنَ الْمُؤْمِنينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقاتِلُونَ في سَبيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَ يُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْراةِ وَ الْإِنْجيلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفى بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذي بايَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ * (توبه/۱۱۱)
با درود به یگانه منجی عالم بشریّت آقا امام زمان (عج) و نائب برحقّش امام خمینی (ره). امیدوارم که وصیت‌نامه اینجانب مورد قبول حق‌تعالی قرار بگیرد.
از برادران عزیزم می‌خواهم که سلاح مرا زمین نگذارند و شجاع و مقاوم باشند.
خواهران با حجاب خود اسلام را عزت بخشید.
از شما می‌خواهم برایم گریه نکنید. مظلومیت امام حسین (ع) را به یاد آورید که چه یاران باوفایی را تقدیم اسلام کرد، همانند علی اکبر (ع) و علی اصغر (ع) و عبّاس (ع) که خون آنها اسلام را تاکنون زنده نگه داشته است.
همه شما را به انجام واجبات الهی سفارش می‌کنم. نماز به‌پا دارید، روزه بگیرید و دعا بخوانید که هر چه داریم از همین‌هاست.
به دانش‌آموزان عزیز توصیه می‌کنم که درس‌هایشان را خوب بخوانند و در کنار درس به عبادت نیز بپردازند و سنگرهای علم و مدرسه را خالی نکنند.
من به جبهه آمدم تا دِین خود را نسبت به اسلام و قرآن اَدا کنم و امیدوارم که شما نیز در کنار سنگر علم و مدرسه، نماز و روزه و دعا را فراموش نکنید.
جوانان عزیز، مبادا در غفلت بمیرید، علی اکبر حسین (ع) را به یاد آورید که چگونه در راه هدف مقدّسش شهید شد. شما نیز بشتابید که آموزگار این راه سعادت حسین (ع) و اجدادش (ع) هستند.
ای امّت شهیدپرور، امام (ره) را تنها نگذارید و طول عمر امام را از خداوند بزرگ بطلبید و پشتیبان روحانیت باشید.
من با آگاهی کامل برای یاری دین اسلام به جبهه آمدم و به سوی خدا می‌روم، مثل همه شیران کربلا و امیدوارم که خون ناقابلم مورد قبول حضرت حق قرار گیرد.
از همه شما التماس دعا دارم.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی، خمینی (ره) را نگهدار. ۶۵/۱۰/۴
معصومه میرحسینی - تیتر یک
انتهای خبر/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
