پرستار البرزی:
درد بیمار هرگز برای پرستار عادی نمیشود
پرستاری البرزی گفت: بعد از گذشت ۲۳ سال سابقه کار در رشته پرستاری، هنوز درد و رنج بیماران برایم تکراری و عادی نشده است.
به گزارش گروه استانی «تیتر یک» به نقل از «البرزخاتون»؛ زهرا مقدم یکی از پرستاران استان البرز که ۲۳ سال است در این عرصه فعالیت میکند، گفت: از سال ۷۹ برای گذراندن طرح در بیمارستان کمالی شروع به کار کردم و از سال ۸۱ تا ۸۵ در بیمارستان میلاد تهران مشغول به کار بودم و بعد از آن تاکنون در بیمارستان کمالی در خدمت مردم شریف کرج هستم و در بخشهای نوزادان، اورژانس، سی سی یو و جراحی عمومی فعالیت داشتم.
این پرستار ادامه داد: یکی از سختترین دوران شغلی بنده در دوران کرونا بود که خیلی از عزیزانمان را از دست دادیم از جمله پدر بنده که در همین بیمارستان بستری بود.
وی افزود: پرستاری جزء مشاغل سخت است، چون پرستار با تمام وجود دوست دارد که برای بیمار کار مفید انجام دهد و در عین حال به خانواده بیمار دلداری دهد، زیرا تمام تلاش خود را برای حال خوب بیمار انجام میدهد و در بعضی مواقع پاسخی نمیگیرد و درد مریض را با تمام وجود حس میکند و این برای پرستار خیلی سخت است.
مقدم تصریح کرد: در زمانی که در بخش اطفال مشغول به کار بودم و درد و رنج نوزادان و کودکان و همچنین پدر و مادرهایشان برای جویاشدن روند بهبودی از حال کودکان به ما مراجعه میکردند را مشاهده میکردم با تمام وجود خود درد را حس میکردم.
این پرستار گفت: علاوه بر اینها هر کدام از ما پرستاران در زندگی شخصی خود نیز ایفای نقش میکنیم و بنده به عنوان پرستار که وظیفه ما ایجاب میکند که به درد و رنج مریضها رسیدگی کنیم و ارائه خدمات با بالاترین سطح را داشته باشیم و از طرفی هم مادر خانواده هستم و روزهایی را داشتهام که فرزند خودم بیمار بوده و من نمیتوانستم از فرزند خود پرستاری کنم و یا در کنارش باشم، زیرا نیروی جایگزین نداشتیم.
وی ادامه داد: ایجاد هماهنگی به دلیل پرمشغله بودن شغل پرستاری بین ایفای نقش مادری در خانه و خانواده و ارائه خدمات به نحو احسن در شغل پرستاری بسیار دشوار است.
مقدم افزود: زمانی که در حین کار به بیماری رسیدگی میکنم و در بیمار شواهد بهبودی را میبینم و بیمار از من تشکر میکند یا به قولی به من میگوید؛ هر چه از خدا میخواهی به تو بدهد، اینگونه جملات و حال و هوا از بیمار یا همراهانشان برای من بسیار ارزشمند است.
این پرستار بیان کرد: بعد از گذشت ۲۳ سال سابقه کار در رشته پرستاری، هنوز درد و رنج بیماران برایم تکراری و عادی نشده است، حتی پرستارانی که در بخشهایی مثل شیمیدرمانی و بیماریهای صعبالعلاج هم کار میکنند، درد بیمار برای پرستار عادی نمیشود. زمانی که بیمار از نظر روحی و روانی خسته از درمان و بیماری است این حس در ما هم انعکاس پیدا میکند و بالعکس مریضی که بعد از درمان خرسند است ما نیز همین احساس را پیدا میکنیم.
وی گفت: یکی از دغدغههای پرستاران شرایط اقتصادی است و از مسئولان خواهشمندیم که امکانات رفاهی پرستاران را ارتقاء دهند و مزایایی از قبیل زمان کاری کمتر، تعداد سالهای کمتر برای بازنشستگی را خواستار هستیم.
مقدم در خاتمه خاطرنشان کرد: امیدوارم همه مردم سرزمینم درگیر هیچ بیماری جسمی و روحی مخصوصاً بیماریهای صعبالعلاج نباشند.
انتهای خبر/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده