آیین همسرداری
از اخلاق پیامبران حب و دوستی زنان است.
گروه فرهنگی «تیتر یک»؛ مسلمان همسر شایسته و صالحش را دوست میدارد، زیرا «از اخلاق پیامبران حب و دوستی زنان است» (۱). و این محبت را اظهار میکند و صریحاً به او میگوید: «دوستت دارم» تا اینکه هرگز از قلبش محو نگردد.
مسلمان با همسرش آمیزش میکند خصوصاً مواقعی که همسر تمایل دارد، زیرا تمام هم، فکر و علاقه زنان به همسران و مردان خود است و همواره در اندیشه آنهایند، عدهای از آنها به آمیزش علاقه شدیدی دارند و از آن لذت میبرند، اما خداوند حیاء در آنها قرار داده که از اظهار شرم میکنند، بنابراین بر همسر آگاه است این مسئله مهم را در رابطه خانوادگی فراموش نکند، بلکه در شوخی، بازی، ملاعبه، معاشقه و بوسیدن کوتاهی نکند که برای او لذت بخشتر و در گوارائی و لذت آمیزش اثر بسزایی دارد.
مسلمان به این نکته نیز باید توجه داشته باشد که در آمیزش نباید عجله به خرج دهد و فوراً خویش را از آن فارغ سازد، زیرا معمولاً زنان دیرتر از مردان به اوج لذت جنسی میرسند لذا باید مراعات آنها را نیز کاملاً بنماید.
(افراد زاهد منش و مقدس نباید این خیال را به خود راه دهند که این سرگرمی، انسان را از یاد خداوند و توجه به واقعیات باز میدارد، خیر) زیرا پیامبر(ص) میفرماید: «هر کار لهو، سرگرمی و بیفایدهای از مؤمن، باطل و بیاثر است جز سه کار: فراگرفتن سواری، تیراندازی، و ملاعبه و بازی با همسر، اینها حق هستند نه باطل، این از جفاء است که پیش از ملاعبه و بازی، آمیزش کند، بلکه بعد از ملاعبه و بازی هنگامی که همسر آمادگی آمیزش را یافت با او میآمیزد، او را اشباع میکند تا چشمش به دنبال غیر شوهرش نباشد». از آداب آمیزش آن است که جای خلوتی پیدا کند، آنچنان که کسی آنها را نبیند و حتی صدای نفس آنها را نشنود (۲) و از شیطان به خدا پناه برد، نکند اثری در نطفه گذارد، مسلمان در این حال نیز به یاد خدا است و ذکر خدا میگوید تا اگر خداوند فرزندی نصیبش کرد دوستدار اهل حق باشد.
اما وظیفه زن مسلمان آن است که از همسرش اطاعت کند، کارهای خانهاش را انجام دهد، بدون اجازهاش از خانه خارج نشود، در شوهرداری حسن تبعل به خرج دهد، زیرا جهاد زن همان «حسن تبعل» و خوب شوهرداری است. زن مسلمان هرگز نشوز اختیار نمیکند یعنی مانع از آمیزش همسرش نمیگردد، وگرنه خداوند و جمیع خلق خدا او را لعنت میکنند تا هنگامی که بازگردد و اطاعت همسرش را پیش گیرد (۳).
از مردان اجنبی و بیگانه خود را مستور میدارد، به هنگام سخن با مردان اجنبی نرم و ملایم و با بم و زیر خاص سخن نمیگوید، نکند شخصی که قلبش بیمار است طمع ورزد، بر مردان اجنبی و بیگانه نیز حرام است که به زن نامحرم نگاه کنند زیرا «نظر و نگاه از تیرهای شیطان است».
شوهر مسلمان مهر همسرش را میپردازد و یا ملتزم به آن میشود، و تضمین میکند، و در قلب نیز نیت اداء آن را دارد و لو مقدار مهریه پوست گاوی پر از طلا باشد، و اگر مهر قرار ندهد گویا زنا میکند (۴). آنکه مهر را قرار میدهد و قصد دارد نپردازد به منزله دزد و سارق است.
شوهر باید بدون منت متکفل مؤنه و هزینه همسرش اعم از خوراک، پوشاک، مسکن و تمام نیازمندیهایش بر حسب شأنش گردد و تا هنگامی که مطیع او است هرگز نمیتواند او را از چیزی از حقوقش محروم کند، نه میتواند او را بزند و نه ایجاد ناراحتی برایش بنماید.
یادآوری یک مطلب
مسلمان باید نفقه و هزینه زندگی پدر و مادر، اولاد و هر کسی که در ملک او است اعم از بردگان و حیوانات را بپردازد، حتی سگی که برای کاری مورد تعلیم قرار گرفته، خرج آن را نیز باید بدهد تا در پیشگاه خداوند مؤاخذه نشود و عاصی و فرمان نابردار به حساب نیاید.
وظایف همسران در مورد فرزندان
زن مسلمان هنگامی که حامله شد وظیفه بارداری در اسلام را مراعات میکند از جمله اینکه: غذای حلال میخورد تا در طفل اثر نیک بگذارد، از میوهها «به» میخورد که بوی فرزندش خوش و رنگ او سفید گردد. و آنگاه که وضع حمل نمود نخستین بار خرما، و رطب میخورد تا کودک حلیم و عاقل بار آید. (۵).
آنگاه که بشارت تولد نوزاد به پدر و مادر داده شد از پسر و دختری او نمیپرسند بلکه میپرسند: سالم و تندرست است؟ اگر سالم بود خداوند را میستاید و حمد و سپاس او را میگویند (۶).
اگر کودک دختر بود او را مولودی نیک میدانند زیرا خداوند نسبت به دختر رئوفتر و مهربانتر است تا پسر، دختر گلی است که باید آن را بوئید، و از مبارکی و میمنت زن است که نخستین کودک او دختر باشد.
زن مسلمان پس از تولد کودکش، او را با طهارت و یاد خدا شیر میدهد تا از سعادتمندان دو جهان قرار گیرد، حرام و چیز نجس نمیخورد، زیرا در شیر اثر میگذارد، شیر مادر برای کودک پربرکتتر از هر چیز دیگری است زیرا کودک با شیر مادر رشد میکند.
از این نظر که مولود در گرو عقیقه است، مسلمان برای کودک خود عقیقه میکند (۷) و حداقل ده نفر از مسلمانان را در این عقیقه دعوت میکند و اگر بیش از ده نفر باشند فضیلتش بیشتر است.
مسلمان کودکش را در همان هفته اول ختنه میکند، چه ختنه از سنتهای آئین حنیف است. ختنه در این وقت در روئیدن گوشت و عدم آلودگی تأثیر به سزائی دارد (۸). همچنین مسلمان نام خوبی برای کودکش انتخاب میکند (۹)، او را خوب تربیت میکند، آداب نیک به او میآموزد، او را دوست میدارد، به او رحیم و مهربان است، همچون کودکان با او بازی میکند، وی را میبوسد، و اگر به او وعدهای داد وفا میکند، به اندازهای که قدرت دارد کارش را میپذیرد و از آنچه درخور قدرتش نیست صرفنظر مینماید، هفت سال او را آزاد میگذارد که بازی کند و هفت سال دوم به او کتاب، قرآن و حلال و حرام میآموزد، در این دوره شنا و تیراندازی نیز به او یاد میدهد، برای تمام این کارها از طرف خداوند ثواب و اجر فراوان دارد (۱۰).
پینوشتها:
۱. قال أبو عبد الله(ع): «من أخلاق الأنبیاء صلی الله علیهم حب النساء» (کافی جلد ۵ ص ۳۲۰).
۲. به کافی جلد ۵ باب «کراهیة أن یواقع الرجل أهله و فی البیت صبی» ص ۴۹۹ مراجعه فرمائید.
۳. به جلد ۵ کافی باب «حق الزوج علی المرأة» ص ۵۰۶ مراجعه فرمائید.
۴. «حماد بن عثمان» از امام صادق(ع) نقل میکند که: «من تزوج المرأة و لا یجعل فی نفسه أن یعطها مهرها فهو زنا». ولی باید توجه داشت که این دلالت بر بطلان ازدواج نمیکند، چه فقهاء نیز فتوا به صحت ازدواج و ثبوت مهر المثل میدهند.
و نیز امام صادق(ع) میفرماید: «من أمهر مهرا ثم لا ینوی قضائه کان بمنزلة السارق» (کافی جلد ۵ ص ۳۸۳).
۵. کافی جلد ۶ باب «ما یستحب أن تطعم الحبلی و النفساء» ص. ۲۲
۶. کافی جلد ۶ باب «تسویة الخلقة» ص. ۲۱
۷. به جلد ۶ کافی باب «العقیقة و وجوبها» ص ۲۴ مراجعه فرمائید.
۸. «مسعدة بن صدقة» از امام صادق(ع) نقل میکند که فرمود: «اختنوا أولادکم بسبعة أیام فانه أطهر و أسرع لنبات اللحم و ان الارض لتکره بول الأغلف» (کافی جلد ۶ باب «التطهیر» ص ۳۴).
۹. به باب «الأسماء و الکنی» کافی جلد ۶ ص ۱۸ مراجعه فرمائید.
۱۰. به باب «تأدیب الولد» کافی جلد ۶ ص ۴۶ و باب «حق الأولاد» و باب «بر الأولاد» همان کتاب صفحات ۴۸ تا ۵۱ مراجعه فرمائید و در آنجا آمده است.
منبع: حوزه
انتهای خبر/ل
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده